Slovenië

Post date: Nov 2, 2010 1:21:24 PM

Prima wildkamperen! Allemaal bos en weinig mensen

Twaalf jaar geleden waren we al eens in Slovenië om te klimmen, toen klom Maja nog maar net. We vluchtten er toen heen omdat het in heel Europa rotweer was, behalve in Slovenië. Op de bonnefooi liepen we een boekwinkel binnen in hoofdstad Ljubjana om een klimgids te scoren wat nog lukte ook.

Gewapend met een hoger klimniveau en een recente klimgids -gewoon in Amsterdam bij Pied-à-Terre' gekocht- zijn we er nu weer. Het weer ontvluchten we deze keer niet, net als in Italië is het hier erg nat (over een dag of twee zou het weer mooi weer moeten zijn volgens het weerbericht). Er vallen veel buïen en alles is zompig en modderig en dat laatste hebben we geweten:

bij het zoeken naar het ultieme kampeerplekje kwamen we vast te zitten met ons mooie busje!

Ons vorig kampeervehikel, 'n aftandse Nissan King Cab met four-wheel drive, had het niet eens gemerkt dat beetje modder (maar ja, daarvan viel de motor en de versnellingsbak weer uit elkaar en da's ook niet alles). Natuurlijk waren we niet voor één gat te vangen en zetten alles op alles om op eigen kracht uit de shit te komen. Na vruchteloos de 'gassen-en-heen-en-weer-wiegen' methode geprobeerd te hebben, fabriceerde Bart op vernuftige wijze een takel aan een boom met één van onze klimtouwen. Vervolgens trok hij zich de blubber, terwijl ik de auto bestuurde. Het schoot weinig op. Pas toen ik me ineens bedacht dat we onze wiggen konden gebruiken om voor de wielen te duwen, kwam er schot in de zaak. Hoera, na twee uur noeste arbeid kregen we de bus uit de modder! Bart reed achteruit terug over het bosweggetje naar de asfaltweg, goed vaart makend om niet weer vast te komen zitten.

Kort daarna vonden we trouwens een prima kampeerplekje in een mooi open bos, zonder zuigende modder.

Een collage van onze activiteiten om de auto

weer uit de modder te krijgen

Links zie je Bart met een van onze gele wiggen in

de weer, dat bleek het Ei van Columbus

Wat vinden we van het land?

We zijn een paar dagen in Slovenië en zijn nu al fan: wat een mooi land!

En het is veel minder bevolkt dan landen als Italië en Zuid-Frankrijk. Overal zijn prachtige bossen, rivieren en beekjes, de dorpjes zijn mooi en liggen er keurig bij (geen ruïnes, graffiti, straatvuil enz.), aardige mensen al kun je niet met ze praten -hoewel Maja enig succes heeft in het Pools- heel veel fraaie rotsen die voorbeeldig behaakt zijn en bovenaan voorzien van kettingen met schnappers. Het is ook nog eens superveilig: er is geen diefstal uit auto's op de klimparkeerplaatsen bijvoorbeeld, wat wel het geval is in Spanje, Frankrijk en Italië. De wegen zijn goed en de verkeersdeelnemers welgemanierd (een verademing met Italië!).

Alleen we kunnen er niet zo van genieten vanwege het weer, november is nou eenmaal niet ideaal. Misschien wachten we niet meer af en rijden we verder naar het zuiden, op het weerbericht zagen Griekenland en zuid-Kroatië er goed uit...

Ze zijn hier Halloweengek en diep gelovig (katholiek):

Het klimmen

Vipava en Osp kenden we al: zonnig klimmen in honderden routes, die van Osp vaak hard en overhangend, Vipava voor elk wat wils. Osp druk en lopen vanaf de camping, Vipava heel rustig. We hebben nog een klimgebied verkend in de regen en kunnen alvast melden dat Vipavska Bela er erg goed uitziet! Mooie vertikale en overhangende kalk aan een prachtige rivier. Zodra het droog is slaan we toe.