Eskultura erromanikoa batez ere arkitekturaren osagarri bezala landu zen. Arkitekturarekin nolabaiteko dependentzia zuen, eta, horregatik, ia beti agertzen zen marko arkitektonikoan.
Elizetako eskulturak kapiteletan, klaustroetako arkuterietan eta portadetan kokatzen ziren. Leku horiek egiterakoan kontuan izaten zen eskulturaz dekoratuko zirela, eta, horretarako, harri-bloke egokiak jartzen ziren.
Era berean, eskulturak aldez aurretik prestaturiko harri-bloke horren forma geometrikoari jarraitu behar zion konposizioan, eta toki horretara egokitu.
