Вершы

На Міншчыне вёска Анопаль на беразе рэчкі стаіць.

Сярод дрэў стагодніх, высокіх, якім ёсць пра што гаварыць.

Пра графскі маёнтак з парадным у квецені беленькіх руж,

Куток дарагі, ненаглядны, праславіўшы Белую Русь.

Алеі страрыннага парку запомнілі кветак букет.

Збіраў што з любоўю так шпарка каханай Ганулі Альбрэхт.

За рукі ўзяўшысь гулялі, па парку вясёлыя ішлі.

Нястомлена вусны шапталі аб марах у шчаслівыя дні.

Гады праляцяць непрыкметна, ніколі ўжо іх не вярнуць.

Сцяжынкай старыннай, адметнай сучаснікі по плеч пайдуць.

І будуць спяшаць на спатканне праз сто і праз тысячы год

І будзе тут правіць каханне, натхняя на шчасце народ.

Н.В.Карнішка

Крупіцкі край - мой родны дом.

Плывуць хмурынкі за лясы,

У рэчку Пціч яны глядзяць.

Ад навакольнае красы -

Вачэй не могучь адарваць.

Крупіцкі край - мой родны дом,

Зямля паэтаў, мастакоў.

Ты даражэй мне з кожным днём

Табе аддам сваю любоў.

Мне любы сціплы ручаёк,

І аксамітыя лугі, І той бярозавы наёк

У пшанічным золаце палі.

На досвітку, што дорыць дзень,

І ў вячэрнюю зару,

шануйце людзі свой агмень

Як мае быць гаспадару.

М.Андрук

Родны край

О мой любы родны край,

Ты - прыгожы, нібы рай.

І нідзе ў другіх краях

Шчасным быць не змог бы я.

Ніл Гілевіч

«О, край родны, край прыгожы!..»

(З паэмы "Сымон-музыка")

О, край родны, край прыгожы!

Мілы кут маіх дзядоў!

Што мілей у свеце Божым

Гэтых светлых берагоў,

Дзе бруяцца срэбрам рэчкі,

Дзе бары-лясы гудуць,

Дзе мядамі пахнуць грэчкі,

Нівы гутаркі вядуць;

Гэтых гмахаў безгранічных

Балатоў тваіх, азёр,

Дзе пад гоман хваль крынічных

Думкі думае прастор;

Дзе увосень плачуць лозы,

Дзе вясной лугі цвітуць,

Дзе шляхом старым бярозы

Адзначаюць гожа пуць?..

Якуб Колас

Мара

Красуй у прасторы вясновым,

Радзімая сэрцу зямля.

Сагрэтая сонцам і словам

Краіна-матуля мая.

Расквеціў лугі, пералескі

Цвіценнем і радасцю май.

Ляціце да воблакаў, песні.

Квітней, мой абуджаны край.

Хачу я ні многа, ні мала, -

Каб спраўдзіць надзею з надзей,

Каб ты, Беларусь мая, стала

Краінай шчаслівых людзей!

Леанід Пранчак

Радзіма

Бор адвечны, рэк разлівы,

Залатыя горы-нівы,

Неба вольнае над імі, -

Гэта ўсё мая Радзіма.

Дом наш, ласкаю сагрэты,

Продкаў мудрых запаветы,

Мова, спеўная надзіва, -

Гэта ўсё мая Радзіма.

Курганы і абеліскі,

Спапялёных вёсак спіскі

І Чарнобыль за плячыма, -

Гэта ўсё мая Радзіма.

Мары смелыя на старце,

Пагранічнікі на варце,

Ясны свет перад вачыма, -

Гэта ўсё мая Радзіма.

Мікола Маляўка

Мой край

Мая зямля, мой родны дом

Завецца Беларуссю.

Я знаю: пад тваім крылом

Заўсёды прытулюся.

У час трывогі і бяды

З табою мы адзіныя,

З любоўю шчыраю заўжды

Заву цябе Радзімаю.

Валерыя Бароўская

Зямля мая

Хлапчук з пабітымі каленцамі,

Па сцежках родных гойсаў я,

І ты здавалася маленькаю,

Мая, над Нёманам, зямля.

