De drie versies van de eerste druk van De Schaduw contra de drie dartele doodgravers zijn dunne boekjes. Dat komt vooral door het dunne papier dat voor het binnenwerk gebruikt is. In mijn kast staan gebonden Havanken met ongeveer evenveel bladzijden, die dan wel twee keer zo dik zijn. Het lijkt er zelfs op dat de uitgever in eerste instantie een dikker boek, met dikker papier voor ogen had. In ieder geval toen de omslag-ontwerpopdracht voor Rein van Looij de deur uit ging.

Het ontwerp voorziet namelijk in een rug die twee keer zo breed is als de rug die het boek uiteindelijk heeft gekregen. Het ruggedeelte van het ontwerp loopt op de voorkant, maar vooral op de achterkant van het boek door.

Het roept bij mij de vraag op of er edities bestaan waar het ontwerp wel precies om de band pas.

Kees Aarts onderscheidt drie bandversies van de eerste druk van De drie dartele doodgravers. In zijn welgekozen woorden: beigegrijs linnenpersing, grijs gehamerd en blauwgrijs ruitjesmotief. Zie de detailopnamen hieronder waarop die verschillen duidelijk te zien zijn.

Maar er is nog een subtiel onderscheid: het lettertype van de titel op band c, die met het ruitjesmotief, wijkt af van het lettertype op de banden a en b. Bij nauwkeurige beschouwing blijkt dat de letter op band a breder van bouw is, maar dunner getekend. Bovendien staan de bovenste schreefjes van de S en de C onder een hoek, waar die op band a en b verticaal staan.