1 Carmina Burana 19
Gualterius de Castillione (Вальтер Шатильонский)
1.
Fas et nefas ambulant
pene passu pari;
prodigus non redimit
vitium avari;
virtus temperantia
quadam singulari
debet medium
ad utrumque vitium
caute contemplari.
2.
Si legisse memoras
ethicam Catonis,
in qua scriptum legitur:
«ambula cum bonis»,
cum ad dandi gloriam
animum disponis,
supra cetera
primum hoc considera,
quis sit dignus donis.
3.
Vultu licet hilari,
verbo licet blando
sis equalis omnibus;
unum tamen mando:
si vis recte gloriam
promereri dando,
primum videas
granum inter paleas,
cui des et quando.
4.
Dare non ut convenit
non est a virtute,
bonum est secundum quid,
sed non absolute;
digne dare poteris
et mereri tute
famam muneris,
si me prius noveris
intus et in cute.
5.
Si prudenter triticum
paleis emundas,
famam emis munere;
sed caveto, dum das,
largitatis oleum
male non effundas.
in te glorior:
cum sim Codro Codrior,
omnibus habundas.
2 Carmina Burana 14
1.
O varium
Fortune lubricum,
dans dubium
tribunal iudicum,
non modicum
paras huic premium,
quem colere
tua vult gratia
et petere
rote sublimia,
dans dubia
tamen, prepostere
de stercore
pauperem erigens,
de rhetore
consulem eligens.
2.
Edificat
Fortuna, diruit;
nunc abdicat,
quos prius coluit;
quos noluit,
iterum vendicat
hec opera
sibi contraria,
dans munera
nimis labilia;
mobilia
sunt Sortis federa,
que debiles
ditans nobilitat
et nobiles
premens debilitat.
3.
Quid Dario
regnasse profuit?
Pompeïo
quid Roma tribuit?
Succubuit?
uterque gladio.
eligere
media tutius
quam petere
rote sublimius
et gravius
a summo ruere:
fit gravior
lapsus a prosperis
et durior
ab ipsis asperis.
4.
Subsidio
Fortune labilis
cur prelio
Troia tunc nobilis,
nunc flebilis
ruit incendio?
quis sanguinis
Romani gratiam,
quis nominis
Greci facundiam,
quis gloriam
fregit Carthaginis?
Sors lubrica,
que dedit, abstulit;
hec unica
que fovit, perculit.
5.
Nil gratius
Fortune gratia,
nil dulcius
est inter dulcia
quam gloria,
si staret longius.
sed labitur
ut olus marcidum
et sequitur
agrum nunc floridum,
quem aridum
cras cernes. igitur
improprium
non edo canticum:
o varium
Fortune lubricum.
3 Carmina Burana 17
O Fortuna,
velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut decrescis;
vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem,
egestatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.
Sors immanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obumbrata
et velata
michi quoque niteris;
nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.
Sors salutis
et virtutis
michi nunc contraria
est affectus
et defectus
semper in angaria.
Hac in hora
sine mora
corde pulsum tangite;
quod per sortem
sternit fortem,
mecum omnes plangite!
Фортуна, пер. М. Л. Гаспарова
О Фортуна,
Лик твой лунный
Вечно изменяется:
Прибывает,
Убывает,
Дня не сохраняется.
То ты злая,
То благая
Прихотливой волею;
И вельможных,
И ничтожных
Ты меняешь долею.
Мощным лётом
По высотам
Колесо катящая,
Неминучесть,
Нашу участь
Так и сяк вертящая,
Жил я славно,
Но злонравно
Ты меня покинула:
Скрылось благо,
Тело наго,
Вся отрада минула.
Случай правит,
Случай травит
Нас с жестокой страстию:
В твоей власти
Наше счастье
И в твоей — несчастие.
Гряньте в струны
Песнь Фортуны,
В лад со мною сетуя —
Все, что ложно,
Ненадежно,
Слейте с песней этою!
