ประชาชน

ชาวสกอร์ปิโอมีเลือดนักสู้และนักเดินทะเล มีความดุดันแข็งกร้าว ไม่เกรงกลัวต่อความยากลำบากของการใช้ชีวิตบนเรือ มีอาชีพซึ่งถือเป็นเกียรติสูงสุดคือราชนาวี ซึ่งเป็นเกียรติเทียบเท่าอัศวินประเทศอื่น หากไม่สามารถเป็นราชนาวีได้ก็มักผันตัวมาเป็นทหารเรือรับจ้างคุ้มกันนักเดินทาง ทำให้ชาวสกอร์ปิโอฝึกฝนร่างกายให้แข็งแกร่งอยู่เสมอ ทั้งนี้ ลูกหลานชาวสกอร์ปิโอมักเชี่ยวชาญการเดินเรือและการจับปลา ส่งผลให้การประมงเฟื่องฟู

ธุรกิจการออกแบบเรือและอู่ต่อเรือเองก็เป็นที่นิยมไม่น้อย ในแต่ละปีอู่เรือทั่วสกอร์ปิโอจะได้รับใบสั่งผลิตเรือรวมกันไม่น้อยกว่าร้อยลำ อู่ต่อเรือหลวงของสกอร์ปิโอนับเป็นจุดศูนย์รวมของช่างฝีมือแขนงต่างๆที่ร่วมกันค้นคว้าวิจัยการต่อเรือที่ทรงประสิทธิภาพมากขึ้น มีหอเอกสารและอู่แห้ง ไปจนถึงโรงทอผ้าที่ใช้ในการวิจัยเส้นใยสำหรับผลิตใบเรือเป็นของตนเอง อาชีพที่เกี่ยวข้องกับการต่อเรือเป็นที่สนใจไม่น้อยไปกว่าทหารรับจ้างสักนิด กลุ่มช่างฝีมือที่ทำงานร่วมกับกองทัพและหน่วยงานของรัฐนี้อยู่ร่วมกันภายใต้ชื่อสภาช่างฝีมือ

นอกจากนี้ วิถีชีวิตเกี่ยวข้องกับทะเลทำให้ผู้ใช้เวทชาวสกอร์ปิโอหลายส่วนเชี่ยวชาญเวทน้ำ เชี่ยวชาญการว่ายน้ำและการเดินเรือ ซึ่งชาวเรือส่วนมากสามารถอ่านทิศทางจากดวงดาวได้อย่างแม่นยำ การออกเรือเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมซึ่งฝังรากลึก กระทั่งว่าคนที่เมาเรือมักจะถูกล้อเลียนดูแคลนว่าไร้สมรรถภาพ หรือไม่เป็นที่โปรดปรานของเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ทักษะที่สำคัญอีกประการที่ชาวสกอร์ปิโอทุกคนมักได้รับการฝึกฝนตั้งแต่เล็กซึ่งควบคู่มากับวิถีชีวิตที่คุ้นเคยกับทะเล คือทักษะการผูกเงื่อนที่หลากหลาย อันเป็นทักษะที่จำเป็นอย่างมากและสามารถชี้เป็นชี้ตายได้ยามต้องโดยสารไปกับเรือ เมื่อเรือแต่ละลำต้องการรับลูกเรือเพิ่ม การทดสอบวิชาเงื่อนตามสถานการณ์มักถูกหยิบยกขึ้นมาเป็นหนึ่งในหัวข้อการทดสอบสำคัญเสมอ

ชาวสกอร์ปิโอมักมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงทางสภาพอากาศ สามารถรับมือกับการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมรอบตัวอันมีผลมาจากลมทะเล มรสุม พายุฝนฟ้าคะนองที่มักไม่มีเหตุบอกล่วงหน้าได้ดี

สกอร์ปิโอเน้นส่งออกผลิตภัณฑ์จากทะเลและประมงเป็นหลัก เช่นอาหารทะเล เกลือ และอื่นๆ รองลงมาคือรายได้จากกิจการอู่ต่อเรือ ซึ่งทำให้รัฐสามารถเก็บภาษีได้เป็นจำนวนมาก ทั้งจากการออกใบอนุญาตต่อเรือในราชอาณาจักร หรือการใช้วัตถุดิบที่มีเฉพาะในสกอร์ปิโอเท่านั้น ซึ่งถือเป็นวัตถุดิบที่มีราคาแพงแต่ก็ทรงคุณภาพไม่แพ้กัน

