วันที่ 5 ใน สปป.ลาว

ตื่นนอนตามปกติ (ตี5) เมื่อคืน นอนแทบไม่สนิท(ขาดน้ำหมักข้าว หาไม่ทัน มืดไวมาก)

มันหนาวมาก ทั้งเสียงลม เสียงหมอก (เหมย จ๊าง) ..

สลับกันตั้งแต่ค่ำยันเช้า ต้องพลิกตัวตลอด ถุงนอนก็เอาไม่อยู่

ไอเย็นของหมอก เมื่อถูกแสงแฟรชกล้องถ่ายรูป

เก็บเต๊นท์ พร้อมออกเดินทางต่อ ...หลวงพระบาง ไม่ต้องปลุกครูหนุ่มลูกเล็ก 1ขวบ กับภรรยา ที่อนุญาตให้พักนอนหน้าอาคารเรียน เพราะบอกลาไว้ตั้งแต่ก่อนนอนแล้ว พร้อมแนบเงินให้ 100 บาท (ต้องคะยั้นคะยอนานมาก กว่าพี่แกจะรับไว้)

บ้านอยู่ตีนเขา โรงเรียนอยู่บนเขา ขาไปต้องดันดอยกันเหนื่อย กว่าจะถึงโรงเรียน

ลำบากยังไง ก็ต้องไป เพื่ออนาคตที่ดีในวันหน้า หมอกหนามาก ระยะสิบเมตรนี่มองไม่เห็นอะไรเลย ต้องค่อยๆไหลลงช้าๆ ไม่งั้นอาจเกิดอุบัติเหตุได้ ทางมันลื่นด้วย

รถบรรทุกที่ใช้เส้นทางนี้ บางคันจะติดระบบระบายความร้อนด้วยน้ำให้เบรค ลงดอยทีจะเห็นควันไอร้อนเต็มล้อหลัง

นี่แหละที่เขาว่า " สิบปี๋ บ่อฮู้หนาว ซาวปี๋ บ่อฮู้ก้าย "

ระยะทางที่จะย้อนกลับไปเวียงจัน

เส้นทางไต่ขึ้นกิ่วกะจำ เมื่อมองย้อนลงไป ...มาได้ไงอ่ะ

ต้องมีเหตุซักอย่างแน่ๆ ถึงได้จอดรถกันแบบนี้

บางช่วง กำลังตัดทางทำใหม่

นักล่านก

บ้านกิ่วหมากนาว ตอนแรกเข้า้ใจว่า เป็น หมาหนาว 555

นกปิ๊ดจะริว ...ห้อม...หอม

ซากงูเขียว

เมืองเชียงเงิน อยู่ข้างล่างโน่นน่ะครับ

เห็นเมืองเชียงเงิน ....หลวงพระบางก็ไม่ไกลแล้ว

แบบนี้ก็ไม่อยากเจอ อยากใกล้

เลี้ยวซ้ายไปแขวงไชยบุรี เราไม่ไป ทางตรงเข้าหลวงพระบาง

หลวงพระบาง เมืองมรดกโลก

วัดธัมโมทะยาราม ถ้ำสุวรรณคูหา กำลังหาที่พักเลยไม่ได้ขึ้นไป(แบกจย.ไม่ไหว )

บริเวณหัวสะพานไม้ของรูปข้างบน

ร้านอาหาร ตรงหัวสะพานไม้

ที่หลวงพระบางนี่ ไม่ได้ท่องราตรีเลย แผนงานสำหรับพรุ่งนี้ก็ยังไม่รู้จะเอายังไงดี จะไปทางไหน เงินสดที่พกมาก็กำลังหมด(เหลืออยู่แค่ 3พันบาท) ตั้งแต่ข้ามมาปั่นใน สปป.ลาว ใช้แต่เงินบาท ไม่ได้แลกเตรียมไว้ ได้เงินทอนมาเป็นเงินกีบ ก็ใช้เงินกีบ พอหมดก็กลับมาใช้เงินไทย วนไปอย่างนี้ ตลอดการเดินทาง คล้ายๆกับการแลกเงิน แต่จะเสียเปรียบนิดหนึ่งที่อัตราแลกไม่แน่นอน...... หาอาหารเย็นได้ในตลาดแลง ก็กลับที่พักเลย ซึ่งอยู่ก่อนถึงตัวหลวงพระบาง เกือบ 2โล ถือว่าไกลพอสมควร เหตุเพราะหาในตัวเมืองไม่ได้ ราคาห้องพักแพงๆทั้งนั้น(400- 500 บาท ขึ้นไป.... เกินงบ)

***** เรื่องห้องพักที่ได้ ก็มาจากการสอบถามจากคนพื้นที่ บอกให้ว่าอยู่ตรงไหน เป็นพื้นที่ในบริเวณบ้าน แล้วจัดแบ่งโซนเป็นห้องเช่าชั่วคราว คล้ายๆหอพัก พอเจอก็ถามราคา อยู่ที่ 250 บาท เลยตกลงถอดสัมภาระออก เก็บในห้อง ยังไม่ได้จ่ายเงิน เพราะคนที่เก็บเงินไม่อยู่ จากนั้นจึงปั่นชมรอบๆเมืองหลวงพระบางจนมืด(มืดไวมาก ) แต่พอกลับมาจะจ่ายเงิน กลับบอกราคาเป็น 380 บาท... ไอ่เราก็ได้แต่อ้าว......ไหงเป็นงั้นล่ะ บลา ........

โบ้ยไป โบ้ยมา(แถ) ก็เลยต้องจำยอม จะย้ายก็ลำบาก เกือบ 2 ทุ่มแล้ว แสบสุดคือหลังกินข้าวเสร็จจะอาบน้ำ และซักผ้า 2-3ผืน น้ำดันไหลเหมือนคนกำลังจะขาดอากาศหายใจ

ระยำ...ช่างทำกันได้...กรูโดนเจ้าของบ้านต้ม

รู้งี้จัดห้องพักในเมืองซ่ะ ไม่ดีกว่าเรอะ เพิ่มตังค์อีกนิด *****