Embedded Files
Den Oever; scheidslijn tussen zilt en zoet
Alles ademt schepen en vis als je de haven van Den Oever binnenvaart; de oude vissershaven met droogdok waar altijd gewerkt wordt, vissersschepen die af en aanvaren, hun netten uitrollen, klaren en aan het repareren zijn, het komen en gaan van de Bruine Vloot met groepen uitgelaten vakantievierende jongeren aan boord. En toch...de blijft haven rust en authenticiteit uitstralen; een haven zoals een haven hoort te zijn. Het is ook bij uitstek een plek om vanuit te wandelen of gewoon op het bankje te gaan zitten en te genieten van het weidse uitzicht over het wad. In de verte zie je Den Helder en Texel liggen en ’s avonds zwaait het vuurtorenlicht uit over het Wad en haven. Let op het monument op de dijk, een mooi beeld voor omgekomen vissers van Wieringen.
Het gebied tussen de dijk bij de Waddenhaven en Oosterland (Het Schor) is een natuurgebied waar altijd wel een portie zeekraal te halen is (zeekraalstamppot) maar ook een plek waar menig vogelliefhebber kan genieten van de soorten rijkdom bij laagwater. Dit jaar (2011) werden wij verrast door een uitzonderlijk grote groep lepelaars die de Balgzandplaat “af liep te grazen”. Bij laagwater kun je vanaf de dijk het Wad op al wordt de plaat in de buurt van de haven toch snel blub. Vreemd, want juist deze plaat, een restant van de laatste ijstijd bestaat nog voor een deel uit keileem. Benader ‘m van de waddenzeekant (droogvallen) en je hebt een harde plaat. Aan dat keileem dankt ook het voormalige eiland Wieringen haar glooiingen (stuwwallen), het hoogste punt ligt zelfs 13 meter boven NAP, nabij de kerk in Westerland.
Een fietstocht over het voormalige eiland is een aanrader; over de oude zeedijk, tussen de schapen door, langs Lutjestrand bij het Amstelmeer; het enige gebied waar het strand nog bestaat uit een klein gedeelte klifkust en via het graf van de onbekende Viking en de zwerfkei van Westerland over de dijk terug naar de Waddenhaven.
Janny & Geert
Google Sites
Report abuse