เขาคิชฌกูฏ หนึ่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวไทยจากทั่วภูมิภาคให้ความเคารพนับถือ และเดินทางมาสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้านบนกันอย่างมากมายในทุก ๆ ปี

ตำนานทางศาสนาพุทธได้กล่าวไว้ว่า เขาคิชฌกูฏอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของกรุงราชคฤห์ แคว้นมคธ เป็นยอดเขาที่มีแนวเขาล้อมรอบ และเคยเป็นสถานที่ประทับของพระพุทธเจ้าในอดีต เป็นความดำริของพระครูธรรมสรคุณ ซึ่งเป็นกรรมการ และเป็นหลักในการพัฒนาพระบาทพลวง ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2515 ได้เสนอให้ใช้ชื่อ พระบาทเขาคิชฌกูฏ (พลวง) เหตุผลเพราะเมืองไทยเป็นเมืองพุทธที่พุทธศาสนาเจริญกว่าเมืองไหน ๆ แม้กระทั่งประเทศอินเดีย โดยสภาพภูมิประเทศที่คล้ายคลึง และยังเป็นยอดเขาที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เกี่ยวกับพระพุทธองค์นั้นก็คือ รอยพระพุทธบาท และหินลูกบาตร ที่ตั้งข้างรอยพระพุทธบาท

หินลูกบาตรนี้จะอยู่ในลักษณะคล้ายลอยอยู่ริมลานพระพุทธบาท บนหินลูกนี้จะมีรอยคล้ายรอยพระหัตถ์ประทับอยู่ เหมือนกับกำลังดันหินก้อนนี้ไว้ ตรงข้ามกับรอยพระหัตถ์บนหินก้อนนี้ จะมีรูปรอยเท้าใหญ่ (รอยเท้าพญามาร) ใต้พระบาทมีถ้ำตาฤๅษี จึงให้ใช้ชื่อนี้เป็นที่ระลึกถึงพระบรมศาสดา

ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของรอยพระพุทธบาท มีหินกลม ๆ ก้อนหนึ่งมีขนาดใหญ่มาก มีชื่อเรียกกันว่า หินลูกพระบาท วางตั้งขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดและมหัศจรรย์ เพราะดูแล้วไม่น่าจะตั้งอยู่ได้ และยังมีหินอีกลูกหนึ่งที่ใหญ่มากเหมือนกัน อยู่ตรงข้ามกับหินลูกพระบาท และยังมีรอยพระหัตถ์ไปรับหินก้อนนี้

จากรอยพระพุทธบาทกับรอยพระหัตถ์นั้น ห่างกันประมาณ 5 เมตร และยิ่งแปลกไปกว่านั้น บนก้อนหินนั้นตรงกันข้ามกับรอยพระหัตถ์ ยังมีรูปรอยเท้าใหญ่ อันนี้เขาเรียกว่า รอยเท้าพญามาร เพียงแหงนหน้าขึ้นไปมองจะเห็นได้ทันที สูงประมาณ 15 เมตร ห่างไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ห่างจากหินลูกนี้ไปเพียง 20 เมตร มีหินลูกข้างบนเป็นลาน และมองเห็นรอยรถหรือรอยเกวียน

เมื่อยืนบนหินลูกนั้นมองลงไปทางทิศเหนือ จะเห็น ถ้ำเต่า บนหลังถ้ำจะมองเห็นเป็นรูปเต่า เมื่อหันไปมองทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของรอยพระพุทธบาท ก็จะมองเห็น ถ้ำช้าง และถ้ามองจากรอยพระพุทธบาทขึ้นไป จะเห็นหินก้อนหนึ่งมีรูปลักษณะคล้ายช้างจริง

มองไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ยังมีถ้ำอีกถ้ำหนึ่ง เรียกกันว่า ถ้ำสำเภา เพราะมีหินก้อนหนึ่งข้างบนถ้ำมีลักษณะคล้าย ๆ เรือสำเภา จึงเรียกว่าถ้ำสำเภา ยังมีอีกถ้ำหนึ่งใต้พระบาทนี้ เรียกว่า ถ้ำตาฤๅษี

หลังจากนั้น รอยพระพุทธบาทพลวงบนเขาคิชฌกูฏ ก็ได้กลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดจันทบุรีมาโดยตลอด โดยมีการบูรณะและพัฒนาเส้นทางการขึ้นเขาเพื่ออำนวยความสะดวกแก่ผู้มาแสวงบุญในทุก ๆ ปี จนมีความเจริญรุ่งเรืองมาจนถึงทุกวันนี้