Sint-Truiden - Gelinden

23 maart 2022                                                                  

Het is even na 08:00 u als we in Sint-Truiden aan de wandeling van vandaag beginnen. We zijn vroeg, het schema van de vertrektijden van bussen “dwingt” ons hiertoe. Het geeft ons wel de mogelijkheid om op de terugweg Sint-Truiden nader te verkennen.

We verlaten de stad in zuidelijke richting. Als we een drukke verkeersweg hebben overgestoken volgen we een parallelweg naar links, die na een paar honderd meter van de verkeersweg afbuigt. We komen weer in een omgeving met veel fruitweiden. 

Sommige boompjes tonen al een beetje bloesem, niet veel, maar de “pracht” begint er aan te komen!

We passeren kasteel Rochendael dat - enigszins verscholen - links van ons ligt. Zo te zien is het onderkomen, en niet bewoond.

We lopen door het dorpje Bevingen, dat we bij de verkeersweg al weer verlaten. We steken deze drukke weg over en begeven ons op een veldweg. We volgen nu het beekje de Cicindria dat rechts van ons door het dal stroomt. We zien een paar eendjes lekker dobberen. Op een open plek staan een paar banken met tafel; een fijn plekje om even te rusten!

Van hier uit hebben we een mooi uitzicht op het kerkdorp Beringen.

Na de koffie gaan we verder over het pad. We volgen kort een smal weggetje, maar bij een splitsing gaan we naar rechts weer een paadje op. Het is rustig, we hebben nog geen enkele wandelaar ontmoet. Het dalende pad wordt een holle weg, echter onverhard. 

Het pad eindigt op een T-splitsing waar we een stil weggetje naar links volgen. Na een paar honderd meter zien we links van ons een wit kasteel. Het heet ook Wit Kasteel. We naderen Kerkom bij Sint-Truiden. Vlak voor dit dorp zien we op het einde van een oprijlaan weer een statig pand: het kasteel van Kerkom - Alstergoed. We doorkruisen Kerkom. Als we het verlaten hebben lopen we door een grubbe waar dassen hun aanwezigheid verraden door een grote berg grond. Ze hebben hard gewerkt om hun burcht te vergroten!

Over smalle weggetjes wandelend komen we op een plateau vanwaar we een breed uitzicht krijgen over de omgeving. Het is schitterend weer, dus kunnen we mijlenver kijken. Zigzaggend wandelen we verder, totdat we na een dalend weggetje het plaatsje Mielen boven Aalst bereiken. Meteen aan het kruispunt ligt café De Bascule. Het is 11:15 u, we hebben hier een pauze gepland. Binnen zijn de tafeltjes al goed bezet. Jack verheugde zich op het bezoek aan dit café, want op internet zag hij dat ze hier een bijzonder biertje in huis hebben, namelijk Westvleteren. Een bijzondere trappist die niet overal zomaar te krijgen is. De monniken brouwen het bier in een beperkte hoeveelheid. Ze hebben hun eigen lijfspreuk: we brouwen om te leven, we leven niet om te brouwen!

Jack heeft dit bier nog nooit geproefd, nu gaat het dus gebeuren. 

En volgens hem maakt het bier zijn faam waar.

Als het glas leeg is en Tiny de koffie op heeft gaat we verder. We lopen een kleine lus door het dorp en komen weer in buitengebied met akkers en fruitweiden. Bij een kruising staat een klein bankje waarvan we gebruik maken om het laatste broodje op te eten. Daarna gaat het bergop naar het “leemplateau”. Een uitgestrekt gebied met veel akkers. In de verte zien we een landbouwer op een tractor die aan het ploegen is. We naderen Gelinden; over een dalend weggetje tussen fruitweiden wandelend komen we in het dorp. Onze wandeling eindigt hier bij de plaatselijke basisschool. We zijn mooi op tijd voor de bus naar Sint-Truiden die om 14:00 u vertrekt.

In Sint-Truiden stappen we nabij de Grote Markt uit. Het is druk, wat natuurlijk niet zo verwonderlijk is. Het is voorjaar, mooi weer, en de corona-maatregelen worden meer en meer versoepeld. 

We wandelen over de markt langs het historische stadhuis naar de Abdijtoren. Deze toren werd in de 11e eeuw gebouwd.

De Hl. Trudo stichtte reeds in de 7e eeuw hier een klooster voor monniken, dat echter in het jaar 883 werd vernietigd door Noormannen. Later herrees hier een nieuwe abdijkerk. Het graf van Sint Trudo was een bekende bedevaarplaats geworden. De kerk werd door de eeuwen heen meerdere keren verbouwd. In 1975 werd ze echter na een grote brand gesloopt.

We gaan een kleinigheid eten op de markt bij een klein restaurantje. Eigenlijk is het jammer dat de markt gebruikt wordt als parkeerplaats. Zo’n centrum zou autovrij moeten zijn.

Na de maaltijd lopen we terug naar het station, onze auto staat aan de achterzijde op een fijne parkeerplaats. Van hieruit gaan we naar huis, net voordat het spitsuur wordt. De wandeling was op zich wel mooi, maar Jack vindt toch de Westvleteren het hoogtepunt van de dag!

Meer foto's:

Lees verder   Gelinden - Heers