За жураўлямі рваўся ў вырай,

Не разумеў тады, малы,

Чаму з такой тугою шчыраю

Гучыць адлётнае "кур-лы".

Ад успамінаў вочы ясняцца

Цяпер, у век немалады,

Бо тут вясёлкі перавясялам

Спавіты лепшыя гады.

Не цешыць прыгажосць чужая,

Як свой куточак на зямлі,

Таму на лёс яны і жаляцца

Ў асеннім небе, жураўлі.

Здаецца, сам лячу над пожнямі,

Твой сын, вясёлы і ў журбе,

Я не змагу да дня апошняга

Адкрыць і ўсю спазнаць цябе.

Такая ты ў жыцці вялікая,

Мая, над Нёманам, зямля, -

Ад хаты матчынай пад ліпамі

Да неба з плачам жураўля.

Мікола Маляўка

Наш край

Наш край яснавокі -

З маленства любімы куток.

Тут слова і песні вытокі.

На карце - кляновы лісток.

На радасць жыві і на славу,

Ні гора, ні ліха не знай.

Стой мужна за верную справу,

Наш край!

Уладзімір Паўлаў

Радзіма

Жыццё падарыла нам дзіва:

Як ветрыку лёгкі павеў,

Аднойчы пачуеш - "Ра-дзі-ма..."

Пасля зразумееш - навек.

І будуць дарогі вяртацца

У той незабыўны куток,

Дзе ў квецені белых акацый

Жыцця твайго чысты выток,

Дзе змалку да болю знаёмы

І дрэвы, і твары людзей,

І роўнага болей якому

Ніколі не знойдзеш нідзе.

Мікола Пракаповіч

Радзіма

Я люблю цябе, Радзіма,

Мой прыгожы, мілы край.

Ад душы жадаю ўздыму -

Ты квітней і нас натхняй.

Можа, буду я далёка -

Не забуду родных слоў,

Спеў крынічкі, буслаў клёкат,

Шлях той, што вядзе дамоў.

Юля Ціхан

Беларусь мая

Бягуць жыты за небакрай

А месяц - ягадны і ройны.

За наш духмяны каравай

Сягоння чалавек спакойны.

Зямлі багатыя дары,

І працаўнік адвеку дбайны:

Свае плугі і трактары,

Свае машыны і камбайны.

Над лесам неба ў жураўлях,

І ўвосень напрарочаць гусі

І новы дзень, і светлы шлях,

І росквіт мілай Беларусі.

Віктар Гардзей

Радзіма

Дарагая спадчына -

Гэта ты, зямля мая,

Гэта мова матчына,

Без якой нямая я.

Лена Казючыц

Беларускія краявіды

Беларускія Краявіды...

Перазвоны Азёр і бароў.

Над палеткамі Бульбы і жыта -

Песня Велічных курганоў.

Гэта наша Зямля дарагая,

Гэта нашы Лугі і палі,

Над якімі Спрадвеку лунае

Бусел - Сімвал

Бяссмерця Зямлі.

Анатоль Грачанікаў

Беларусь

Ад Нёмана да Сожа -

Так светла і прыгожа.

Дзе Нарач, Белавежа -

Гаюча так і свежа.

Суладна і супольна,

Гасцінна, хлебасольна.

І радасна на дзіва,

Бо гэта ўсё - Радзіма!

Уладзімір Мазго

Карта роднай Беларусі

Разглядаем Мы з Марусяй

Карту Роднай Беларусі.

Колькі сёл тут, Гарадоў!

Колькі рэчак І лясоў!

Вадаёмаў жа, Азёраў

Быццам тых На небе зорак.

Што й казаць: Багаты край

І прыгожы - Чым не рай?

Кастусь Жук

Наш родны край - прыгожы самы

Вядома ўсім, што вельмі шмат

Куткоў на свеце дзіўных.

Але не менш, а болей, брат,

Іх на тваёй радзіме,

У нашым краі дарагім,

У Беларусі роднай.

Не памяняешся ні з кім

Яе красою годнай.

Іван Муравейка