หน้าแรก

โอปนยิโก น้อมเข้ามาดูใจของตัวเองนี่แหละ

อย่าเชื่อความรู้สึกของตัวเอง..อันตรายมาก

ชอบ ไม่ชอบ เป็นอารมณ์เฉพาะของเราเท่านั้น

เอาความชอบหรือไม่ชอบมาตัดสินว่าเขาดีหรือไม่ดีไม่ได้

ถ้าคิดไป ปรุงไป ก็จะเกิดภพ เกิดชาติ เกิดอัตตาตัวเอง

พยายามตั้งสติปัญญา พิจารณาด้วยความสุขุมว่า

ไม่แน่ ไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน

ให้ระงับอารมณ์ให้เป็นปกติก่อน

เมื่อจิตใจกลับมาสภาพปกติแล้ว..สงบแล้ว

จึงพิจารณาเหตุการณ์ภายในภายนอกด้วยความเป็นกลางและด้วยความยุติธรรม

เห็นชัดเจน จนเกิดหิริ ความละอายแก่ใจ โอตตัปปะ ความเกรงกลัวต่อบาป

เห็นว่าศัตรูที่แท้อยู่ที่นี่เอง..คือความยินร้าย ความโกรธ กิเลสของเรานี่เอง

แล้วเห็นโทษของความโกรธ

เมื่อหิริโอตตัปปะแก่กล้าแล้ว ก็จะเกิดเป็นกำลัง เป็นพละ เป็นกองทัพ คอยรักษาใจ

คือสติ ปัญญา หิริ โอตตัปปะ และสมาธิ

เมื่อเรารู้ว่าความโกรธไม่ดี ใครโกรธเราก็อย่ารับเอา

และอย่าโกรธเองเลยในทุกสถานการณ์...เอวัง.

ใครทำชั่ว ให้ธรรมชาติของกฎแห่งกรรมลงโทษเขาเอง

โดยที่เราไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว เข้าไปก่อเวรก่อกรรมกับเขา

เมื่อเรายังไม่มีปัญญาแจ่มแจ้ง เราก็จะมีความรู้สึกว่า

มันไม่น่าจะถูกต้อง คนที่ทำชั่ว ทำผิด ไม่ได้ถูกลงโทษ

แต่อาจจะได้ลาภ ยศ สรรเสริญเสียอีก

จิตใจของเราก็คอยแต่จะคิดหาความชอบธรรม

ต้องการให้เขาถูกลงโทษ คิดแต่อยากจะให้เขาถูกลงโทษ

หรือแม้แต่คิดจะลงโทษเขาเอง เช่น ทำให้เจ็บใจ ทำลายลาภ ยศ ชื่อเสียง

หรือแม้แต่ทำลายชีวิตเขา เป็นต้น

อันนี้ผิดมาก..อันตรายมาก เป็นการก่อเวร ก่อกรรม หลายภพหลายชาติต่อไป ไม่มีสิ้นสุด

เมื่อเรารักชีวิตของตน ต้องการหาความสุข

ควรหยุดลงที่นี่ เดี๋ยวนี้

ตั้งอยู่ในศีล สมาธิ ปัญญา

ให้อภัย เมตตา และปล่อยวาง

แม้แต่เขาดูเหมือนว่าจะทำชั่วได้ดีก็ตาม

มันหนีไม่พ้นกฎแห่งกรรม

ทำชั่วต้องได้ชั่วแน่นอน

เมื่อเวลาผ่านไป ๆ ถึงเวลาแล้วมันก็จะผลิตผลของมันเองตามเหตุปัจจัย เราไม่ต้องไปเบียดเบียนเขาด้วยกาย วาจา จิตของเราเองเลย

จำไว้ดี ๆ นะ..ทุกอย่างที่เราทำ เราพูด เราคิด เกี่ยวกับเขา นินทาเขา..

