Sandra Jayat

A súa familia era nómada, aos 15 anos abandonou o campamento e marchou a París.

Alí sobrevive grazas a unha familia xudía que a acolle, despois vive no barrio de Montmartre, onde coñece a artistas da época e comeza a escribir e a pintar.

Coa súa obra, tanto a escrita coma a pintura, busca dignificar a cultura xitana e o aprecio ao que é diferente.

Considera que a súa cultura defínese polo desexo de liberdade, a música, o amor pola natureza e a concepción da viaxe  como xeito de aprendizaxe.

No 1985 foi a presidenta da primeira exposición mundial de Arte Xitano en París.​

Os seus cadros teñen moita influencia das Primeiras Vangardas, especialmente do Surrealismo, aínda que nesa época xa estaba algo esgotado.

A súa obra ten un tono un pouco infantil, con cores brillantes e alegres.

As súas imaxes parecen relacionadas coa música, coas viaxes e cos recordos da nenez e outros temas da súa propia vida.

Emprega normalmente unha serie de signos e símbolos constantes, especialmente guitarras ou paxaros.

1983. Bienal de Belas Artes do Grand Palais.

1991, el Museo de Artte Sacro "Santa Apolonia" de Venecia.

Museo de Arte Moderno de Beijing,