400 ปีวัดเกวียนหัก : มหัศจรรย์แห่งอดีตที่ยังมีชีวิต"
400 ปีวัดเกวียนหัก : มหัศจรรย์แห่งอดีตที่ยังมีชีวิต"
ภาพจิตรกรรมฝาผนัง ที่แม้จะเลือนลางตามกาลเวลา แต่ก็ยังพอมองเห็นร่องรอยอันงดงาม และกำลังรอการบูรณะจากกรมศิลปากรให้กลับมางดงามดังเดิม ภายในวัดยังมี ธรรมาสน์ไม้ลงรักปิดทอง ซึ่งเป็นศิลปกรรมแบบรัตนโกสินทร์ที่หาดูได้ยากในปัจจุบัน เป็นสมบัติล้ำค่าที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไว้ให้คนรุ่นหลัง ตำนานเกวียนหักกับพระเจ้าตากสิน ชื่อ "วัดเกวียนหัก" นั้นมีที่มา
ชื่อ "วัดเกวียนหัก" นั้นมีที่มาจากตำนานที่เล่าขานกันต่อมาว่า ในคราวที่พระเจ้าตากสินยกทัพจากจันทบุรีไปตีกรุงศรีอยุธยา ได้มีขบวนเกวียนที่บรรทุก "ดินหู" หรือดินปืน เดินทางมาถึงเชิงเขาใกล้วัด ก่อนที่เกวียนคันหนึ่งจะหักกลางทาง
ด้วยเหตุนี้ จึงมีการฝังเกวียนไว้ที่เชิงเขา และสถานที่แห่งนั้นก็ได้รับชื่อว่า “วัดเกวียนหัก” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เรื่องเล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานที่พบในเอกสาร พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพันทนุมาศ (เจิม) รวมถึงคำบอกเล่าจากผู้สูงวัยในชุมชน เช่น ลุงวิเชียร แววสว่าง และ ลุงกูล บำรุงวงษ์ ที่เคยจำพรรษาในวัด และได้ฟังเรื่องราวนี้จากเจ้าอาวาสในอดีต
นอกจากนี้ ยังเคยมีพระสงฆ์จากพระนครเดินทางมาที่วัดเพื่อตรวจสอบตำนานนี้ โดยอ้างอิงจากบันทึกเล่มหนึ่ง ปรากฏว่าพบ หงส์ไม้ลงรักปิดทอง และ ช้างไม้ ตามที่ระบุไว้ในเอกสาร แม้จะอยู่ในสภาพชำรุด แต่ก็ยิ่งเสริมความน่าเชื่อถือให้กับตำนานนี้มากยิ่งขึ้น
ร่องรอยทางประวัติศาสตร์ที่ยังคงอยู่
นอกจากเกวียนและโบราณวัตถุแล้ว ยังมี สระน้ำโบราณ ที่เชื่อกันว่าพระเจ้าตากสินให้ขุดไว้เพื่อให้กองทัพใช้ประโยชน์ สระนี้ยังคงมีน้ำใช้ตลอดทั้งปี และเป็นแหล่งน้ำสำคัญของชุมชนใกล้เคียงมาตั้งแต่อดีต มีคลองโบราณ ที่เชื่อมกับทะเล ทำให้ในอดีตเรือใหญ่สามารถเข้ามาถึงหน้าวัดได้ ปัจจุบันกลายเป็นคลองเล็กที่ยังมีน้ำทะเลไหลเข้ามา ทั้งหมดนี้ไม่เพียงแต่สะท้อนถึงภูมิปัญญาและความสามารถของคนในอดีต แต่ยังตอกย้ำว่า วัดเกวียนหักคือสมบัติล้ำค่าทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของชาติ
วัดเกวียนหัก คือหนึ่งในมรดกทางประวัติศาสตร์ที่ไม่ควรหลงลืม ไม่เพียงเป็นที่พึ่งทางใจของชุมชน แต่ยังเป็น สักขีพยาน ของเหตุการณ์สำคัญในอดีต ไม่ว่าจะเป็นศิลปกรรมในสมัยอยุธยา ตำนานกองทัพพระเจ้าตากสิน หรือโบราณวัตถุหายากที่ยังคงหลงเหลืออยู่
การอนุรักษ์วัดเกวียนหักไว้ จึงไม่ใช่เพียงการรักษาสถานที่ทางศาสนา แต่คือการสืบสานตำนานและรากเหง้าทางวัฒนธรรมของชาติ ให้คงอยู่คู่แผ่นดินไทยต่อไป
400 ปีวัดเกวียนหัก : มหัศจรรย์แห่งอดีตที่ยังมีชีวิต
ด้วยเหตุนี้ จึงมีการฝังเกวียนไว้ที่เชิงเขา และสถานที่แห่งนั้นก็ได้รับชื่อว่า “วัดเกวียนหัก” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เรื่องเล่านี้ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐานที่พบในเอกสาร พระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพันทนุมาศ (เจิม) รวมถึงคำบอกเล่าจากผู้สูงวัยในชุมชน เช่น ลุงวิเชียร แววสว่าง และ ลุงกูล บำรุงวงษ์ ที่เคยจำพรรษาในวัด และได้ฟังเรื่องราวนี้จากเจ้าอาวาสในอดีต
นอกจากนี้ ยังเคยมีพระสงฆ์จากพระนครเดินทางมาที่วัดเพื่อตรวจสอบตำนานนี้ โดยอ้างอิงจากบันทึกเล่มหนึ่ง ปรากฏว่าพบ หงส์ไม้ลงรักปิดทอง และ ช้างไม้ ตามที่ระบุไว้ในเอกสาร แม้จะอยู่ในสภาพชำรุด แต่ก็ยิ่งเสริมความน่าเชื่อถือให้กับตำนานนี้มากยิ่งขึ้น