Σπυρίδων Bασιλειάδης, «H χαρά»

Post date: 08-Jun-2013 09:10:40

Από τα νεανικά ποιήματα του Σπυρίδωνα Bασιλειάδη «H χαρά» (εκδόθηκε το 1866, όταν ο ποιητής ήταν 22 ετών) αναφέρεται με ανάλαφρη διάθεση στις ωραίες στιγμές της νεότητας αλλά και στη μικρή διάρκεια της χαράς.

Η χαρά

Είναι* ώραι, στιγμή Παραδείσου,

ότε φάσματα* παύουν θολά

και τα πάντα θεάται* καλά

η ψυχή σου.

Φεύγει τότε ο νους και η κρίσις·

η καρδία γλυκύθυμος* ζει

και μ' αυτήν εορτάζει μαζί

όλ' η Φύσις.

Πλημμυρίς αισθημάτων ωραίων

αναπάλλει* το στήθος γλυκύ

και καλείσαι και είσαι εκεί,

Ανακρέων*.

Η νεότης λαμπρά σε ποτίζει

θείον νέκταρ αφάτου* χαράς

και των πόθων ευώδη* βορράς

παιανίζει*.

Η ψυχή αναλύετ' εις μύρον*,

και θανάτους, θεούς λησμονείς

και μεθύσκεις εντός ηδονής

ως ονείρων.

Σταματά η ζωή παραφόρως

ευθυμούσα φαιδρά, ως ευρών

σταματά προσχαρής θησαυρόν

οδοιπόρος.

Πλην, πριν έτι* καλώς εννοήσω

ότι έχαιρον, φεύγ' η χαρά!

Φευ! καθώς αστραπή τις περά*…

Πώς θα ζήσω;

Η χαρά μας εδώ η βραχεία

αντανάκλασις είναι αυτής,

ην συ άνω, Θεέ μου, κρατείς;

Φαντασία…

Την χαράν – θεωρώ ειρωνείαν·

μετά μέλιτος γεύσιν πολλήν

τα λοιπά ανευρίσκεις χολήν*

και ανίαν.

Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 4, Δωδώνη

*είναι: υπάρχουν *φάσματα: οράματα, φαντάσματα *θεάται: βλέπει *γλυκύθυμος: με χαρούμενα αισθήματα *αναπάλλει: δονείται *Ανακρέων: λυρικός ποιητής (μέσα του 6ου αι. π.Χ.) *άφατος: ανείπωτος *ευώδης: ευωδιαστός, μοσχομυριστός *παιανίζει: ψέλνει θριαμβικούς ύμνους (παιάνες) *μύρον: ευωδιά *έτι: ακόμη *περά: περνά, διέρχεται *χολή: πίκρα