Όταν σε ένα σώμα προσφέρεται θερμότητα, η θερμοκρασία του κατά κανόνα αυξάνεται, με εξαίρεση ειδικών περιπτώσεων όπου αλλάζει η φάση του σώματος, όπως η τήξη ή ο βρασμός.
Για να αυξηθεί η θερμοκρασία ενός σώματος μάζας m, κατά ΔT, πρέπει να πάρει ποσότητα θερμότητας Q τόση, ώστε να ισχύει η εξίσωση:
όπου:
m: η μάζα του σώματος σε kg και
c: η ειδική θερμότητα του σώματος, χαρακτηριστικό της ύλης από την οποία συνίσταται το σώμα, μετράται σε J/kg∙Κ
Με το θερμιδόμετρο είναι δυνατή η μέτρηση της ειδικής θερμότητας διαφόρων υλικών.
Η θερμοχωρητικότητα χρησιμοποιείται κατά την αναφορά σε σύστημα ολόκληρης μάζας.
Σημειώνεται ότι η θερμοχωρητικότητα δύο άνισων μαζών του ίδιου σώματος διαφέρει ενώ η ειδική θερμότητά τους είναι η ίδια.
Ειδική θερμότητα διαφόρων στοιχείων
Να υπολογιστεί η θερμότητα που έλαβε ποσότητα νερού μάζας m=10kg για να αυξήσει τη θερμοκρασία της κατά 10ºC (δίνεται η ειδική θερμότητα του νερού c=4186 J/kgK.
Λύση
Q = c ∙ m ∙ ΔΤ ⇒ Q= 4186J/kgK ∙ 10kg ∙ 10K
Q=418.600 J
Σε ποσότητα υγρού μάζας m=2kg προστίθεται θερμότητα Q=10.000 J και η θερμοκρασία του αυξάνεται κατά 2ºC. Να υπολογιστεί:
α. η ειδική θερμότητα (c) και
β. η θερμοχωρητικότητα (C) του υγρού.
Λύση
C = m ∙ c ⇒ C = 2 kg ∙ 2500 J/kgK ⇒ C = 5.000 J/K