• Концепт 1 : Релации

Родителите и наставниците како модели на улоги

Децата учат значително преку набљудувањето. Кога родителите и наставниците постојано демонстрираат емоционална интелигенција - како што е изразувањето на своите чувства, покажување емпатија кон другите и мирно справување со стресот  - тие покажуваат со свој пример како децата да се угледаат на нив . Со своето моделирање на однесувањето како активно слушање и внимателни одговори, возрасните ги учат децата како да комуницираат самоуверено во различни социјални ситуации. Ова моделирање им помага на децата да ги усвојат овие вештини, зајакнувајќи ја нивната самодоверба додека се движат по сопствените емоционални искуства.

Градење на доверливи релации

Безбедна и доверлива релација помеѓу дете и неговите старатели е основна за здрав емоционален развој. Ко на га родителите и наставниците обезбедуваат постојана поддршка, љубов и одговорност за потребите на детето, тие создаваат чувство на безбедност и припадност. Оваа емоционална безбедност им овозможува на децата да ја истражуваат својата околина и да превземаат нови предизвици без прекумерен страв или анксиозност. Чувството  на безбедност  ја подобрува самодовербата на детето, бидејќи тие знаат дека имаат сигурен систем за поддршка на кој можат да се потпрат.

Родителите и наставниците како стратегии за модели на улоги

• Споделете ги своите чувства со децата на здрав начин. На пример, кажете: „Се чувствувам малку под стрес во моментов, па ќе одам на кратка прошетка за да се опуштам“. Ова им покажува како да се справат со емоциите конструктивно.

• Кога комуницирате со другите, демонстрирајте разбирање и сочувство. доколку  пријател споделува добра вест со вас, потребно е да изразите искрена среќа за истото. Децата што го набљудуваат ова ќе научат да реагираат емпатично во сопствените односи.

• За време на предизвикувачки ситуации, одржувајте смиреност. Наместо да реагирате со фрустрација кога станува тешко, обликувајте го начинот на решавање на проблемот.

Градење стратегии за доверливи односи

• Направете време секој ден за да посветите целосно  внимание на детето. Оваа конзистентност гради доверба и безбедност.

• Кога детето ги споделува своите мисли или чувства, слушајте внимателно без да го прекинувате или критикувате. Ова ги охрабрува да се отворат и да се чувствуваат ценети.

• Ако детето е анксиозно или вознемирено, понудете утешни зборови и физичка љубов ако е соодветно. Уверете ги дека е во ред да ги имаат овие чувства и дека сте таму за да ги поддржите.

Водење деца преку нивните емотивни искуства

• Користете графикони или табели со емоции за да им помогнете на децата да препознаат различни чувства. Поставете прашања како: "Дали се чувствувате лути или само малку фрустрирани?"

• Воведете едноставни стратегии како што се вежби за длабоко дишење, броење до десет или замислување на мирно место. Практикувајте  ги овие вежби заедно со цел овие алатки да станат навика.

• Дозволете им на децата да цртаат, пишуваат или да играат улоги за да ги искажат своите емоции. Ова може да им ја олесни комуникацијата на сложените чувства.

• Кога ќе се соочите со проблем, размислете гласно за да го покажете вашиот процес на донесување одлуки. На пример, „Јас сум вознемирен што врне дожд за време на нашиот пикник, но можеби наместо тоа можеме да имаме забавен пикник во затворен простор“.

Овие практични стратегии се само предлог, но има многу други кои можат да им помогнат на студентите во самодовербата. Слободно можете да истражите повеќе. Сепак, овие се докажани дека работат како активна поддршка за развој на емоционална интелигенција кај деца.

Активност 1 : Емоционален временски извештај

Цел:

Да се ​​охрабрат децата да ги артикулираат своите емоции и да разберат дека чувствата можат да се променат, исто како и времето.

Поставување:

• Материјали: табла или хартија за графикони; маркери; изборни картички со симболи за временски услови.

• Учесници: Индивидуална рефлексија проследена со групно споделување.