เพราะความอันตรายของทะเลฝั่งตะวันออกทำให้นักเดินเรือและพ่อค้าต่างชาตินิยมใช้สกอร์ปิโอเป็นจุดพักเรือเพื่อเติมเสบียง ทั้งยังมีการจ้างวานทหารเรือรับจ้างชาวสกอร์ปิโอที่คุ้นเคยกับทะเลแถบนี้ให้ช่วยคุ้มกันเรือจนไปถึงที่หมาย

นอกจากนี้พื้นที่ของสกอร์ปิโอยังอุดมสมบูรณ์มากเพียงพอที่จะทำการเพาะปลูกและกสิกรรม ตั้งแต่ธัญพืช ผลไม้เช่นส้ม องุ่น มะนาว มะเขือเทศ พืชผัก สำหรับบริโภคภายในประเทศ ในเขตเชิงเขาและที่ราบสูงภาคตะวันตกมีการเพาะปลูกเมล็ดกาแฟ

สินค้านำเข้าที่สำคัญที่สกอร์ปิโอนำเข้าเป็นจำนวนมากทุกปีคือโลหะ สมุนไพรจากภาคเหนือของเอเดน ผลิตภัณฑ์นม เส้นด้าย สิ่งทอ

ระบบการศึกษาของสกอร์ปิโอนั้นเป็นระบบกึ่งสมัครใจ หมายถึงว่าไม่จำเป็นที่เด็กทุกคนจะต้องเข้าเรียนก็จริงอยู่ แต่หากต้องการไปเรียนต่อตามสถานศึกษาและโรงเรียนฝึกอาชีพนั้นจำเป็นต้องมีผลการเรียนในสถานศึกษาชั้นต้นแนบไปในการสมัคร

มีสถานศึกษาชั้นต้นตามเมืองใหญ่ๆทุกเมือง ไม่ได้กำหนดอายุในการเข้าศึกษา ขอเพียงยามเข้าเรียนไม่ร้องโยเย ไม่ลุกวิ่งเล่นก่อกวน ก็สามารถเข้าศึกษาได้หากพ่อแม่ต้องการ สถานศึกษานี้จะสอนการฝึกอ่านเขียน การคำนวณเบื้องต้น พื้นฐานการใช้เวทสำหรับชีวิตประจำวัน และวิชาที่จำเป็นในการดำรงชีวิตอื่นๆ โดยหลักสูตรทั้งหมดจะมี 6 ระดับ รวมเป็นการเรียน 6 ปี (ถ้าสอบไม่ผ่านระดับก็เรียนนานกว่านั้น) แต่สำหรับผู้ที่ต้องการเพียงความรู้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน จบการศึกษาที่ระดับ 4 ก็ถือว่าเพียงพอ รับผู้เข้าศึกษาจากทุกเชื้อชาติ ผู้ที่มาจากครอบครัวทหารจะได้รับการอุดหนุนค่าธรรมเนียมในการเรียนครึ่งหนึ่ง

ผู้ที่จะไปต่อในสถาบันการศึกษาชั้นสูงอื่นๆจำเป็นต้องได้รับใบรับรองจากสถานศึกษานี้ นั่นหมายถึงเด็กชาวสกอร์ปิโอไม่ว่ายากดีมีจน หากอยากเข้าศึกษาในสถานศึกษาชั้นสูงเช่นสถาบันการทหารฯ วิทยาลัยการเดินเรือ จำเป็นต้องเข้ารับการศึกษาที่สถานศึกษาเหล่านี้โดยไม่แบ่งแยกฐานันดร ราชวงศ์เองหลายครั้งก็ส่งเจ้าหญิงเจ้าชายที่อุปนิสัยไม่เป็นปัญหาไปร่วมเรียนโดยปิดบังฐานะ เพื่อให้เรียนรู้วิถีของสกอร์ปิโอตั้งแต่ยังเล็กๆ

