การเดินทาง เริ่มจากบ้านถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาวที่1

แสงตะวันยามเช้าตรู่ วันแรกของเดือนธันวาคม 2557 (1/12/57) กลางสะพานท่าขาม มุ่งแยกดอยติ จ.ลำพูน


คืนแรกขออาศัยนอนที่วัดนี้ เนื่องจากกล้ามเนื้อยังปรับสภาพไม่ได้ (บ่ายๆของวันนี้ ตะคริวกินตลอด)

ต้องรีบตื่น ก่อนฟ้าเปิด เพื่อทดเวลาที่ล่าช้าจากเมื่อวาน

จอดพักขา เป็นช่วงๆไป ก่อนเข้าเมืองอุตรดิตถ์

ผ่านเมืองอุตรดิตถ์ เป็นทางราบล่ะ ทางตรงๆ ยาวๆ แต่ลมแรงโครตๆ เลี้ยวซ้าย ไปอ. ทองแสนขัน

อาหารกลางวัน ศาลาริมทางสามแยกตลาดทองแสนขัน เลี้ยวขวา ไป อ.ชาติตระการ

จุดชมวิว บนยอดดอยเขาบ่อม้า เกือบไม่รอด มีทั้งตื้อปั่น จูง สุดท้ายต้องจอดนวดยา ดอยชันยาวไม่น่าเกิน 5โล ใช้เวลาช่วงนี้เป็นชั่วโมง ก่อนดิ่งสู่ อ.ชาติตระการ

ถึงแล้ว อ.ชาติตระการ โชคดีที่หาที่พักได้ก่อนจะมืด (ก่อนถึงตัวอำเภอ ประมาณ 2 โล ติดถนน) ตอนแรกก็เลยไปแล้ว ต้องใช้กูเกิลปากหา วันนี้เป็นอีกวันที่ตะคริวยังตอด นิด ตอดหน่อย ตลอดทาง

เช้านี้ ระบมไปหมดทั้งตัว ตื่นก็สาย แต่เสกบอกว่า"ใจส้่งมา" ต้องไปต่อ

แวะซื้ออาหารจากตลาด อ.ชาติตระการ กินระหว่างทาง เตรียมรับเนินลูกใหญ่ของ อ.ด่านซ้าย

แม้จะซัดมื้อเช้ามาแบบเต็มที่แล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องจอดกินกลางทาง ตรงซุ้มป้ายเขต อ.ด่านซ้าย ดอยชันๆเยอะมาก แทบคลาน

ถึงจนได้ อ.ด่านซ้าย จ. เลย

พระธาตุศรีสองรัก ไม่ได้เข้าไปข้างใน กลัวเสียเวลากับการเดินทางต่อ เพราะถึงแม้จะมีเวลาอีกหลายชั่วโมงก่อนมืด แต่ทางข้างหน้าก็เดาไม่ได้ว่าจะเป็นอย่างไร

ที่สุดก็เป็นไปตามคาด หาที่พักไม่ได้ ต้องกางเต๊นท์นอนหลังป้อมตำรวจ ที่ไม่มีตำรวจอยู่ น่าจะเป็นสวนของชาวบ้านแถวนั้น ณ. บ้านสานตม เขต อ.ภูเรือ

ตื่นแต่เช้า ตี 5 ฟ้ายังไม่เปิด ยังคงเส้นทาง 21 มุ่ง จ.เลย

จุดพักทานอาหารเช้า

จาก จ.เลย แทบไม่ต้องแวะจอดที่ใด (ไม่มีสถานที่น่าจอด) จนมาถึงแยกวังสะพุง เลี้ยวซ้าย ไป จ.หนองบัวลำภู

ปั่นๆไป ก็เจอเพื่อนร่วมทางที่ไป ไม่เร็วนัก เลยแอบตามหลังเค้าไป เกือบ 10 โลได้ จากนั้นก็อ้างว้างตามเดิม

มีช่วงที่ต้องถ่ายน้ำเสียออกบ้าง ก็จะเก็บภาพวิวได้นิดหน่อย

ช่วงที่แวะซื้อน้ำดี(เครื่องดื่มเกลือแร่+น้ำเปล่า) ก็ได้รับคำแนะนำเส้นทางไป จ.หนองคาย จากร้านค้าที่ใจดี อธิบายเส้นทางลัดให้ โดยผ่าน อ.บ้านผือ +อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย

เลี้ยว ซ้ายตรงสามแยกนี่ ก็จะไปทาง อ.บ้านผือ

ทีนี้ก็ไปตามป้ายบอกทางเลย ไม่มีหลง

ถึง อ.ท่าบ่อ เกือบมืด เจอกลุ่มปั่น จ.ย. เจ้าถิ่น "อาจารย์ดำ" ช่วยนำทางออกไปถนนเลียบน้ำโขง เป้าหมายวันนี้คือสะพานมิตรภาพไทย-ลาว

ถนนเส้นเรียบโขง แม้จะมืดแล้วแต่ก็รู้สึกได้ว่าสะอาดมาก มีถังขยะให้เป็นช่วงๆตลอดแนว

หาเกสต์เฮาส์ ได้ใกล้ๆ สะพานมิตรภาพไทย-ลาว

ปั่นมาได้แค่ 4วัน รองเท้าก็ขาดไปข้าง ต้องเย็บกันล่ะคืนนี้ ไม่งั้นไม่รอดแน่ กับเส้นทางในลาวที่ต้องเริ่มเผชิญ ในวันรุ่งขึ้น รู้สึกตื่นเต้น กังวล กับวิธีการข้ามแดน ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ใช้พาสปอร์ตนำทาง แม้จะถามรายละเอียดต่างๆจากพนักงานเกสต์เฮาส์แล้วก็ตาม หลับไปแบบไม่ค่อยสนิทนัก ไม่เหมือน 3คืน ที่ผ่านมา หลับเป็นตายยันนาฬิกาปลุก