25 mei 2022
We gaan vandaag de laatste etappe lopen van de GR-Haspengouw. Vorige week ging het hevig tekeer in onze provincie: hevige buien, onweer en er werd plaatselijk zelfs een windhoos waargenomen. Het is nu weer rustig, het zou droog blijven bij een maximum temperatuur van 19 °C.
We parkeren de auto in Bilzen waar we meteen weer op de route zijn die in de richting van het station loopt.
Bij het station gaan we via een tunnel onder het spoor door. We wandelen naar het gehucht Merem, dat naast Bilzen ligt. Merem achter ons latend komen we in een landbouwgebied met kleine bosjes. Bij een splitsing van wegen nemen we de 2e weg van links. We wandelen rustig door, totdat we beginnen te twijfelen. Bij een kruising missen we markeringen. We besluiten terug te lopen naar de splitsing. Nog eens goed kijkend zien we dan op een betonnen paal vaag de geel-witte strepen. We moesten hier dus het onverharde pad volgen. Het kan gebeuren. Het pad leidt ons door fruitweien, voornamelijk met perenbomen.
Als Jack een foto van Tiny maakt komt een man aangewandeld met zijn hond.
Hij groet ons en zegt dan tegen Jack: ” Awel, gij zijt een natuurliefhebber”.
“Ja”, zegt Jack, “dit is een mooi uitzicht, het wuivende korenveld met die bomenrij op de achtergrond”. Waarop de Belg reageert met: “en uwen vrouwke mag bij al dat natuurschoon uiteraard niet ontbreken!”.
We maken nog een kort praatje. De man heeft zijn hond aan de lijn en zegt zich te ergeren aan mensen die hun hond vrij laten rondlopen. Want er zitten hier nog reeën waarvan de jongen wel eens doodgebeten worden door loslopende honden. Dat is inderdaad kwalijk.
We zeggen gedag en lopen verder naar het Watervalbos. Jammer genoeg gaat de route niet door dit kleine natuurgebied; we volgen de rand van het bos waar een rustbankje staat. We pauzeren even en eten een broodje, genietend van de fraaie omgeving.
Als we verder gaan komen we de aardige Belg nog even tegen. Hij dacht dat we al verder waren en is dus verbaasd ons te zien. We wandelen nu over een pad parallel langs een drukke autosnelweg. Niet zo’n leuk stukje vanwege het vele geluid. Nadat we deze overgestoken hebben wandelen we naar het buurtschap Paneel. Onderweg komen we bij een klein gehucht waar een mooie vakwerkboerderij ligt. En een babbelbank bij een kapelletje. Vermoedelijk wordt er op dat bankje veel "gekwebbeld".
In Paneel aangekomen zien we een woning die gerestaureerd wordt. Tegenover de woning zit een “ouder” echtpaar. Ze vertellen ons dat de eigenaar het huis in oude staat moet terugbrengen. En het was een vakwerkhuis, dat vergt dus extra aandacht. Het werk ligt op het moment stil, vanwege gebrek aan de benodigde financiën. We volgen de weg die een bocht naar links maakt. Op een T-splitsing zien we geen markering. Jack kijkt op de kaart en vermoedt dat we verkeerd zitten. Dit wordt bevestigt door een dame. Ze vertelt dat als we naar rechts gaan we bij een grenssteen komen. Daar komen we weer op de wandelroute die we volgen. We volgen haar advies en in het dorpje ( of gehucht) Romershoven staat inderdaad een oude grenssteen ( paelsteen).
De steen werd in 1685 geplaatst voor het vastleggen van de grens van Hoeselt, dat weer bestuurd werd door het kathedraalkapittel van Luik. Enfin, we zien weer een geel-rode markering enlopen over een onverhard pad het veld in. Rechts ligt een groot aardbeienveld. Het pad maakt een haakse bocht naar links. We komen in het Jongenbos. Een mooi bos, maar de paadjes zijn hier erg drassig als gevolg van de hevige regenval vorige week. De markeringen laten het hier ook af en toe afweten, maar met de kaart komen we er wel uit. En zo niet raadplegen we de Open Street Map. Die is goed gedetailleerd, en met de informatie hierop vinden we een fijne rustplaats. Vlak bij een boomkapelletje met een beeldje van Maria.
Hoewel beeldje, volgens Tiny is het een wijwaterflesje uit Lourdes. Maria ( oftewel het flesje) helt naar voren over en valt bijna uit het “kapelletje” als gevolg van een vogelnest dat er achter gebouwd is.
Na de korte onderbreking beginnen we aan het laatste gedeelte van vandaag. We verlaten het bos en wandelen in de richting van Kortessem. Eerst door akkergebied, maar ook weilanden. Na een paar kilometer steken we de Mombeek over, dezelfde beek waar we in de 1e etappe langs wandelden.
Bij Kortessem lopen we langs een groot sportcomplex, waarna we in het dorp bij de kerk een verkeersweg oversteken en weer bij het beginpunt van het streekpad komen.
De cirkel is rond, de tocht voltooid! We vinden dat we wel iets lekkers verdiend hebben. Dus tracteren we ons bij brasserie Oud-Corteshem op een latte macchiato en een wafel met aardbeien en ijs.
Heerlijk!
Na deze tractatie gaan we met de bus via Tongeren ( waar we moeten overstappen) terug naar Bilzen. We hebben geluk, “onze” bussen rijden. Want er zijn prikacties ivm. agressie van reizigers tegen chauffeurs afgelopen dagen.
Meer foto's:
Lees verder Nawoord