ด้านการฝึกฝนทักษะอาชีพ โดยทั่วไปแล้วก็จะไม่ต่างจากประเทศอื่นที่เด็กๆจะไปขอฝากตัวเป็นศิษย์หรือเด็กฝึกงานกับผู้ที่ตนสนใจ แต่สำหรับคนที่ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ก็ยังสามารถเข้าเรียนในโรงเรียนช่างฝีมือที่กระจายอยู่ตามหัวเมืองต่างๆ

สามารถดูรายละเอียดของสถานศึกษาหลักๆในสกอร์ปิโอได้ที่นี่

ชาวสกอร์ปิโอนิยมการแข่งขันและนิยมการประลองพละกำลัง มักจะเห็นชาวเรือสกอร์ปิโอนั่งงัดข้อกันตามท่าเรือหรือโรงเหล้า อีกทั้งค่านิยมของชาวสกอร์ปิโอยังมีการละเล่นเกม Knife Dance หรือ Knife Game ( เพลงที่มักร้องกันในการละเล่น ) ประลองความใจถึงในหมู่ชาวทะเล จึงเป็นเรื่องปกติที่ชาวสกอร์ปิโอจะมีแผลเป็นบนนิ้วมือ

ในบางครั้งชาวสกอร์ปิโอก็นิยมตัดสินปัญหาด้วยการท้าสู้ซึ่งส่งสัญญาณท้าด้วยการถ่มน้ำลายลงตรงหน้าอีกฝ่าย การต่อสู้ในแบบของชาวสกอร์ปิโอนั้นเชื่อในการใช้ทุกสิ่งรอบตัวให้เกิดประโยชน์สูงสุดกระทั่งยาพิษ โดยไม่มีการต่อสู้ที่ไม่ยุติธรรมตราบใดที่เป็นการสู้กันหนึ่งต่อหนึ่ง

สำเนียงชาวสกอร์ปิโอฟังดูกระโชกโฮกฮากบางทีก็ฟังดูคล้ายการคำราม อีกทั้งติดนิสัยพูดจาเสียงดัง จนอาจฟังดูหยาบกระด้างเกินไปสำหรับชนชาติอื่น ชาวสกอร์ปิโอยังนิยมกินอาหารด้วยมือเปล่าเนื่องเพราะอาหารของพวกเขามักเป็นอาหารทะเลที่ใช้มือเปล่ารับประทานได้ง่ายกว่าพึ่งพาอุปกรณ์อื่น

อีกทั้งชายชาวสกอร์ปิโอแสดงความรักอย่างตรงไปตรงมาและไม่อายที่จะต้องพูดเรื่องทางเพศในที่แจ้ง ทำให้คนจากบางประเทศมองว่าพวกเขาไม่สำรวมตน ขาดมารยาท ชาวสกอร์ปิโอโดยทั่วไปนิยมหมั้นหมายด้วยการให้เครื่องประดับผมซึ่งประดับไข่มุก อันถือเป็นคำอวยพรจากเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ค่านิยมทางเพศของชาวสกอร์ปิโอนั้น โดยทั่วไปแล้วยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างเพศชายหญิงเป็นปกติ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างคู่รักเพศเดียวกันนั้นไม่เป็นที่ยอมรับนัก

กระนั้นยังมีสิ่งหนึ่ง ค่านิยมซึ่งมีการรับเข้ามาในวัฒนธรรมตั้งแต่ยุคสิ้นสุดอิทธิพลเผ่าทะเล นั่นคือการมี 'คู่สัมพันธ์' (matelotage) ซึ่งเป็นค่านิยมเผ่าทะเลที่สืบทอดไปในหมู่โจรสลัด--และแน่นอน ในหมู่นักเดินเรือ จนถึงราชนาวีเองก็มีการจับ 'คู่สัมพันธ์' ระหว่างสหายชายเช่นกัน ผู้ที่อยู่ในความสัมพันธ์นี้ และผู้ที่รับรู้ มักไม่พูดหรือเปิดเผยอะไรมากนัก เพราะแม้ยังรับได้ในวงสังคมเดียวกัน แต่กับคนส่วนใหญ่แล้วไม่ใช่เช่นนั้น

