Σύμφωνα με τις προηγούμενες κατευθυντήριες οδηγίες του 2018 και τις τρέχουσες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες η υπέρταση ορίζεται με βάση επανειλημμένες τιμές αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο, με συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) 140 mmHg ή μεγαλύτερη και/ή διαστολική αρτηριακή πίεση (DAP) 90 mmHg ή μεγαλύτερη. Ωστόσο, υπάρχει μια συνεχής σχέση μεταξύ της αρτηριακής πίεσης και των καρδιαγγειακών (ΚΑ) ή νεφρικών νοσημάτων ή θανατηφόρων συμβαμάτων, ξεκινώντας από τιμές ΣΑΠ > 115 mmHg και DAP > 75 mmHg στο ιατρείο. Επομένως, αυτός ο ορισμός είναι αυθαίρετος και έχει κυρίως πρακτικό σκοπό να απλοποιήσει τη διάγνωση και τη λήψη αποφάσεων για τη διαχείριση της υπέρτασης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι παραπάνω οριακές τιμές αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο αντιστοιχούν στο επίπεδο της αρτηριακής πίεσης στο οποίο τα οφέλη της παρέμβασης (αλλαγές στον τρόπο ζωής ή φαρμακευτική αγωγή) υπερτερούν της μη λήψης μέτρων, όπως αποδεικνύεται από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCTs) με βάση τα αποτελέσματα. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία ο ορισμός της υπέρτασης παραμένει αμετάβλητος σε σχέση με τις προηγούμενες οδηγίες (https://hypertasi.gr/images/guidelines/2023-esh-guidelines-for-the-management-of-arterial-new.pdf).
Ακολουθεί η ταξινόμηση
Βέλτιστη: Συστολική <120 και Διαστολική <80
Κανονική: Συστολική 120–129 και Διαστολική 80–84
Φυσιολογική προς υψηλή: Συστολική 130–139 ή/και Διαστολική 85–89
Υπέρταση στάδιο 1: Συστολική 140–159 ή/και Διαστολική 90–99
Υπέρταση στάδιο 2: Συστολική 160–179 ή/και Διαστολική 100–109
Υπέρταση στάδιο 3: Συστολική ≥180 ή/και Διαστολική ≥110
Μεμονωμένη συστολική υπέρταση: Συστολική ≥140 και Διαστολική <90
Μεμονωμένη διαστολική υπέρταση: Συστολική <140 και Διαστολική ≥90
Πώς επηρεάζει η υπέρταση τον οργανισμό;
Η χρόνια υπέρταση μπορεί να βλάψει σοβαρά τα αιμοφόρα αγγεία και τα όργανα, οδηγώντας σε:
Καρδιακές προσβολές
Εγκεφαλικά επεισόδια
Νεφρική ανεπάρκεια
Απώλεια όρασης
Αγγειακή νόσο των περιφερικών αρτηριών
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την υπέρταση;
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης, όπως:
Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία.
Γενετική προδιάθεση: Αν έχετε οικογενειακό ιστορικό υπέρταση.
Βάρος: Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο.
Διατροφή: Η υψηλή πρόσληψη αλατιού, κορεσμένων λιπαρών και επεξεργασμένων τροφίμων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο.
Έλλειψη σωματικής άσκησης: Η σωματική αδράνεια αυξάνει τον κίνδυνο.
Κάπνισμα: Το κάπνισμα βλάπτει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει την αρτηριακή πίεση.
Κατανάλωση αλκοόλ: Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση.
Άγχος: Το χρόνιο άγχος μπορεί να συμβάλει στην υπέρταση.
Διαβήτης: Ο διαβήτης αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης.
Χρόνιες νεφρικές παθήσεις: Οι νεφρικές παθήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε υπέρταση.
Πώς αντιμετωπίζεται η υπέρταση;
Η θεραπεία της υπέρτασης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, η συνολική υγεία και η σοβαρότητα της υπέρτασης.
Σε κάθε περίπτωση σημαντικές είναι οι Αλλαγές στον τρόπο ζωής:
Υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως, με χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και αλάτι.
Τακτική σωματική άσκηση, τουλάχιστον 30 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.
Διατήρηση υγιούς βάρους.
Διακοπή καπνίσματος.
Περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ.
Διαχείριση του άγχους.
Φαρμακευτική αγωγή:
Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα σε συνδυασμό με τις αλλαγές του τρόπου ζωής ή εφόσον αυτές οι αλλαγές δεν οδηγήσουν σε επιθυμητά αποτελέσματα.