Κόμητο

Κόμητο, χωριό του οποίου το βασικό τμήμα είναι κτισμένο στη πλαγιά του βουνού «μά λια κούμουι» (αρβ. Λέξη η οποία σημαίνει βουνό κολοκυθιού, ονομασία που προήλθε από  το σχήμα του) και το μικρότερο τμήμα  είναι κτισμένο στη νότια πλευρά της περιοχής.

Λόγω της γεωγραφικής και υψομετρικής θέσης στη οποία βρίσκεται, καθώς και των πηγών που υπάρχουν εκεί, η βλάστηση περιμετρικά αλλά και εσωτερικά του οικισμού αποτελείται, κυρίως, από πλατάνια, ενώ ακόμα υπάρχει ποτάμι (χείμαρρος) ,οι εκβολές του οποίου καταλήγουν στην παραλία του Κομήτου (Λιμνιώνα), και το οποίο αποτελεί πηγή άρδευσης του οικισμού καθώς και του γειτονικού χωριού Ευαγγελισμός.

Το όνομα Κόμητος αποτελούσε στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή βαθμό αξιωματικού (αντίστοιχο αυτό του συνταγματάρχη) πεζοπόρου τμήματος στρατού και από αυτό οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, ενώ ακόμα το 14ο  αιώνα είχε οροθετηθεί από τους Ενετούς ως σύνορο εποικισμού των Αρβανιτών.

Παλαιότερα ήταν έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Έως τα μέσα της δεκαετίας του 80, υπήρχε στο οικισμό αστυνομία (σταθμός χωροφυλακής) ενώ ακόμα εκεί έδρευε και κλιμάκιο μονάδας του στρατού εξειδικευμένη σε έργα οδοποιίας.

 Ήταν από τα πρώτα χωριά της περιοχής που συνδέθηκε με την Κάρυστο-τη δεκαετία του 60-μέσω της οδικής αρτηρίας πλατανιστού, και την εποχή εκείνη μάλιστα αποτελούσε ένα είδος «τερματικού σταθμού» για λεωφορεία ή φορτηγά που εξυπηρετούσαν τότε την περιοχή.

Στο χωριό υπάρχουν τέσσερις Ιεροί Ναοί: Αγίου Δημητρίου, Ζωοδόχου Πηγής, Αγία Μαρίνα και στη νότια πλευρά ο Ιερός Ναός Αγίου Γρηγορίου.

Οι φωτογραφίες (4,5,6,7 και 8) προέρχονται από τον αναγνώστη Κώστα και αποτελούν μέρος της σελίδας.

άποψη του χωριού από την ανατολική πλευρά, σε ένα πιο συννεφιασμένο φόντο (εικόνα 1)

άποψη του χωριού από την νοτιοδυτική πλευρά

 (εικόνα 2)

(εικόνα 3)

παλιό γεφύρι (εικόνα 4)

φυσικές ομορφιές (εικόνα 5)

φυσικές ομορφιές (εικόνα 6)

φυσικές ομορφιές (εικόνα 7)

 Προφήτη Ηλίας, όπως φαίνεται από τη νοτιοανατολική  περιοχή  του Κομήτου. (εικόνα 8)