Гісторыя ў памяці землякоў

Антонік Анатоль Міхайлавіч, адзін з першых жыхароў пасёлка ўспамінае:

“У лістападзе 1973 года мяне накіравалі працаваць у калгас “Звязда”. У раёне абнадзеялі: ”Пасёлак малады, вельмі перспектыўны, не пашкадуеш”. І вось я з сям’ёй на новым месцы жыхарства.

Уражанне самае адмоўнае. Пры дарозе Ваўкавыск -Калядзічы, сярод голага саду, стаіць восем дамоў. Усе неабходныя аб’екты, школа, ФАП, знаходзяцца ў суседняй вёсцы Маісеевічы. Магазін у прыстасаваным памяшканні. Лазні і той няма. Нават з вялікай нацяжкай гэта нельга было назваць пасёлкам. Але мінула некалькі гадоў, забудаваўся, папрыгажэў наш пасёлак. Памятаю, як у свой час вырашылі ўпрыгожыць пасёлак штучнай сажалкай. Было гэта ў 1976 годзе. Старшыня калгаса падрадзіў ажно з Мастоўтэхніку, каб выкапаць катлавіну. Але два разы вада прарывала дамбу: вельмі ўжо вялікія паводкі былі. І толькі вясной 1981 года возера нарэшце ўдалося трывала замацаваць. Менавіта Шавалда сярод першых аб’ектаў сацкультбыту пачаў будаваць наш Дом культуры. Разумеў старшыня, што не “хлебам адзіным жыве чалавек”. Таму і будоўлю распачаў з размахам, каб было дзе вяскоўцам бавіць вольны час. Праўда, адкрывалі Дом культуры ўжо пры наступным старшыні, але інакш як Шавалдзін у народзе яго не называюць. І за тыя 38 гадоў, што я жыву ў пасёлку, ён і сапраўды стаў пасёлкам”.

Тарыма Іван Францавіч, былы старшыня Маісеевіцкага сельскага савета ўспамінае: “На цэнтральнай сядзібе калгаса “Зорка” пачалі ўзвышацца будынкі новага пасёлка ў 1970 годзе. За чатыры гады тут было пабудавана 15 кватэр для працаўнікоў сельскай гаспадаркі. Яны цалкам газіфікаваны, меўся вадаправод, а некалькі кватэр пабудаваны з усімі выгодамі. Тут жа знаходзіўся вялікі адміністрацыйны будынак, дзе размяшчаўся сельскі савет, праўленне калгаса і аддзяленне сувязі. Сіламі калгаса і ДЭУ-188 пабудавана 9 кіламетраў грунтовай дарогі Грыцкі-Калядзічы. Частка дарогі пакрыта каменем і праходзіла праз новы пасёлак”.