ความเท่าเทียมทางเพศในสกอร์ปิโอมีน้อย พวกที่ออกทะเลส่วนมากจะเป็นบุรุษมากกว่าสตรี ชาวสกอร์ปิโอมักมองสตรีเป็นเพศที่อ่อนแอเนื่องจากลักษณะทางกายภาพและธรรมชาติของเพศสภาพเอง (เพราะสกอร์ปิโอเป็นสังคมที่ให้คุณค่าแก่ผู้แข็งแกร่ง) ทำให้บุรุษมักได้รับสิทธิทางการปกครองและโอกาสเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานมากกว่า

ทว่าก็ไม่ผิดกฎหมายหากสตรีจะออกทะเล เป็นราชนาวี หรือเป็นผู้คุมเรือ เพียงแต่เพราะสตรีไม่เป็นที่ยอมรับ การได้รับการยอมรับก็ต้องพิสูจน์ตนอย่างสาหัสกว่าผู้ชายมาก

แต่หากสตรีผู้นั้นได้รับการยอมรับจากบุรุษ จะเป็นอะไรก็ล้วนได้ตามใจพวกนางทั้งนั้น

แม้ว่าความเท่าเทียมทางเพศระหว่างหญิงชายในสกอร์ปิโอจะต่างกันมาก ทำให้มืปัญหาการเลือกปฏิบัติระหว่างเพศชายเพศหญิงบ่อยครั้ง แต่เมื่อเป็นเรื่องของสถาบันครอบครัว ชายหญิงกลับมีความเท่าเทียมกันในฐานะสมาชิก ซึ่งมีพื้นฐานที่มาสืบเนื่องตั้งแต่ยุควัฒนธรรมเผ่าทะเล ที่บุรุษเผ่าทะเลออกเรือไปไกลอยู่ห่างบ้าน ดังนั้นผู้ที่ดูแลขับเคลื่อนความเป็นอยู่ของคนในบ้านระหว่างนั้นคือสตรี ดังนั้นสามีที่ไม่ให้เกียรติภรรยาจึงไม่เป็นที่ยอมรับ

เป็นแมงป่องยักษ์ซึ่งมีอุปนิสัยดุร้ายที่มีขนาดใหญ่ขนาดเท่าท่อนแขนชายฉกรรจ์ หาได้ในเขตป่าลึกของสกอร์ปิโอเท่านั้น พิษร้ายแรงกว่างูเห่า

สมัยก่อนเผ่าสกอร์เปี้ยนนิยมเลี้ยงแมงป่องพวกนี้ไว้ในหลุม เวลามีใครทำผิดกฎเผ่าจะประหารโดยการโยนผู้กระทำผิดลงไปในหลุม เรียกกันว่าหลุมแห่งความตาย ในยุคนี้ก็ยังมีการประหารนักโทษแบบนี้ ในเขตวังสกอร์ปิโอมีหลุมที่เพาะเลี้ยงแมงป่องทมิฬ ซึ่งใครที่กบฏต่อราชวงศ์จะโดนจับโยนลงไปในนั้น ในหมู่นักสู้ที่สืบเชื้อสายมาจากเผ่าสกอร์เปี้ยนโบราณโดยตรงยังมีค่านิยมการเลี้ยงแมงป่องทมิฬเพื่อรีดพิษไว้ใช้สังหารศัตรู ซึ่งเป็นเอกลักษณ์การต่อสู้ของเผ่าสกอร์เปี้ยน วิธีการจับ เพาะเลี้ยง และการปรุงยาถอนพิษเป็นความลับที่สืบทอดกันมาของเผ่าสกอร์เปี้ยนกระทั่งปัจจุบัน

ชาวสกอร์ปิโอยังมีค่านิยมสักลายแมงป่องทมิฬไว้บนร่างกายเพื่อแสดงถึงความภาคภูมิใจและความเป็นสกอร์ปิโอ เป็นวัฒนธรรมที่สืบทอดมาตั้งแต่โบราณสมัยยังเป็นเผ่าสกอร์เปี้ยน ยิ่งสักแมงป่องตัวใหญ่เท่าใดก็ถือว่ามีความแข็งแกร่งมากเท่านั้นเพราะต้องทนกับการได้รับความเจ็บปวดระหว่างการสักเป็นเวลานาน

สงวนการสักแมงป่องที่กลางหลังสำหรับราชวงศ์เท่านั้น