ทุกอย่างจะต้องกลับมาหาเราหมด...ไม่ช้าก็เร็ว

คัดจากหนังสือธรรมบรรยาย เล่มที่ 3 เรื่อง "ทุกข์เพราะคิดผิด"

โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เรียนรู้อะไรบางอย่างจากน้ำ‏

วันนี้ ที่ไร่อมาต วังน้อย ไม่มีอะไรเหลือเลย เราอยู่ก่อนถึงคลองระพีพัฒน์นิดเดียว เค้าทำคันกั้นคลองระพีพัฒน์ น้ำเลยไม่ไปไหน อยู่กับเราทุกวัน น้ำลึกเกือบ 4 เมตรแล้ว น้ำสูงมิดหลังคารถคนงาน น้ำท่วมบ้านคอนเทนเนอร์ทั้ง 10 หลัง ซึ่งอยู่บนที่ถมสูง และมีขาสูงอีก 1 เมตร ไม่มีผักเหลือสักต้น ไม่มีข้าวเหลือสักกอ แต่อะไรๆ ก็ของนอกกาย เราทำดีที่สุดแล้ว ชีวิต และจิตใจงดงามสำคัญกว่า นั่งดูข่าวน้ำท่วมทุกวัน พยายามเอาน้ำมาเป็นบทเรียน อยากพัฒนาตัวเองให้มีจิตวิญญาณเหมือนน้ำ

น้ำปรับตัวเก่ง อยู่ได้ทุกสถานะ อยู่ในกล่องพลาสติก อยู่ในกล่องโฟม อยู่ในแม่น้ำ อยู่ในแก้ว และภาชนะอะไรสารพัด ตัวเราเองเสียอีก ยังเลือกที่นอน ห้องต้องสวย เตียงต้องสบาย

น้ำไม่เรื่องมาก แม้ไม่มีภาชนะถาวร อยู่ในถุงพลาสติกก็ยังได้ ไอ้เรารึ แค่ไม่มีแอร์ ไม่มีทีวีดู ไม่มีรถวันสองวัน ก็อึดอัด บ่นแล้วบ่นอีก

น้ำสู้ยิบตา ขอให้เห็นทาง แม้จะเป็นเพียงรูเล็กๆ น้ำก็สู้ และบุกฟันฝ่าเข้าไป เราเองเสียอีก ที่เมื่อเห็นโอกาสรอดน้อย ก็มักถอดใจ ไม่สู้

น้ำขยัน ทำงานทุกวินาที ไม่มีการขอพักผ่อน จนกว่าจะถึงเป้าหมาย

น้ำยุติธรรม และให้ความเสมอภาค ความเท่าเทียมกับทุกคน ไปทุกหนทุกแห่ง ไม่เลือกรวยจน ผิดกับคนบางพวกที่มักชื่นชม ให้เกียรติเฉพาะคนมีสตางค์

น้ำรักพวกพ้องเสมอ ไปไหนไปกัน พากันมาเป็นสายยาว โดยไม่ทิ้งกัน

น้ำรู้จักรอ อยากกั้นกั้นไป พลาดเมื่อไหร่เป็นทีของฉัน

น้ำทำงานโดยยึดเป้าหมายทุกวัน เป็นพวก goal oriented โดยจะต้องตั้งหน้าตั้งตาไหลจากที่สูงสู่ที่ต่ำ จนกว่าจะได้ระดับสมดุล

ขอบคุณน้ำ ที่ในวันนี้ ท่วมทั้งบ้านใหญ่และบ้านเล็ก อย่างเท่าเทียมกัน นับแต่วันนี้ไป ประเทศไทย และโลกนี้จะไม่เหมือนเดิม น้ำท่วมครั้งนี้ มีเวลาอยู่บ้านนาน มีโอกาสคิดทบทวน เกิดแนวทางและแรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิต ตั้งใจจะบริโภคให้น้อยลง จะคิดให้มากก่อนซื้อ จะคำนึงถึงธรรมชาติให้มากขึ้นอีก ถือว่าคุ้ม