Вовед:

Запознајте ги со  концептот дека нашите емоции можат да се споредат со временските модели - понекогаш сончево, понекогаш облачно. Објаснете дека споделувањето на нашето „емоционално време“ им помага на другите да разберат како се чувствуваме.

Упатства:

• Побарајте од секое дете да размисли како се чувствуваат во моментот и да изберaт временска состојба што одговара на нивната емоција (на пр., Сончево за среќни, дождливо за тажни).

• Поканете ги да го споделат својот „емоционален временски извештај“ со групата, и доколку им е пријатно, да објаснат зошто го одбрале тоа време.

• Охрабрете дискусии за тоа како времето се менува и поврзете го со тоа како нашите емоции можат да се променат во текот на денот.

Резултат:

Децата ќе вежбаат самосвесност со идентификување и изразување на своите емоции. Активноста нормализира низа чувства и им помага да разберат дека е добро за емоциите да се променат, поттикнувајќи емоционална отпорност.

*Белешка: Вежбата може да се прилагоди и за употреба дома. Можете да ја направите семејната метеоролошка станица заедно, да го потсетите детето дека и возрасните имаат чувства.

Активност 2: Дрво од љубезност 

Цел:

Да се ​​промовира емпатија и љубезност со препознавање и славење на позитивни активности во рамките на групата.

Поставување:

• Материјали: голема хартија или постер на дрво без лисја; лисја од хартија; маркери; лепило.

• Учесници: Тековна активност што ја вклучува целото одделение  или група.

Вовед:

Објаснете дека секој чин на љубезност е како лист што му помага на дрвото да расте. Дрвото на љубезност ќе цвета, како што тие признаваат љубезни дела направени од соучениците.

Упатства:

• Секогаш кога детето забележува некој што прави нешто љубезно, тие го пишуваат на лист од хартија (на пр., „Лиам ми помогна со мојата домашна задача“).

• Тие го закачуваат листот на дрвото.

• Издвоите време секоја недела за да ги прочитате новите лисја гласно и да ја прославите љубезноста во групата.

Резултат:

Децата ќе станат повнимателни кон позитивни активности и ќе се чувствуваат охрабрени да вршат љубезни дела. Визуелниот раст на дрвото служи како колективно достигнување, зајакнувајќи ја поддршката на заедницата и зголемувајќи ја самодовербата.

*Белешка: Како и претходната вежба, ова може да се прилагоди и за родители.

Активност 3: Агол за релаксација

Цел:

Да им се обезбеди на децата посветен простор за свесност, релаксација и саморегулација, помагајќи им да управуваат со своите емоции и да го намалат стресот.

Подготовка:

• Материјали:

  • Удобни перници, "бин бегс" или меки душеци

  • Меко осветлување како што се ламби или пригушени светла

  • Смирувачка музика или звуци од природа (по избор)

• Локација: Изберете тивок агол во вашиот дом или училница подалеку од области со многу луѓе за да ги минимизирате нарушувања..

Вовед:

Објаснете им на децата дека аголот за релаксација е посебно место дизајнирано каде  само за тие можат да направат пауза и да се смират секогаш кога ќе се чувствуваат вознемирени, анксиозни или едноставно им треба момент на мир. Нагласете дека е во ред да се има силни емоции и дека одвојувањето време за релаксација може да им помогне да се чувствуваат подобро и да ја вратат контролата.

Упатства:

1. Воведете го аголот за релаксација: Прошетајте ги децата низ аголот за релаксација, истакнувајќи ја секоја одлика и објаснувајќи како може да им помогне да се релаксираат (на пр., „Овие перници се за седење удобно“ или „оваа стрес топка може да ви помогне да ослободите тензија“). Накратко покажете  како да се користи областа со седење, користејќи смирувачки предмет или занимавање  со активност за релаксација.

