Klimmers en Neanderthalers
Post date: Nov 18, 2013 11:18:16 AM
Bart geniet van het uitzicht en een bakkie bruin (altijd de moeite waard om mee te slepen) op een rotsricheltje 200 meter boven de grond
Meestal zijn we aan het sportklimmen, zo moeilijk mogelijk stukken steile rots van 10 tot 50 meter. De moeilijkheid geven ze aan met een graad (een cijfer en een letter). Maar van een lange wand beklimmen, zijn we ook niet vies. We sloegen toe op de grote rotsklont (noem het gerust een berg) 'Paret de l'Os II' van San Llorenç de Montgai. In de aanbieding: steile wanden van 200 meter.
Een lange beklimming bereid je goed voor (klimmateriaal, EHBO-setje, proviand, kleding etc.). Ik pak de spullen in met op de achtergrond de berg die we gaan beklimmen
Bart zekert me op het tweede relais (onze auto beneden op de parkeerplaats is omcirkeld)
In de stralende zon begonnen we goedgemutst aan onze route, maar na één touwlengte kwamen we erachter dat we verkeerd zaten (het inklim vijfje bleek een luchtig behaakte 6c, getsie!). Na opoffering van een maillon rapide begonnen we tien meter verderop aan de juiste lijn.
Als je denkt dat een klimmer alleen gevaar loopt vanwege de hoogte, dan heb je het mis! Onder ons klimtouw hield een slang z'n middagslaapje. Ik heb hem nog net (slecht) kunnen fotograveren toen hij de struiken in schoot:
Aan de overkant van de rivier was gelijktijdig met ons, een ander klimduo bezig. Ze beklommen een fraaie noordkam. Toch vonden wij onze zuidwand een betere keuze, zo in november. Met de verrekijker hebben we gezien dat de stumperds mutsen op hadden, terwijl wij schaars gekleed al klimmende aan onze teint werkten.
Wat Neanderthalers en klimmers met elkaar gemeen hebben
Lang lang geleden werden onze voorouders al door de mooie rotsen van San Llorenç aangetrokken. Onder een van de overhangende wanden zijn resten van een Neanderthaler nederzetting gevonden. Wij begrijpen wel waarom: ze bleven daar lekker droog, de warmte van hun vuur werd weerkaatst door de rots en ze hadden goed zicht op mogelijke belagers, die ze vanuit de hoogte met stenen konden verjagen.
In de zomer vinden er opgraafwerkzaamheden plaats, nu is het stuk waar ze dat doen afgezet met een hek. Het gaat geregeld open om schoolkinderen naar binnen te laten, zoals deze vrolijke bende:
