Σπυρίδων Bασιλειάδης, «H χαρά»
Post date: 08-Jun-2013 09:10:40
Από τα νεανικά ποιήματα του Σπυρίδωνα Bασιλειάδη «H χαρά» (εκδόθηκε το 1866, όταν ο ποιητής ήταν 22 ετών) αναφέρεται με ανάλαφρη διάθεση στις ωραίες στιγμές της νεότητας αλλά και στη μικρή διάρκεια της χαράς.
Η χαρά
Είναι* ώραι, στιγμή Παραδείσου,
ότε φάσματα* παύουν θολά
και τα πάντα θεάται* καλά
η ψυχή σου.
Φεύγει τότε ο νους και η κρίσις·
η καρδία γλυκύθυμος* ζει
και μ' αυτήν εορτάζει μαζί
όλ' η Φύσις.
Πλημμυρίς αισθημάτων ωραίων
αναπάλλει* το στήθος γλυκύ
και καλείσαι και είσαι εκεί,
Ανακρέων*.
Η νεότης λαμπρά σε ποτίζει
θείον νέκταρ αφάτου* χαράς
και των πόθων ευώδη* βορράς
παιανίζει*.
Η ψυχή αναλύετ' εις μύρον*,
και θανάτους, θεούς λησμονείς
και μεθύσκεις εντός ηδονής
ως ονείρων.
Σταματά η ζωή παραφόρως
ευθυμούσα φαιδρά, ως ευρών
σταματά προσχαρής θησαυρόν
οδοιπόρος.
Πλην, πριν έτι* καλώς εννοήσω
ότι έχαιρον, φεύγ' η χαρά!
Φευ! καθώς αστραπή τις περά*…
Πώς θα ζήσω;
Η χαρά μας εδώ η βραχεία
αντανάκλασις είναι αυτής,
ην συ άνω, Θεέ μου, κρατείς;
Φαντασία…
Την χαράν – θεωρώ ειρωνείαν·
μετά μέλιτος γεύσιν πολλήν
τα λοιπά ανευρίσκεις χολήν*
και ανίαν.
Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 4, Δωδώνη
*είναι: υπάρχουν *φάσματα: οράματα, φαντάσματα *θεάται: βλέπει *γλυκύθυμος: με χαρούμενα αισθήματα *αναπάλλει: δονείται *Ανακρέων: λυρικός ποιητής (μέσα του 6ου αι. π.Χ.) *άφατος: ανείπωτος *ευώδης: ευωδιαστός, μοσχομυριστός *παιανίζει: ψέλνει θριαμβικούς ύμνους (παιάνες) *μύρον: ευωδιά *έτι: ακόμη *περά: περνά, διέρχεται *χολή: πίκρα