Οι λέξεις είναι τ' αρχέγονα "σποράκια" της ψυχής μας που μεταφέρουν "μηνύματα" και κινητοποιούν συναισθήματα και μας προσκαλούν να χαρούμε τη γιορτή-δώρο που τη λέμε ΖΩΗ. Είναι το χρώμα των κυττάρων μας, η ανάσα τους, το χάδι της ψυχής μας. Για παράδειγμα η λέξη νότα που αυτόματα κυοφορεί τη λέξη μουσική, πρίσμα στο φως της ψυχής που "αναλύει" τα χρώματά της και συγχρόνως ενώνει την ποικιλία των αισθημάτων μας. Επίσης η λέξη χρώμα, "Σφραγίδα δωρεάς" θα την πω εγώ αφού μόνο οι άνθρωποι την απολαμβάνουν. Η λέξη "τιτίβισμα", χάρισμα όλων των πλασμάτων, δωρεά και αυτή του "Σχεδιαστή" προς τα δημιουργήματά του. Η λέξη αγάπη, πέντε γραμματάκια όλα κι όλα μα είναι ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα στο σύμπαν. Η λέξη παιδί, η λέξη άνθρωπος, η λέξη μητέρα, η λέξη πατέρας... Ένα μικροσύμπαν μέσα στην απεραντοσύνη της δημιουργίας...

     Υπάρχουν όμως και ταπεινές λέξεις-εργαλεία όπως χώμα, πέτρες, απορρίμματα, αξίνα, τσουγκράνα, κομπόστ,  μεράκι, λάστιχα, κακογουστιά, εγκατάλειψη, έλλειψη νοήματος-ενδιαφέροντος και πολλές άλλες που μας "αποδυναμώνουν" λιγάκι. Ως λάτρεις του ωραίου έπρεπε να δράσουμε. Μέσα στην "άγονη" πραγματικότητα, με γόνιμη θέληση αποφασίσαμε να συνθέσουμε τις ταπεινές λέξεις με τις ανώτερες και να δημιουργήσουμε έναν σχολικό κήπο. Μια λέξη "ξεχασμένη-ξεπεσμένη" αναδύθηκε από την κρυψώνα της ψυχής μας . Η Φαντασία. Πήραμε φόρα και ξεκινήσαμε. Στο πανηγύρι της δημιουργίας όλοι έχουν θέση. Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι που απλά βλέπουν το χώμα σαν κάτι που δεν έχει αξία μα ποτέ ως τώρα δεν γνώρισαν ότι ολόκληρος ο πολιτισμός μας στέκεται επάνω στα 30΄εκατοστά γόνιμου εδάφους γιατί πολύ απλά αυτό μας προσφέρει τα πάντα.

     Στο πανηγύρι αυτό θα λάβει μέρος ένας πολυπληθής θίασος μικροοργανισμών που καθημερινά δεινοπαθούν από τις πατημασιές μας, σποράκια που ξυπνάνε στα σπορεία μας για κάθε τάξη, λουλούδια που θα καλωσορίσουν τις μελισσούλες και τα πουλάκια, μικρές πριγκιπέσσες και πρίγκιπες που με τα χεράκια τους θα "παίξουν"  και θα συνθέσουν με το αρχέγονο χώμα και θα του εμφυσήσουν ζωή. Η λέξη ομορφιά θα γίνει το σύνθημά μας και ο κήπος μας το στέκι μας. 

      Οι μέλισσες, οι πεταλούδες και τα πουλιά ανυπομονούν. Μαζί με τα χαρούμενα τιτιβίσματα των παιδικών ψυχών όλες οι παραπάνω λέξεις αλλά και πολλές άλλες θα πιαστούν χέρι χέρι και ένας τρελός χορός δημιουργίας και χαράς θα ενωθούν. Ήδη οι γείτονές μας αλλά και περαστικοί καλωσορίζουν την ιδέα μας. Μια σπίθα αισιοδοξίας, καλοσύνης αλλά και χαράς βγαίνει από τη ματιά τους.

     Καλή ευκολία στο όνειρό μας, στον σχολικό μας κήπο.

     Είμαστε "οι λάτρεις του ωραίου" και θα το αποδείξουμε.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές του 6ου ΔΣ Αμαλιάδας