วันที่ 3 ใน สปป.ลาว
ตื่นเช้าตามปกติ ค่อยๆย่องออกจากเฮือนพัก กลัวรบกวนคนอื่น ที่ไหนได้ เจ้าของดันตื่นก่อนเรา(หรือไม่หลับไม่นอน) สอบถามได้ความว่า ทั้งหลัง(มี 7-8 ห้อง) มีเราพักอยู่คนเดียว.....ถ้าไม่ได้น้ำข้าวเหนียวหมัก สงสัยนอนสยองทั้งคืน
รูปแบบอาคารสมัยใหม่
วิถีชีวิตของผู้คนยามเช้า ต่างคน ต่างทำกันไป..... ใช่ใครจ้างให้ทำ
อุตสาหกรรมทอผ้าขนาดย่อม
222 โล ที่จากเวียงจันมา วังเวียงอีกแค่ 68 โลเอง แต่สภาพทางเป็นไง ไม่รู้
ดูเหมือนว่าป้ายห้ามทิ้งขี้เญื้อ(ขยะ) จะไม่ศักดิ์สิทธิ์ เลย ขยะพลาสติกเพียบ
ถึงสถานที่จะไม่สูงมากนัก แต่เมฆหมอกก็ย้งไม่จางหายไป แม้จะ 8โมงกว่าเข้าไปแล้ว
สาวๆ เด็กๆยังทำตัวสบาย ชิวๆ
อ้าว... รอแม่ค้าแป๊ป แป๊ป นั่นเอง
วิถี ของคนเดินทาง บางครั้งก็ต้องรอ จะไปและถึงเวลาใดกำหนดเองไม่ได้
นี่ก็รอ....รอคนมากิน แฮ่ แฮ่
สะพานหินเหิบใหม่
สะพานหินเหิบเก่า ถ่ายจากสะพานหินเหิบใหม่
สะพานหินเหิบเก่า
จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเพลง ไทยดำรำพัน ดังมาจากบ้านตรงหัวสะพาน กำลังเคาะเท้าตามจังหวะดนตรี..... อ้าวมอไซด์มา กลบเสียงเพลงไปหมดเลย
เนื้อหมูป่าสดๆ แบบตากแดดเป็นพวงๆก็มี
แม่ค้าขายเนื้อหมูป่า
บริเวณที่เผาศพ มีให้เห็นตลอดสองข้างทาง (เป็นสถานส่วนใครส่วนมัน ไม่รวมกัน)
พี่ๆคนกรุงเทพ มากันเป็นกรุ๊ป 7-8 คน เราคนเดียว ตัวเล็กไปเลย 555
ชาวบ้านมาส่งข้าวเพลแด่พระ+สามเณร
กำลังจัดสำรับเพล เกือบได้กินของฟรีแล้ว(ใจไม่ด้านพอ)
ออกจากวัดมา รู้สึกได้ถึงพลังานที่หมดไป ท้องร้องเข้าให้แล้ว ต้องหาที่ลงก่อน
และแล้วก็เจอแหล่งพลังงาน จากเด็กๆ เจ้าของร้าน ที่ได้เอื้ออารีแด่ผู้เฒ่าที่หิวโหย
เสร็จจากการทำเมนูเด็ดให้แขกแปลกหน้าแล้ว ก็กลับมาดูการ์ตูนกันต่อ
ปั่นมาได้ซักพัก ก็เจอร้านน้ำแข็งใส จอดซิคร้าบบบ
ผู้เฒ่าเอ๋ย.. ถึงเนื้อหนังเหี่ยวย่น .. แต่สมบัติมากล้น ยังพอมีคนสนใจ.........
กระติบข้าวเหนียว กับน้ำข้าวเหนียวหมัก ไม่รู้จะเลือกอันไหนก่อน
รสชาดดี ไม่แพง ขนาดประมาณ 600ซีซี คิดเป็นเงินไทย ราวๆ 50 บาท
ตลาดปลา ก่อนถึงวังเวียง
หนุ่มสวิสฯ เที่ยวลาวเสร็จ จะเข้าไทย
ปลาแห้งตัวโตๆ น่ากินมาก
เมื่อมีจอด ก็ต้องมีจาก ชีวิตคนจร ก็ต้องจรจากไป เส้นทาง 13 เหนือ
สะบายดี... สะบายดี เสียงเอิ้นของเด็กน้อย เมื่อมองเห็นคนแปลกหน้า
พิธีเผาคนที่ตายไปแล้วแบบเรียบ ง่าย ไม่ต้องใช้เจ้าใหญ่ นายโต
เลือกสถานที่ตัวเอง ก็จัดการได้เลย
ลูกๆหลานๆ ของคนตายจะบวชหน้าไฟให้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย
ชาวเมืองวังเวียงยินดีต้อนรับ
น้ำชอง ที่ไหลผ่านเมืองวังเวียง สร้างกิจกรรมทำรายได้หล่อเลี้ยงผู้คนอีกมายมาย
กับข้าวชาวบ้าน ปิ้ง ย่าง แกง ผัด ทอด
บริเวณสนามบินเก่า ไม่ต้องนั่งในร้านหรู
อาหารมีแล้ว เหลือแต่ที่พัก ต้องตามหา เน้นไม่แพง
ภาพบรรยากาศยามค่ำคืนที่วังเวียง สวรรค์ของนักเที่ยว เขาว่ามา...
ฝรั่งถามทางไปเกสต์เฮาส์
เจอกันอีกแล้ว ไอ้หนุ่มลำปางหนา
ที่พักคืนนี้