จาก...กบ อมาต (อยู่เฝ้าโรงเรียนทุกวัน) 21 ต.ค.54

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Putchong Uthayopas

บางที่พองานมากจะทำให้เราเครียดและวิตก พยายามใช้หลักของท่านพุทธทาส ท่านบอกว่า

ให้จดงานทั้งหมดออกมา แล้วแบ่งให้เหลือเป็นช่วงสั้นๆ สักสองสามชั่วโมง

จากนั้นให้ลงมือทำโดยทำจิตให้ว่าง เพราะในช่วงนั้นก็จะทำได้เท่านี้แล

กำหนดจิตให้เหลือแต่ปัจจุบันเท่านั้น

ขอเพิ่มว่า ให้เติมความรักนิดๆ คือ ใช้เวลาสักครู่ มองว่างานนั้นน่าทำน่าสนุก

พอมีฉันทะ วิริยะจะตามมา จิตตะใช้ไป ต่อด้วยวิมังสา แล้วงานจะออกมาดี

--------------------------------------------------------

การทำงานให้ดี พุทธองค์ท่านสอนไว้แล้ว ให้มี

ฉันทะ ความรักหรือ passion ในงาน

จากนั้น ความเพียรหรือวิริยะจะเกิด ซึ่งทำให้ใจจดจ่อในงาน คือ

จิตตะ จากนั้นค่อยปรับปรุงแต่งให้ดี คือ

วิมังสา ทำตามนี้จะเกิดวงรอบแห่งคุณภาพ Quality Cycle ทำให้งานออกมาดี ทำอะไรออกมาดี

เรามีคำสอนเหล่านี้มานับพันปี ไม่ค่อยเชื่อ ชอบไปเชื่อไปเลื่อมใส ตาเด็มมิ่ง บ้าง ใครบ้าง ที่เป็นฝรั่งมังค่าเสียหมด

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

นายจ้างกับลูกจ้าง

นายจ้างจะตอบว่ายังไง..?

ถ้าลูกจ้างถามว่า.. "ทำไมคนเหนื่อยคือฉัน.. แต่คนได้เงินคือคุณ"

‪#‎มาพบกับคำพูด_3_ประโยคจากนายจ้างที่ทำให้พวกเขาหงายเงิบกันไปเลย

หากพูดถึงนักธุรกิจของไต้หวันที่มีชื่อเสียงที่สุดคงหนีไม่พ้น นายกัวไถหมิง และ นายหวังหย่งชิ่ง อะไรเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาประสบผลสำเร็จ วันนี้เราจะมาหาคำตอบจากการพูดคุยของวิศวกรบริษัท Foxconn กับกัวไถหมิงกัน

วิศวกรถามประธานกัวไถหมิงว่า 「ทำไมคนที่เหนื่อยเป็นพวกเขา แต่คนทีได้รับเงินกลับเป็นคุณ」

เมื่อกล้าถามออกไปแบบนั้นทำให้ผู้คนที่ได้ยินรู้สึกกังวลแทนเขาไม่น้อย

แต่ประธานกัว กลับสามารถตอบให้เห็นถึงใจความสำคัญด้วยประโยคง่ายเพียงไม่กี่ประโยคดังนี้..

ระหว่างพวกเรานั้นมี 3 อย่างที่แตกต่างกัน

‪#‎อย่างที่_1‬ ：

30 ปีที่ก่อนที่ผมก่อตั้งบริษัท ผมต้องใช้บ้านและครอบครัวเป็นเดิมพัน

แต่พวกคุณเพียงใช้เวลาไม่กี่สิบนาทีส่งใบสมัครงานเข้ามาที่บริษัท

จากนั้นก็ได้เข้ามาทำงาน และก็สามารถเดินออกไปจากที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้

.

⋆ ผมกับคุณต่างกันตรงที่ : สร้างกิจการ กับ ทำงาน

‪#‎อย่างที่_2‬ ：

ผมต้องเลือกขั้วที่ทำการเชื่อมโยงผลิตภัณฑ์สู่ตลาด

และสุดท้ายผมก็เลือกที่จะร่วมงานกับแอปเปิ้ล

เพราะวิสัยทัศน์ของผมมักจะตัดสินใจสิ่งที่ถูกต้องเสมอ

ส่วนพวกคุณ การที่จะเข้าทำงานในแผนกไหนส่วนไหนนั้น

ก็จะต้องมากจากคัดสรรโดยดูจากประสบการณ์และการสอบคัดเลือก

.

