Kortessem - Alken

3 maart 2022                                                                                   

De maand februari was een kletsnatte maand en vooral veel wind. Rond het weekend van 20 februari hadden we 5 stormdagen op een rij. Gelukkig is dat alweer verleden tijd. We bevinden ons nu in een rustige periode, althans voor wat betreft het weer.

We hebben ons voorgenomen om een start te maken aan de nieuwe wandeltocht, want er is uitzonderlijk goed weer voorspeld. Naar Kortessem is het zo’n 40 minuten rijden. We parkeren onze auto op een parkeerplaats bij het plaatselijke kerkhof waar de wandelroute langs komt. Het is ongeveer 10:00 u als we de Kerkhofstraat uitlopen en vervolgens Kortessem verlaten. Het is koud, het heeft afgelopen nacht gevroren en volgens de weervoorspellers blijft het de komende nachten helder. Dus krijgen we nog meer nachtvorst. Maar de hemel is blauw, en de zon wint aan kracht. De lente staat voor de deur!

We wandelen over een veldweg tussen fruitboomgaarden. De kale bomen hebben wel al knoppen, maar staan uiteraard nog niet in bloei. Daarvoor is het nog te vroeg in het jaar. In de maanden mei en juni zal het prachtig zijn om hier te wandelen tussen de bloesem.

We volgen de geel-rode markeringen. Er is geen wandelboekje van deze route. We hebben wel een kaart gekocht van de Streek-GR Haspengouw.

Na zo’n 2 km maakt de veldweg een bocht naar rechts en wordt het een verhard weggetje. We komen langs een woonhuis en zien een oude ingestorte schuur.

Het oogt als een “mooi stilleven”. Tot onze verbazing lezen we dat er een vergunning is aangevraagd om de schuur in oude glorie te herstellen. Dat is toch positief! We lopen verder en komen op een punt waar we linksaf door een weiland moeten. Het is drassig, als gevolg van de vele regenbuien in de afgelopen weken. 

We gaan een bruggetje over en komen in het natuurgebied Nietelbroeken. In dit natte gebied groeien bijzondere wilde planten zoals betonie oftewel koortskruid. De markeringen zijn niet overal even duidelijk, bij een viersprong twijfelen we of we rechtdoor of rechtsaf moeten. We kiezen voor de eerste optie, maar na 50 mtr gaan we alweer terug. Dit kan niet kloppen. We nemen toch maar het andere pad en dat blijkt het juiste te zijn. 

We komen op een smal pad tussen prikkeldraad.

Het eerste gedeelte is ontzettend modderig, gelukkig ligt verderop een lange houten vlonder. Ondanks het mooie weer zijn er nauwelijks mensen op de been in dit toch wel bijzonder gebied. We lopen tussen weilanden, langs beekjes, en deels door bosjes. Hier leven ook reeën, maar die laten zich niet zien. Bij een volgend bruggetje gaat Jack linksaf, terwijl Tiny ietwat dromerig rechtdoor loopt. “Waar moet je naar toe?”, roept Jack. “Oh, ik was even afwezig”, is het antwoord. Bij een volgend paadje met een vlonder houden we even pauze om iets te eten. We hebben koffie bij ons. 

Hier komen 2 wandelaars onze kant op. Vermoedelijk lopen ze een lang afstandpad. De GR 564 volgt hier dezelfde route. Na de pauze gaan we verder door een klein bosje. Ook hier kruisen we een beekje, dat we middels enkele stapstenen kunnen oversteken.

Uiteindelijk verlaten we bij een parkeerplaats het bijzondere natuurgebied.

Bij een viersprong houden we links aan. We volgen een mooie dalende weg. Links zien we een oude boerderij, rechts een gerestaureerd pand. In een mooie omgeving. 

Een kilometer verder steken we een beek over en komen bij een driesprong. Volgens Jack moeten we linksaf, maar we zien geen markering. We gokken het erop en gaan toch naar links. Deze keer een goede keuze. We passeren het kasteel van Mombeek. Het gebouw heeft meer weg van een uit de kluiten gewassen herenhuis.

De weg die we volgen -  de Mombeekdreef - maakt enkele bochten naar rechts en links. Op een hoek rechts van ons ligt een meertje. Aan de overzijde herkennen we de beste visser die het geeft: een aalscholver.

Met zijn gespreide vleugels is hij duidelijk te herkennen. Verder lopend passeren we een klein wegkapelletje. Bij een bruggetje over een beek geeft een markering aan dat we linksaf langs de beek moeten. Hier nemen we weer de verkeerde keuze, we gaan rechts langs de beek. Maar komen er na 100 mtr achter dat we linkerkant moesten nemen. We komen in Wimmertingen waar we bij de kerk een drukke verkeersweg oversteken. Bij een kleine  kopie van de alom bekende Lourdesgrot nemen we weer een korte pauze. 

Daarna gaan we verder over een voetpad langs de pastorij ( of pastorie?) naar de Wimmertingenstraat. Deze volgen we naar links. Waar de weg een bocht naar links maakt verlaten we het plaatsje en wandelen we naar de Mombeekvallei. De naam zegt het al, hier stroomt de eeuwenoude Mombeek in een vochtige beekvallei. In het verleden stonden hier talloze hoogstambomen, maar deze werden in de vorige eeuw gekapt. Zo’n 20 jaar geleden is men echter begonnen met het aanleggen van nieuwe hoogstamboomgaarden en ook heggen. Het is nu een mooi natuur- en ook wandelgebied.

We volgen het meanderende beekje stroomafwaarts en zien een opvallende paarse plant. Het is hoefblad dat hier veelvuldig groeit. Volgens een informatiepaneel komen onder de grote bladeren veel wijngaardslakken ( escargots). Dat verklaart waarom we veel slakkenhuisjes zien.

Ten noorden van de beek liggen grote bungalows. Ongetwijfeld welgestelde bewoners; het moet toch een voorrecht zijn om op zo’n mooie plek te wonen. Na 2 km verlaten we de Mombeek en wandelen in de richting van Alken. Eerst krijgen we weer een drassig weiland voor de kiezen, daarna een smal paadje dat eindigt bij een verharde weg. Voor ons ligt de bekende brouwerij Alken-Maes die overigens deel uitmaakt van de Nederlandse Heineken groep. Bij de kerk van Alken eindigt onze wandeling van vandaag. 

Hier staat een leuk monument van 2 “vatdragers”. Het was een leuke tocht onder schitterende weersomstandigheden.

Met een bus, die bomvol is, gaan we terug naar Kortessem. 

Meer foto's:

Lees verder   Alken - Sint-Truiden