2. Охрабрете ја неговата употреба: Пофалете ги децата кога ќе изберат соодветно да го користат аголот за релаксација, зајакнувајќи ја неговата вредност. Повремено, користете го просторот сами за да докажете дека е нормално и корисно да одвоите време за управување со емоциите.

Резултат:

Децата ќе имаат безбедно и удобно опкружување за да вежбаат саморегулација и свесност.

Поттикнувања на дискусии за наставниците и родителите :

Со какви предизвици се соочувате во негувањето на довербата кај децата?

• Дали има надворешни фактори (на пример, притисок од врсници, општествени очекувања) што го отежнуваат?

• Како го препознавате стравот кај детето од неуспех или одбивање?

Како можеме да го балансираме водењето на децата и да им овозможиме автономија да градат самодоверба?

• Кои се ефективните начини да им се даде на децата избор и одговорности?

• Како да ја обезбедиме нивната безбедност при промовирање на независност?

На кои начини можеме колаборативно да ја поддржуваме емоционалната интелигенција на детето?

• Како може да се подобри комуникацијата помеѓу родителите и наставниците за зајакнување на практиките на ЕИ?

• Кои заеднички активности или стратегии можат да се спроведат?

Каква улога игра позитивното засилување во градењето на самодоверба на детето?

• Колку често даваме искрени пофалби и признанија?

• Може ли прекумерното славење да има негативни ефекти и како да најдеме рамнотежа?

Како можеме да им помогнеме на децата да ги слават своите достигнувања?

• Кои методи им помагаат на децата да го следат нивниот напредок?

• Како ги учиме да го ценат трудот повеќе од  исходот?

Рефлексија :

Лична рефлексија:

• Размислете за еден клучен увид што сте го стекнале од модулот. Напишете неколку реченици за како тоа резонираше со вас и зошто е важно за поттикнување на самодоверба кај децата.

Примена на стратегии:

• Идентификувајте една стратегија или активност од модулот (на пр., Извештај за емоционално време, Дрво на љубезност, Агол за релаксација) за која сметате дека би била најефикасна за вашиот контекст. Размислете за тоа како планирате да ги спроведете стратегиите и сите адаптации што би можеле да ги направите.

Улогата како модел на улога:

• Размислете за вашата улога како модел на емоционална интелигенција за децата. Кои однесувања или навики можете да ги подобрите во вашите секојдневни интеракции за подобро да го поддржите емоционалниот раст на децата?

Предизвици и решенија:

• Размислете за кои било предизвици што ги очекувате при примена на овие стратегии. Запишете едно потенцијално решение за надминување на овие предизвици.

Посветеност на акција:

• Напишете една специфична акција што ќе ја преземете во следната недела за да започнете со поттикнување на емоционална интелигенција и самодоверба кај децата со кои работите или се грижите.

Дополнителни ресурси за социјално и емоционално учење:

• https://www.education.com/activity/social-emotional-learning/

Клучни улоги на родители и наставници:

Родителите и наставниците се основни во развивањето на емоционалната интелигенција (ЕИ) и самодовербата на децата. Со моделирање на здрави емоционални однесувања, обезбедување насоки и создавање на околини за поддршка, тие ги опремуваат децата со вештини за навигација на емоции и предизвици.

Основни концепти кои се истражени:

1. Моделирање на емоционална интелигенција: Возрасните даваат примери преку мирни, емпатични и внимателни реакции, учејќи ги децата како да управуваат со своите емоции конструктивно.

2. Градење на доверливи односи: Безбедни односи ја поттикнуваат емоционалната безбедност, овозможувајќи им на децата да истражуваат, изразуваат и да превземаат предизвици со самодоверба.

3. Емоционален тренинг : Активното водство им помага на децата да ги разберат и регулираат своите емоции, градење на отпорност и вештини за решавање проблеми.

Заклучоци:

Со разбирање и спроведување на стратегиите од овој модул, возрасните можат да им помогнат на децата да градат емоционална отпорност, да формираат здрави односи и да развијат позитивна слика за себе. Ова создава основа за доживотна благосостојба и успех.