สะพานศรีวิชัยและ ลานอนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย

      สะพานศรีวิชัย   : ถนนต้นไม้ โฮงยา เมืองหละปูน

            ในอดีตมีถนนเส้นหนึ่งที่มีความร่มรื่นในมีความทรงจำที่ดีกับผู้คนในลำพูนและพื้นที่ใกล้เคียง ถนนเส้นนี้     ถนนสายในเมือง-ริมปิง เป็นเส้นทางเส้นทางนี้มีความสำคัญมาแต่ครั้งในอดีตเป็นเส้นทางที่ติดต่อกันระหว่างลำพูนและเชียงใหม่ โดยมีแม่น้ำปิงกั้นระหว่าง 2 จังหวัด จนมีการสร้างสะพานศรีวิชัยขึ้น โดยครูบาศรีวิชัยในปี พ.ศ.2481

            "สะพานศรีวิชัย" เป็นสะพานแห่งสุดท้ายที่ครูบาเจ้าศรีวิชัยได้สร้างขึ้น เพื่อข้ามลำน้ำปิง เชื่อมระหว่างตำบล ริมปิง อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน กับตำบลหนองตอง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ แต่ยังไม่ทันสร้างเสร็จครูบาศรีวิชัยก็ได้มรณะภาพเสียก่อน บรรดาลูกศิษย์และผู้ศรัทธาต่อครูบาศรีวิชัยร่วมกันสร้างจนแล้วเสร็จในเวลาต่อมาและให้ชื่อสะพานนี้ว่า "สะพานศรีวิชัย" 

   เมื่อสะพานนี้เสร็จทำให้การติดต่อเดินทางของชาวลำพูนและเชียงใหม่สะดวกยิ่งขึ้น ระหว่างเส้นทางนี้มีการขยายถนนในฝั่งของจังหวัดลำพูนขึ้นเมื่อพ.ศ.2491 มีการปลูกต้นไม้ฉำฉาริมสองข้างทางจากหลังวัดจามเทวีจนถึงสะพานศรีวิชัย มีการสร้างตึกเพื่อรับการรักษาผู้ป่วยขึ้นเป็นอาคารหลังแรกแล้วเสร็จเมื่อพ.ศ.2496 และมีการสร้างอาคารของ

โรงพยาบาลเพิ่มขึ้นอีกในเวลาต่อมา ทำให้เส้นทางนี้หนาแน่นไปด้วยการเดินทางของผู้คนแต่เส้นทางนี้ก็ยังคงมีความร่มรื่น จนไม่เหลือทุ่งนาต้นไม้ริมทางเปลี่ยนอาคารบ้านเรือน เมื่อประมาณ 30 ปีที่ผ่านมาคงเหลือไว้แต่รูปภาพ ความทรงจำและเรื่องเล่าของถนนสายลำพูน - ริมปิงเท่านั้นแต่ยังเป็นภาพแห่งความทรงจำที่ดี และได้ระลึกถึงครูบาศรีวิชัยพระนักพัฒนาของคนล้านนา

            โดยหลังจากนั้นจึงได้สร้างลานอนุสาวรีย์ครูบาเจ้าศรีวิชัยขึ้น และเป็นสถานที่ประดิษฐ์สถานองค์รูปเหมือนครูบาเจ้าศรีวิชัยเพื่อเป็นการระลึกถึงคุณงามความดีของครูบาเจ้าศรีวิชัยในการสร้างสะพานดังกล่าวอีกทั้งเป็นลานวัฒนธรรมไทยสายใยชุมชน ซึ่งเป็นศูนย์รวมของผู้สูงอายุ ในการทำกิจกรรมร่วมกัน อาทิเช่น การออกกำลังกาย การฟ้อนเล็บการสานไม้กวาดทางมะพร้าว และกิจกรรมต่าง ๆ อีกมากมาย ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเป็นอยู่และวิถีชีวิตของคนในตำบลริมปิงจนถึงปัจจุบัน

ขอขอบคุณข้อมูลจาก

# ภาพเก่าพาไป

# หลงหละปูน

# ภาพเก่าเล่าเรื่องเมืองลำพูน

# หมายเหตุหริภุญไชย

# เทศบาลตำบลริมปิง