Tijdens een RTL-televisieoptreden gebruikte VVD-leider Dilan Yeşilgöz het woord 'fatsoen' als een wapen. Haar ogen waren fel, haar stem luid, haar vinger wees beschuldigend naar een denkbeeldige relschopper. 'Waar blijft het respect? 'Waar is het fatsoen?' riep ze, terwijl ze even op haar horloge keek, alsof ze wilde zien hoe lang het nog duurde tot de volgende bezuiniging op jeugdzorg, rechtspraak, gevangenissen en politie. Want als er iets is wat bij de VVD op tijd komt, zijn het wel de bezuinigingen.

Deze plotselinge morele actie was geen toeval. Met een kabinetscrisis op de loer en de regeringspartijen VVD, PVV, NSC en BBB, koos Dilan Yeşilgöz voor een bekende VVD-truc: verontwaardiging als marketing. Respect en normen, mooie woorden in verkiezingstijd, maar hinderlijk in vergaderzalen waar besluiten worden genomen. Terwijl de camera's draaiden, begon het bekende VVD-vuurwerk.

Met haar vinger wijzend naar demonstranten, bestempelde ze hen zonder aarzeling als 'criminelen'. 'Dit accepteren we niet!' riep ze, haar stem scherp als een bevel. 'Als je dit niet respecteert, wat begrijp je dan van vrijheid en veiligheid?' En als klap op de vuurpijl volgde een harde sneer: 'Deze mensen hebben thuis niets geleerd.'

Maar terwijl de VVD’er Yeşilgöz zich presenteerde als de verdediger van normen en waarden, zette haar partij ongestoord beleid voort dat de samenleving verzwakt. Dit is de vertrouwde VVD-tactiek: voor de camera zwaaien met fatsoen en verontwaardiging, maar achter gesloten deuren de rekenmachines laten ratelen en nieuwe bezuinigingen plannen om de rijkere broeders te beschermen. De moraalprediker voor de massa, de boekhouder voor de elite.

Een bushalte blijft staan leeg en troosteloos >