วันที่ 4 ใน สปป.ลาว

ตื่นแต่เช้า( ตี 5) จัดของ ค่อยๆยกรถลงชั้นล่างห้องพัก ยังไม่ทันควบรถเลย อ้าว...ฝนเจ้ากรรมดันโปรยสายลงปรอยๆ เก้ๆกังๆ อยู่นาน ก็ไม่หยุดตก ตัดสินใจไม่รอฝนหยุดล่ะ ปั่นออกมาที่สนามบินเก่า ที่เมื่อวานเย็นแวะซื้ออาหาร ...นั่งรออยู่นานกว่าฝนจะหยุด ผู้คนถึงได้เริ่มกิจวัตรประจำวันของแต่ละคน ทานอาหารเช้าเสร็จก็วอร์มรอบขาไปช้าๆ เป้าหมายวันนี้คือเมืองพูคูน

บรรยากาศระหว่างรอซุ้มอาหารพร้อมขาย

สองศรีพี่น้องกำลังตระเตรียมอาหารให้พ่อ-แม่ ก่อนไปโรงเรียน

นทท. ขึ้นชมวิวแต่เช้า เผอิญฟ้าปิด

เด็กเริ่มไปโรงเรียน

ทุกคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ...........................

ผมอายคร้าบบบบ ....

เด็กมัธยมเข้าเมือง เด็กประถมอย่างผมเดินสวนทางไปโรงเรียนในหมู่บ้าน

กรุ๊ปทัวร์ล่องเรือยาง นำลูกทัวร์ไปลงแม่น้ำชอง ขึ้นท่าที่วังเวียง

ปลาตัวโตๆ เท่าท่อนแขน บริเวณสะพานบ้านผาตั้ง ถามชาวบ้านแถวนั้นดู ว่าเขาไม่จับมันหรือไร ก็ได้คำตอบว่า เป็นแหล่งอนุรักษ์พันธ์ุปลาไว้ ใครลักลอบจับไป ถ้ารู้จะมีการปรับไหม และติดคุกได้ เลยไม่มีใครกล้าทำ

วิวบ้านผาตั้ง

ไซดักปลาอย่างใหญ่

บางช่วงฝนยังตกปรอยๆ หนาวมาก

อาหารป่าเพียบ

ข้างทางช่วงนี้มีแต่เพิงขายส้ม สวนน่าจะอยู่ใกล้ๆ

ถนนโล่ง จนสัตว์ทุกประเภทเดินเล่นสบายๆ

ถนนลาดยางก็จริง แต่บางช่วงก็อันตรายเหมือนกัน โอกาสที่ยางจักรยานรั่วมีสูง เนื่องจากโรยด้วยหินเม็ดใหญ่ ต้องค่อยๆไป อย่าห้าว เดี๋ยวมีจูง

พึ่งเคยเห็นบะหมี่จากไทยยี่ห้อนี้

องเกือบ 10บาท น่ะนั่น

ลูกตาว สินค้าส่งออกไปไทย

ต้มลูกตาว

อยู่ห่างไกลร้านค้า ต้องปลูกพืช ผักกินเอง

เมืองกาสีแห่งนี้มีตลาดเล็กๆ ในซอยทางขวามือ ซัก 7-8 เจ้าได้ ดีที่ยังพอมีข้าวนึ่ง+เนื้อหมูทอดเป็นพวง

ทางราบ ก่อนไต่ดอยลูกข้างหน้า บ้านหินกอง

ข้าวเที่ยงจบ เริ่มไต่ดอยอีกแล้ว ลิบๆข้างหน้าโน่น

กลุ่มเมฆฝนยังคงปกคลุมยอดดอยตลอดสองข้างทาง

พูคูนไม่ไกลแล้ว แต่จะสู้ความชันไหวไหม

เดี๋ยวรู้กัน

วันนี้อากาศครึ้ม ฝนตกตลอดทาง ทำให้ดินสไลด์ทับผิวถนน รถทัวร์โดยสารคันนี้เลยลื่นไหลชนฝั่งดอย ดีไม่ไหลลงทางขวา ไม่งั้นโศกนาฎกรรมใหญ่แน่ๆ ผู้โดยสารเต็มคันรถ

ทำเอาฝั่งข้างบน รถติดยาวเป็นโล

ถึงยอดพูคูน 4โมงเย็น จากนี้ไปอีก 5-6โลก็จะถึงสามแยกพูคูน ล้าสุดๆ หนาววสุดๆ และสูงสุดๆ

กำลังจะ 5 โมงเอง แต่บรรยากาศเหมือนกำลังจะมืด

ข้างทาง ยังมีรอยยิ้มให้ใจชื้น ได้พลังมาอีกก้อนใหญ่ 555

ถึงแล้ว เป้าหมายที่วางไว้ สามแยกพูคูน ซ้ายไปหลวงพระบาง ขวาไปเชียงขวาง

ภายในตลาดสามแยกพูคูน ไม่มีอะไรน่ากิน นอกจากข้าวเหนียว+หมูปิ้ง จัดไป ก่อนหาที่นอนคืนนี้

ผลไม้ชนิดหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ รสออกเปรี้ยวๆ

กระรอกแห้ง

ครี่งทางแล้ว ตั้งแต่จากเวียงจันมา ภาพเบลอเลย มันหนาววววมาก มือไม้สั่นไปทั้งตัว

เพราะงั้น อย่าหวังว่าจะต้องอาบน้ำ เพื่อล้างคราบเหงื่อไคลที่มีมาทั้งวัน.....

แม้คุณครูแกจะบอกว่าห้องอาบน้ำอยู่ทางไหน (ถ้าอากาศที่บ้านเป็นอย่างนี้ เดือนทั้งเดือนผมก็ไม่อาบ อิ อิ)

ขออาศัยนอนในโรงเรียน เลยสามแยกมาทางแขวงเชียงขวาง

จบไปสำหรับวันนี้ กับความเป็นที่สุดทั้งหลาย

เจอฝนเยอะสุดๆ ดอยสูงสุดๆ คนสวยสุดๆ หนาวสุดๆ และลุ้นมันส์ที่สุดว่าจะถึงตามที่คาดไว้หรือไม่