ซุ้มประตูโขง คือเป็นประตูเข้าสู่วัด โขงประตูนี้มีขนาดใหญ่ ประดับด้วยประติมากรรมเทวดาปูนปั้น ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ที่บริเวณมุมรวม 4 องค์ เนื่องจากอยู่ในสภาพชำรุด ทำให้ส่วนประกอบส่วนใหญ่สูญสลายไป แต่ลวดลายประดับกนกพันธุ์ พฤกษา รูปแบบล้านนาที่บริเวณบัวคอเสื้อ ประจำยามอก และ บัวเชิงล่าง ที่อยู่งดงามยิ่ง

ประติมากรรม ทรงปูนปั้นลอยตัวที่เหลืออยู่เกือบทั้งองค์ มีอยู่ 1 องค์ เหลือเฉพาะบางส่วนของตัว(พระองค์) อีก 1 องค์ 1 เทวดา อยู่ท่ายืนค่อนข้างตรง บนฐานบัฎม์ บัวค่ำบัวหงาย เนื่องจากช่วงพระหัตถ์ และปลายประทรชำรุดหายไป แต่ช่วงต้นของพระกรเหยียดตรง ทำให้คาดได้ว่า คงอยู่ในท่าประคองอัญชลี พระพักตร์ของประติมากรรมกลมบนค่อนข้างแบนเล็กน้อย พระนลาฏ แคบเล็กน้อย พระขนงโค้ง ปลายโค้งงอนลงต่ำกว่าระดับตา พระเนตรกลมโต พระนาสิกโด่งพองาม พระโอษฐ์เผยอ แย้มยิ้มเล็กน้อย ทรงมกุฏยอดแหลมเตี้ย เครื่องประดับต่างๆ ที่เหลืออยู่ เช่น สังวาลย์ กรองพระศอ ทรงกร ทรงพระภูษายาว ไปค่อนพระชงฆ์ ลวดลายประดับของภูษาชำรุดหมด มีริ้วแถบผ้าคล้องเกี่ยวกันโดยปล่อยชายให้แผ่ขยายไปด้านข้าง

เมื่อเทียบประติมากรรมเทวดาของกู่ย่าสุตา กับที่วิหารวัดมหาโพธาราม แล้วจะพบว่าลักษณะแตกต่างกัน พระพักตร์ของเทวดา กู่ย่าสุตามีลักษณะกลมแป้น แบนกว่า พระขนงโค้งงอนยาวมากกว่า ส่วนพระพักตร์ ของเทวดาวัดมหาโพธาราม มีลักษณะยาวเป็นรูปไข่ โดยภาพรวม เทวดาของกู่ย่าสุตา ให้ความรู้สึกของความเป็นล้านนามากกว่า มีพระพักตร์ที่งดงาม แบบล้านนา ยากที่จะหาที่ใดเสมอเหมือน (อ้างอิงจากหนังสือประติมากรรมเทวดา) และกินนรแห่งล้านนา โดยชมรมศิลปไทย คณะแพทย์จุฬา โดยนายแพทย์ เฉลียว ปิยะชน 2520)