Gelinden - Heers

12 april 2022                                                                                  

Maart was een prachtige zonnige maand met vrij hoge temperaturen. Echter een paar dagen na de intrede van de astronomische lente sloeg het weer om. We kregen veel regen en de temperaturen kelderden. ’s Nachts ging het vriezen.

Maar voor vandaag heeft men een prachtige dag in petto. De weervoorspellers geven de dag een dikke 9, met een temperatuur in de namiddag van dik boven de 20 °C. Onder die weervoorspellers is Piet Paulusma niet meer. De Fries, die in Harlingen woonde, stierf op 20 maart jl.

We vertrekken thuis om 08:00 u en zijn een uurtje later in Heers waar we de auto parkeren. En dan, moeten we te voet naar Gelinden. Een maand geleden gaf de planner van De Lijn (het vervoerbedrijf) aan dat er een busverbinding zou zijn. Maar sinds gisteren klopt dit niet meer. Geen bus, jammer, dus lopen we zo’n 4 km naar Gelinden waar we de tocht van het streekpad Haspengouw gaan vervolgen.

We passeren de plaatselijke kerk. Het uurwerk geeft 8:50 u aan, hetgeen de werkelijke tijd volgens de stand van de zon is. De plaatselijke pastoor doet waarschijnlijk niet mee met de zomertijd die een paar weken geleden is ingegaan. 

We verlaten het dorp en komen in het natuurgebied Overbroek. We volgen het riviertje de Herk dat hier vredig in een dal stroomt. Na een paar honderd meter steken we het riviertje over en komen we via een poortje in een weiland dat tegen een helling ligt. We moeten schuin omhoog. 

Boven krijgen we een fraai uitzicht over de omgeving. We verlaten het weiland en begeven ons via een trap naar een fruitwei waar de boompjes in de bloei staan. Dit is toch een ander gezicht ten opzichte van een paar weken geleden. Maar  heel goed kijkend zien we dat er kleine bruine plekjes op de witte blaadjes van de bloei zijn. Hele lichte vorstschade?

Het pad maakt een paar bochten naar rechts waarna we weer in het bos komen. 

We volgen weer de Herk stroomopwaarts met zijn heldere water. Dit is een mooi wandelpad, in het bos langs het meanderende riviertje. Het is rustig, wij zien geen wandelaars. Bij het plaatsje Mechelen-Bovelingen verlaten we het riviertje. In het dorp passeren we een Mariakapelletje dat in de Paassfeer versierd is. Uiteraard met veel Paaseitjes. 

Verderop lopen we langs een zeer oude schuur waarvan de gevel bestaat uit leem tussen houten balken. Historisch vakwerk, maar er moet toch wat gaan gebeuren, want het ziet er niet meer zo goed uit. We komen op een mooie kasteellaan. Volgens Jack moet hier een mooie rustplaats zijn, en inderdaad, we zien een mooi bankje. Tijd voor koffie en ……………een broodje!

Als we weer verder lopen komen we bij een groot ijzeren hek. 

We staan voor een grote boerderij en een riant dienstgebouw. Achter deze gebouwen stond het immense kasteel van Bovelingen. Het kasteel is niet meer, het werd in 1947 door een brand verwoest. Er doen veel legendes en verhalen de ronde over het kasteel. Zoals de dood van prins Boudewijn van België in 1891. Officieel aan een longontsteking, maar velen denken dat hij een gewelddadige dood gestorven is. Als gevolg van een duel dat hier zou hebben plaatsgevonden. Het domein was lange tijd eigendom van de vermogende familie de Wittouck.  

We volgen een muur langs het terrein naar links. Op de hoek kunnen we even een glimp opvangen van het binnenterrein. We blijven de muur rechtsom volgen en lopen even later tussen een akker en een bosschage. Door het groen naar rechts turend zien we een kleine tempel met Romeinse zuilen. Het pad eindigt bij een verharde weg die ons langs een wilde bijentuin leidt. We lopen hier omheen. Even later bevinden we ons in het Hornebos, dat ooit deel uitmaakte van het domein van het kasteel van Bovelingen. Over een kronkelend pad doorkruisen we dit leuke bos, om te eindigen op een verhard weggetje. Dit volgen we een tiental meters naar rechts, en gaan vervolgens scherp naar links. 

We lopen nu als het ware over de grens tussen Vlaanderen en Wallonië.

Het verhard weggetje wordt een veldweg, die eindigt bij het plaatsje Oleye. We bevinden ons in de Franstalige provincie Luik. Hier pauzeren we weer even. Niet lang, nadat we ons 2e broodje gegeten hebben gaan we verder. Even zitten we op een verkeerd weggetje, maar gelukkig hebben we dat gauw in de gaten. De markering, die vandaag best wel goed is, laat het hier even afweten. Buiten het dorp verlaten we het asfaltweggetje en lopen we weer over een veldweg. Bij een verhard weggetje komen we weer langs een paar fruitweiden. Wat voor fruit het gaat worden weten we niet, maar de boompjes staan mooi in de bloei. We gaan naar rechts en lopen weldra weer in Belgisch Limburg. De markering leidt ons over een karrenspoor tussen golvende akkers naar de Herkenrode Hoeve. 

Een historische boerderij, die al in de 13e eeuw wordt vermeld. Destijds als tiendschuur van een abdij. We lopen een stukje door het gehucht Opheers als er een legerhelikopter overvliegt. Dan moeten we toch denken aan de Oekraïne waar nog steeds hevig gevochten wordt, met duizenden slachtoffers, waaronder veel burgers.

In Opheers passeren we een bord van de provincie Limburg. Volgens onze kaart ligt de grens toch echt een stukje zuidelijker. We zien een klein kapelletje dat ogenschijnlijk gesloten is. Maar de deur is niet op slot, we zien een beeld van een wenende Maria met haar gestorven Zoon. We zitten nu in de Goede Week, het uitgebeelde tafereel is dus aktueel. 

Over een veldweg die een holle weg wordt wandelen we naar Heers. Hier zien we weer veel ingangen van dassenburchten. Voordat we in Heers komen maakt de route nog een kleine lus naar links. In Heers eindigt de wandeling.

Het is nog redelijk vroeg. We besluiten om meteen naar huis te rijden, dan hebben we geen last van files.

Als we de volgende dag thuis opstaan zien we onder de blauwe hemel de fruitbomen in de wei van onze achterburen. Ze staan ook prachtig in de bloei.

Toch maar snel een foto gemaakt van de peren-, kersen- en appelboom!

Meer foto's:

Lees verder   Heers - Tongeren