Mijn huis is geen paleis. John Tabé

Het is geen toonbeeld van luxe of een visitekaartje van succes. Toch biedt het alles wat ik nodig heb om 'gelukkig' te zijn. Het is een eenvoudige sociale huurwoning, precies groot genoeg voor mijn leven. Geen riante ruimtes die leeg zouden aanvoelen of meer onderhoud zouden vergen dan ik wil. Nee, dit huis is praktisch, warm en vertrouwd, een plek waar ik volledig tot mezelf kom.

Wat dit huis zo bijzonder maakt, is de financiële rust die het me biedt. Geen hypotheek die boven mijn hoofd hangt, geen leningen die mijn nachten onrustig maken. Mijn spaargeld zorgt ervoor dat ik op mijn gemak kan leven. Deze financiële vrijheid geeft me een enorme mate van controle over mijn leven. Ik ben niet gebonden aan de druk van de buitenwereld, en dat is voor mij een bron van tevredenheid, hoe simpel het ook klinkt.

Mijn huis is een veilige haven. Grote en kleine ongemakken, zoals een lekkende kraan of een kapotte radiator, zorgen niet voor paniek. De woningbouwvereniging regelt het snel. Dit gemak zorgt ervoor dat ik me kan richten op wat voor mij echt belangrijk is, zonder me af te laten leiden door zorgen buiten mijn controle. En eerlijk gezegd, de eenvoud van mijn leven is soms de ultieme vorm van luiheid, waar ik van geniet.

Mijn huis biedt ruimte, zowel fysiek als mentaal. Het is de ruimte, zonder druk. Vanuit mijn huis heb ik toegang tot een oneindige bron van kennis en inspiratie. Het internet brengt de wereld naar me toe, waardoor ik nauwelijks de deur uit hoef voor informatie. Deze digitale luxe vereenvoudigt wel mijn leven. En lui.

En toch, als ik naar buiten kijk, zie ik de stad die nog te ontdekken valt. Wandelen door de stad en smalle steegjes, een beetje dwalen….. Of de wijde wereld...

Maar voor nu blijft mijn huis mijn stadje, de plek waar ik wil zijn, en dat is genoeg. Het biedt stabiliteit, maar ook vrijheid. Hier ben ik, simpel in een leven van eenvoud, vrijheid en ja, luiheid. En dat is precies wat ik nodig heb.


Terugreis naar Doetinchem>