1.1 ความหมายของการเดินทางไกล

การเดินทางไกล หมายถึง การเดินทางของลูกเสือจากกองหรือกลุ่มลูกเสือเพื่อไปทำกิจกรรมที่ใดที่หนึ่ง โดยมีผู้กำกับและนายหมู่ลูกเสือเป็นผู้กำหนดร่วมกัน เพื่อนำลูกเสือไปผักทักษะวิชาการลูกเสือเพิ่มเติม ให้รู้จักการใช้ชีวิตกลางแจ้งและสัมผัสกับธรรมชาติอย่างใกล้ชิด โดยลูกเสือไดใช้ความสามารถของตนเอง การเดินทางไกลของลูกเสือสามารถเดินทางด้วยเท้า เรือ จักรยานสองล้อ และรถยนต์

1.2 วัตถุประสงค์ของการเดินทางไกล มีดังนี้

1) เพื่อผักความอดทน ความมีระเบียบวินัยและเสริมสร้างสุขภาพอนามัยให้แก่ลูกเสือ

2) เพื่อให้ลูกเสือมีเจตนารมณ์ เจตคติที่ดี รู้จักช่วยตนเองและรู้จักทำงานร่วมกับผู้อื่น

3) เพื่อให้มีโอกาสปฏิบัติตามคติพจน์ของลูกเสือ และมีโอกาสบริการต่อชุมชนที่ไปอยู่ค่ายพักแรม

4) เพื่อเป็นการผักและปฏิบัติตามกฎของลูกเสือ

1.3 หลักการของการเดินทางไกล

การเดินทางไกล ใช้ระบบหมู่ เพื่อผักความอดทน ความสามัคคี ความมีระเบียบวินัย การช่วยเหลือซึ่งกันและกันรู้จักการระมัดระวังตัวจากอุบัติเหตุขณะเดินทาง และการเตรียมตัวในการเดินทางในการใช้ชีวิตกลางแจ้ง

1.4 การบรรจุเครื่องหลังสำหรับการเดินทางไกลเป็นกิจกรรมหนึ่งของลูกเสือ ซึ่งลูกเสือจะต้องมีการเตรียมการเรื่องเครื่องหลังให้พร้อมเหมาะสมกับเดินทางไกลไปแรมคืนซึ่งอุปกรณ์ที่จะจัดเตรียมคืออุปกรณ์เฉพาะบุคคลหรืออุปกรณ์ประจำตัวที่จำเป็นจะต้องเตรียมพร้อมก่อนกำหนดเดินทางควรมีน้ำหนักไม่มากนัก มีตังนี้

1) เครื่องแต่งกาย ได้แก่ เครื่องแบบลูกเสือและเครื่องหมายประกอบเครื่องแบบคือ หมวก ผ้าผูกคอ เสื้อ กางเกงหรือกระโปรง เข็มขัด ถุงเท้า รองเท้าหรือชุดลำลองหรือชุดสุภาพชุดกีฬา ชุดนอน

2) เครื่องใช้ประจำตัว ได้แก่ สบู่ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ผ้าเช็ดตัว ผ้าขาวม้า ผ้าถุงไฟฉาย ขันน้ำ รองเท้าแตะ จาน ชาม ช้อน ยากันยุง ยาขัดโลหะ เชือก หรือยาง สำหรับผูกหรือรัดอุปกรณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ถุงพลาสติก สำหรับใส่เสื้อผ้าที่ใช้แล้วหรือเปียกชื้น

3) ยาประจำตัว หรืออุปกรณ์ปฐมพยาบาล

4) อุปกรณ์ประกอบการเรียนรู้ และการจดบันทึกกิจกรรม เข่น สมุด ปากกาดินสอ แผนที่ เข็มทิศ

5) อุปกรณ์ที่จำเป็นตามฤดูกาล เข่น เสื้อกันฝน เสื้อกันหนาว

6) อุปกรณ์เครื่องนอน เข่น ผ้าห่ม ถุงนอน

7) อุปกรณ์ที่ประจำกายลูกเสือ เข่น ไม้ง่าม กระติกน้ำ เชือกลูกเสือ

ข้อแนะนำในการบรรจุเครื่องหลัง

เครื่องหลัง คือ ถุงหรือกระเป๋าสำหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ และใช้สะพายหลังเพื่อให้สามารถนำสิ่งของไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้อย่างสะดวก เครื่องหลังจึงเป็นสิ่งสำคัญ และมีความจำเป็นมากสำหรับกิจกรรมการเดินทางไกล เพราะลูกเสือต้องใช้บรรจุอุปกรณ์ประจำตัวอุปกรณ์ประจำหมู่ ซึ่งต้องนำไปใช้ในการอยู่ค่ายพักแรม การบรรจุสิ่งของลงในถุงเครื่องหลังหรือกระเป๋ามีข้อแนะนำ ดังนี้

1. ควรเลือกเครื่องหลังที่มีขนาดพอเหมาะไม่เล็กหรือใหญ่จนเกินไป

2. ควรบรรจุสิ่งของที่มีน้ำหนักมากหรือสิ่งของที่ใช้ภายหลังไว้ข้างล่าง ส่วนสิ่งของที่ใช้ก่อนหรือใช้รีบด่วน เข่น ไฟฉาย เสื้อกันฝน ไม้ขีดไฟ ฯ ให้ไว้ข้างบนสุดของเครื่องหลังซึ่งสามารถนำออกมาใช้ได้อย่างสะดวก

3. ควรบรรจุสิ่งของนุ่ม ๆ เข่น ผ้าเช็ดตัว ผ้าห่ม เสื้อผ้าใส่ในเครื่องหลังตรงส่วนที่จะสัมผัสกับหลังของลูกเสือเพื่อจะไดไม่เจ็บหลังขณะเดินทาง

4. สิ่งของบางประเภท เข่น ยารักษาโรค ข้าวสาร เป็นต้น ควรใส่ถุงผ้าหรือถุงพลาสติกก่อน แล้วจึงบรรจุลงเครื่องหลัง

5. ในกรณีที่ถุงนอน และผ้าห่มบรรจุเครื่องหลังไม่ได้ให้ผูกถุงนอนและผ้าห่มนอนของลูกเสือไว้นอกเครื่องหลัง คลุมด้วยพลาสติกใสเพื่อกันเปียกน้ำ

6. เครื่องหลังที่ลูกเสือนำไปต้องไม่หนักจนเกินไป เพราะถ้าหนักเกินไปจะทำให้ลูกเสือเหนื่อยเร็ว น้ำหนักของเครื่องหลังควรหนักไม่เกิน 1 ใน 5 ของน้ำหนักตัวลูกเสือ เข่นถ้าลูกเสือหนัก 50 กิโลกรัม เครื่องหลังควรหนักไม่เกิน 10 กิโลกรัม เป็นต้น ปัจจุบัน เครื่องหลังที่ใช้บรรจุสิ่งของนั้นมีหลายชนิดแล้วแต่ลูกเสือจะเลือกใช้ เข่น กระเป้า ย่าม หรือเป้ ลูกเสือควรเลือกใช้เครื่องหลังที่มีลักษณะคล้ายเป้ เพราะมีช่องสำหรับบรรจุสิ่งของหลายประเภท