Fryderyk Chopin

Fryderyk Chopin to najważniejszy polski kompozytor romantyczny ale również najbardziej znany polski kompozytor w historii. Za życia uważany był również za najsłynniejszego pianistę, często określano go mianem poety fortepianu.. Charakterystyczne dla jego kompozycji jest czerpanie wzorców z polskiej muzyki ludowej. Jego muzyka mało kogo pozostawia obojętnym. Większość ze słuchaczy usłyszawszy jego utwory na zawsze pozostaje pod ich urokiem.

****

Biografia

22 lutego lub 1 marca 1810 – urodził się Fryderyk Franciszek Chopin, syn Mikołaja i Justyny z Krzyżanowskich

1816 – początek nauki gry na fortepianie u Wojciech Żywnego

1817 – pierwsze kompozycje Polonez B – dur , Polonez G - moll

24 lutego 1818 – pierwszy koncert publiczny, zorganizowany przez Towarzystwo Dobroczynności

1822 – początek nauki u Józefa Elsnera

1823– uczęszcza do Liceum Warszawskiego

1824,1825 – wakacje w Szaflarni, Fryderyk styka się tu z mazowieckim i żydowskim folklorem, komponuje Mazurka A – moll

1825 - wychodzi drukiem opus pierwsze Chopina Rondo C - moll.

1826 – 1829 – studia kompozytorskie

1830 – wyjazd z Polski

1834 - Chopin odmawia złożenia podania do ambasady rosyjskiej w Paryżu o wydanie paszportu i wybiera status emigranta politycznego. Oznacza to, że nie ujrzy już kraju.

Lato 1835 – spotkanie z rodzicami

1836 – początek znajomości z George Sand

1839 – pierwszy pobyt kompozytora Nohant u George Sand

1840 – uczęszcza na wykłady Adama Mickiewicza w Collège de France

1844 - Spotkanie z siostrą Ludwiką i jej mężem w Paryżu, wspólny pobyt w Nohant.

1848 - 16 lutego daje w Salle Pleyel ostatni koncert w Paryżu.

4 lutego – dochodzi do ostatniego spotkania Chopina z George Sand.

16 listopada – w Londynie gra po raz ostatni publicznie. Pisze ostatnie ukończone utwory: Walca A-moll i Mazurka G-moll .

1849

15 października Chopin prosi, by jego serce po śmierci wyjęto z ciała i przewieziono do Polski. Delfina Potocka śpiewa dla umierającego kompozytora.

17 października o godzinie drugiej w nocy Chopin umiera.

*****

Chopin do dziś uważany jest za największego kompozytora polskiego, ale rola jego muzyki zdecydowanie wykracza poza samą muzykę. Patriotyczną wymowę jego dzieł odczytywali nie tylko Polacy.

Robert Schumann w 1836 roku na łamach „Neue Zeitschrift für Musik” napisał: Gdyby potężny samowładny monarcha z północy wiedział, jak niebezpieczny wróg grozi mu w dziełach Chopina, w prostych melodiach jego mazurków, zabroniłby tej muzyki. Dzieła Chopina to armaty ukryte w kwiatach.

Jego utwory, a zwłaszcza Polonezy i Mazurki traktowane były jak synonim polskości, odwoływano się do niej w momentach o specjalnej wymowie patriotycznej. Ignacy Jan Paderewski powiedział w setną rocznicę urodzin Chopina:

Zabraniano nam Słowackiego, Krasińskiego, Mickiewicza. Nie zabroniono nam Chopina. A jednak w Chopinie tkwi wszystko, czego nam wzbraniano: barwne kontusze, pasy złotem lite, posępne czamarki, krakowskie rogatywki, szlacheckich brzęk szabel, naszych kos chłopskich połyski, jęk piersi zranionej, bunt spętanego ducha, krzyże cmentarne, przydrożne wiejskie kościółki, modlitwy serc stroskanych, niewoli ból, wolności żal, tyranów przekleństwo i zwycięstwa radosna pieśń [...].

Do dzisiaj pozostaje jednym z nielicznych Polaków rozpoznawanych przez cudzoziemców.

*****

Jego dorobek kompozytorski to m.in.: liczby w nawiasach oznaczają utwory opublikowane przez Chopina; pierwsza liczba oznacza utwory opusowane,

druga - wydane poza systemem opusowym

Wykorzystano materiały zamieszczone na następujących stronach internetowych:

pl.wikipedia.org/wiki/Fryderyk_Chopin