⋆⋆ พวกผมกับคุณต่างกันตรงที่ : การเป็นคนเลือก กับ การเป็นคนถูกเลือก

‪#‎อย่างที่_3‬ ：

ผมใช้เวลาตลอด 24 ชั่วโมงในการคิดหาวิธีสร้างผลกำไร

เพราะการตัดสินใจแต่ละนโยบาย จะส่งผลกระทบต่อครอบครัวของผู้ถือหุ้น และพนักงานมากกว่าหมื่นคน ขณะที่พวกคุณต้องคิดเพียงว่าทำอย่างไรจะดูแลครอบครัวของตัวเองให้ดีเท่านั้น

⋆⋆⋆ พวกผมกับคุณต่างกันตรงที่ : ความรับผิดชอบที่แบกรับอยู่

ข้อความสั้นๆเพียงสามประโยคก็ทำให้เหล่าวิศวกรถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว

สิ่งเหล่านี้ทุกคนก็สามารถทำได้ ติดอยู่เพียงแค่ว่าคุณจะมีความกล้าที่จะก้าวเดินก้าวแรกหรือป่าวเท่านั้น

และการที่คุณเลือกตัดสินใจไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ย่อมมีผลกระทบเกิดขึ้นกับตัวคุณ

ส่วนผู้ที่เป็นเจ้าของบริษัทเขากล้าที่จะทำในสิ่งที่เราไม่กล้าทำ

เขาถึงได้ประสบความสำเร็จจนถึงทุกวันนี้

ธรรมสำหรับคนทำงาน

ในฐานะคนทำงานองค์กรข้ามชาติทั้งในและตปท.มาตลอด คุณสุทธิ มโนกิจจรูญมั่น ประธานชมรมสัมมาทิฏฐิ และผู้จัดการทั่วไป บริษัทอีเลคโทรลักซ์ ประเทศไทย ได้แบ่งปันประสพการณ์จริงในการนำธรรมะมาใช้ในการทำงานในโลกธุรกิจปัจจุบัน เพื่อประโยชน์สุขของคนทำงานและวิทยาทานโดยส่วนรวม

"ธรรมะสำหรับคนทำงาน"

คนทำงานรุ่นใหม่พอได้ยินคำว่า"ธรรมะ"มักส่ายหน้าหนี คือมโนไปว่าธรรมะขัดแย้งกับการทำธุรกิจ เพราะธุรกิจต้องล้ำยุค รวดเร็ว การแข่งขันสูง ขณะที่ธรรมะฟังดูเชย เฉื่อยชา ล้าสมัย เหมาะกับวัยเกษียณ หรือต้องมีพิธีกรรมประหลาดๆ ทั้งหมดนี้ขอบอกว่าเป็นเพียงความคิดปรุงแต่งอันเกิดจากความไม่รู้

ความจริงธรรมะนั้นทันสมัย ให้ผลไม่จำกัดกาล น้อมนำไปใช้ได้กับทุกสถานการณ์ กับทุกคนทุกเพศทุกวัย โดยเฉพาะสำหรับวัยทำงาน ที่ต้องเผชิญอุปสรรคปัญหานานัปการ แม้ช่วงเศรษฐกิจชะลอตัว ธรรมะสอนให้รู้จักแก้ปัญหาได้ถูกต้องอย่างฉลาดและมีความสุขไปพร้อมๆกัน

