هیچ‌کس‌ 

من هیچ‌کس‌ نیستم
تو هیچ‌کس‌نیستی
هیچ‌یک از ما وجود نداریم

اکنون سال ۱۸۹۷ است
و مردم هنوز کتاب می‌خوانند
و یاد می‌گیرند سوار اسب شوند
!و می‌اندیشند
و در سکوت به دشت خیره می‌شوند

و آسمان هنوز ستاره دارد!

من هیچ‌کجا نیستم
تو در هیچ‌کجا وجود نداری
از من و تو جز خاکستری در باد باقی نمانده
و عکس‌هایمان بر دیوار هیچ اتاقی آویخته نیست

اکنون سال ۲۵۴۶ است
و هیچ انسانی بر زمین باقی نمانده
همهٔ ما فراموش شده‌ایم
پیش از آن‌که به این دنیا بیاییم