"ผมเชื่อว่าคนทำงานทุกคนไม่ว่าจะเกิดที่ไหน มาจากที่ใด สูงต่ำดำขาว รวยหรือจน ทำงานอะไร จะอยู่ตำแหน่งสูงสุดหรือต่ำสุดในองค์กร ทุกคนล้วนมีศักยภาพสูงซ่อนอยู่ และทุกคนสามารถเป็นผู้ชนะได้ "Everyone can be a winner" ขอเพียงเชื่อมั่นในตนเอง และรู้จักดึงศักยภาพของตนเองออกมาใช้ได้อย่างถูกวิธี เริ่มต้นให้ถูกด้วยการเลือกงานที่เหมาะสมกับความถนัดความสามารถของตน" ทั้งนี้ อิทธิบาท4เมื่อใช้ให้ถูกต้องจะช่วยขับเคลื่อนศักยภาพและความสำเร็จให้กับทุกคน

อิทธิบาท4 คือธรรมะแห่งความสำเร็จ

1.ฉันทะ มีศรัทธาและความเชื่อมั่นในงานที่ทำ กับองค์กร กับผู้ร่วมงานทุกระดับชั้น ตั้งเป้าหมายของตนให้สอดคล้องกับเป้าหมาย นโยบายและทิศทางขององค์กร การทำงานในองค์กรแม้บางครั้งมีการกระทบกระทั่งกันบ้างซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของการอยู่ร่วมกันในสังคมทุกแห่ง ก็รู้จักประนีประนอม มองให้เห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นสำคัญ รู้จักเสียสละเพื่อส่วนรวม เพราะส่วนรวมคืออู่ข้าวอู่น้ำ องค์กรสำเร็จ ทุกคนก็สำเร็จ ในเวลาเดียวกันหากทุกคนสำเร็จ องค์กรก็สำเร็จเช่นกัน เหมือนน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า ครอบครัวเดียวกัน ความสุขในการทำงานของคนทำงานทั้งองค์กรจึงพึงมีได้สำหรับผู้มีฉันทะที่ถูกต้อง

2.วิริยะ มีความขยันหมั่นเพียรในหน้าที่และความรับผิดชอบ สามารถจัดลำดับความสำคัญก่อนหลังของการงานแต่ละอย่างได้ลงตัว เมื่อเจออุปสรรคปัญหาซึ่งเป็นธรรมดาของการทำงาน โดยเฉพาะกับสถานการณ์เศรษฐกิจปัจจุบัน ก็ไม่ย่อท้อ มองปัญหาเป็นโอกาสในการแสดงฝีมือ "ประสพการณ์" จึงเกิดขึ้นได้จากการเรียนรู้นั้นๆ แม้จากความผิดพลาด และย่อมไม่โทษใครทั้งสิ้น จึงไม่เพ่งโทษเบียดเบียนผู้อื่น และไม่โทษตนเองจึงไม่หดหู่ซึมเซา แก้ไขที่ต้นเหตุที่แท้จริง แล้วถือเป็นบทเรียนล้ำค่าในการพัฒนาการทำงานให้ดียิ่งขึ้น "อุปสรรคไม่มี บารมีไม่เกิด" ทุกคนย่อมเป็นผู้ชนะได้หากไม่ยอมแพ้อุปสรรคเสียก่อน ผู้มีสัมมาทิฏฐิจึงตั้งอยู่ในความเพียรต่อไป

3.จิตตะ มีจิตที่มุ่งมั่น เอาใจใส่ต่องานที่ทำในปัจจุบันขณะ ความระลึกรู้กายใจเป็นบ่อเกิดของสติสัมปชัญญะ เมื่อมีสติ กายใจย่อมปกติ ศีลก็มีขึ้น สมาธิก็มีขึ้น ปัญญาในการทำงานและการใช้ชีวิตที่ถูกต้องย่อมเกิดขึ้น "ความสำเร็จ"จึงพึงมีได้สำหรับผู้มีจิตมุ่งมั่นจดจ่อต่อกิจการงานที่ทำ การปฏิบัติธรรมนั้นสามารถทำได้ตลอดเวลา ทุกสถานที่ ทุกอิริยาบท แม้กระทั่งขณะทำงานในที่ทำงาน สิ่งสำคัญคือสติในปัจจุบันขณะ

4.วิมังสา รู้จักใคร่ครวญพินิจพิจารณา เรียนรู้จากสิ่งที่ทำอยู่ว่าถูกผิดอย่างไร เรียนรู้จากสิ่งรอบตัว จากผู้อื่น รู้จักประยุกต์ความคิด ปรับปรุงการทำงานให้ดีขึ้นได้อยู่เสมอ เมื่อคิดดี มีจิตที่เป็นกุศล ความคิดบวกจะช่วยให้มองเห็นสิ่งที่หลายๆคนมองไม่เห็น เกิดความคิดสร้างสรรไปในทางที่ดี แม้แต่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ก็ย่อมมีโอกาสซ่อนอยู่เสมอ ผู้ที่มองเห็นจึงประสพความสำเร็จได้มากกว่า

สิ่งที่น่าดีใจที่สุดของผู้บริหารระดับสูง ก็คือเห็นบรรดาลูกน้องของตนประสพความสำเร็จ หน้าที่ของผู้บริหารก็คือส่งเสริมให้พนักงานทุกคนเป็นผู้ชนะในงานในสิ่งที่รับผิดชอบอยู่ด้วยตัวของเขาเอง ซึ่งประจักษ์แล้วว่าทุกคนเป็นผู้ชนะได้ เมื่อคนทำงานประสพความสำเร็จในหน้าที่ของตนๆ ขยายเป็นวงกว้าง องค์กรนั้นๆก็ย่อมประสพความสำเร็จเช่นกัน ผลประโยชน์และสวัสดิการที่ดีขึ้นย่อมย้อนกลับไปที่คนทำงาน นี่แหละคือเคล็ดลับแห่งความสำเร็จอย่างยั่งยืนขององค์กร เพราะความปกติสุขของคนทำงานกับความสำเร็จขององค์กรเป็นของคู่กัน ขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่ได้ โดยตั้งอยู่บนพื้นฐานของความสมดุลย์ สุจริตและความชอบธรรม ตามศักยภาพของบุคลากรและองค์กรนั้นๆโดยรวมเป็นสำคัญ หลักธรรมาภิบาลขององค์กรสากลก็มีพื้นฐานมาจากหลักธรรมะนี่แหละ เมื่อคนส่วนใหญ่ซึมซาบธรรมะ ย่อมถือหลักประโยชน์สุขของส่วนรวมมาก่อนส่วนบุคคลเสมอ สามัคคีธรรมจึงเกิดและนำพาทุกคนสู่ความสำเร็จร่วมกัน

ขอให้ท่านภูมิใจที่ได้เกิดในดินแดนแห่งพระพุทธศานาอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระบรมราชูปถัมภ์มาโดยตลอด ธรรมะนั้นมีคุณูปการอย่างสูงต่อประเทศชาติและโลกทั้งใบนี้ อยู่ที่การน้อมเข้ามาใส่ตัว โยนิโสมนสิการเพื่อเข้าใจอย่างถูกต้อง และปฏิบัติให้เหมาะสมอย่างสมดุลย์ ความสงบสุขของสังคมโดยรวม ไม่ว่าจะเป็นองค์กร คนทำงาน หน่วยงานใดๆ หรือแม้ตัวท่านเองย่อมมีได้เห็นได้ในปัจจุบันขณะนี้เอง

ขอความสุขความเจริญในธรรมพึงมีแด่ทุกท่าน

สุทธิ มโนกิจจรูญมั่น

ประธานชมรมสัมมาทิฏฐิ

ท่องเที่ยว

โครเอเชีย1

แผนที่

โครเอเชีย 2 รูป

ให้ตั้งสติ ตั้งขันติ

หยุดคิดก่อน ทวนกระแส

อย่าคิดตามอารมณ์

ไม่ต้องคิดว่า ทำไมเขาไม่ทำอย่างนั้น

ทำไมเขาเป็นอย่างนั้น เขาไม่น่าจะทำอย่างนั้น เขาน่าจะทำอย่างนี้ ฯลฯ