4 Carmina Burana 27
Philippus Cancellarius (Филипп Гревский)
1.
Bonum est confidere
in dominorum Domino,
bonum est spem ponere
in spei nostre termino.
qui de regum potentia,
non de Dei clementia
spem concipis,
te decipis
et excipis
ab aula summi principis.
quid in opum aggere
exaggeras peccatum?
in Deo cogitatum
tuum iacta,
prius acta
studeas corrigere,
in labore manuum
et sudore vultuum
pane tuo vescere!
2.
Carnis ab ergastulo
liber eat spiritus,
ne peccati vinculo
vinciatur
et trahatur
ad inferni gemitus,
ubi locus flentium,
ubi stridor dentium,
ubi pena gehennali
affliguntur omnes mali
in die novissimo,
in die gravissimo,
quando iudex venerit,
ut trituret aream
et exstirpet vineam,
que fructum non fecerit.
sic granum a palea
separabit,
congregabit
triticum in horrea.
3.
O beati
mundo corde,
quos peccati
tersa sorde
vitium non inquinat,
scelus non examinat,
nec arguunt peccata,
qui Domini mandata
custodiunt
et sitiunt!
beati qui esuriunt
et confidunt in Domino
nec cogitant de crastino!
beati qui non implicant
se curis temporalibus,
qui talentum multiplicant
et verbum Dei predicant
omissis secularibus!
5 Carmina Burana 147а
Curritur ad vocem
nummi vel ad sonitum;
hec est vox ad placitum.
omnes ultra debitum,
ut exempla docent,
nitimur in vetitum.
disce morem et errorem,
fac et tu similiter!
hac in vita nichil vita,
vive sic, non aliter!
cleri vivas ad mensuram,
qui pro censu dat censuram.
quando iacis in capturam
rete,
messem vides iam maturam;
et tu saltem per usuram
mete!
Si quis in hoc artem
populo non noverit,
per quam mundus vixerit,
omnia cum viderit,
eligat hanc partem
aut nichil decreverit:
quod vis, aude dolo, fraude,
mos gerendus Thaidi.
mundo gere morem, vere
nil vitandum credidi.
legi nichil sit astrictum
iuri nichil sit addictum!
sanciatur hoc edictum
tibi,
ubi virtus est delictum,
Deo nichil est relictum
ibi.
6 Carmina Burana 30
Petrus Blesensis (Петр Блуазский)
Dum iuventus floruit,
licuit et libuit
facere, quod placuit,
iuxta voluntatem
currere, peragere
carnis voluptatem.
Amodo sic agere,
vivere tam libere,
talem vitam ducere
viri vetat etas,
perimit et eximit
leges assuetas.
Etas illa monuit,
docuit, consuluit,
sic et etas annuit:
«nichil est exclusum!»
omnia ... venia
contulit ad usum.
Volo resipiscere,
linquere, corrigere,
quod commisi temere;
deinceps intendam
seriis, pro vitiis
virtutes rependam.
Прощальная песня, пер. М. Л. Гаспарова
1
Время было давнее,
Шумное, безумное,
Веселился славно я
По своей охоте,
Радостно и сладостно
Угождая плоти.
2
Нынче время прежнее
Минуло, охлынуло,
Век всё неизбежнее
Клонится по склону:
Новые, суровые
Пишет он законы.
3
Юным для светлая
Вещана, обещана –
Юность беззапретная
Весело промчалась,
Вольная, довольная –
Всё тогда прощалось!
4
Старым время явится
Справиться, исправиться,
От греха избавиться,
Наступают сроки
Поздние и грозные
Нам учить уроки.
8 Carmina Burana 211
1.
Alte clamat Epicurus:
«venter satur est securus.
venter deus meus erit.
talem deum gula querit,
cuius templum est coquina,
in qua redolent divina.»
2.
Ecce deus opportunus,
nullo tempore ieiunus,
ante cibum matutinum
ebrius eructat vinum,
cuius mensa et cratera
sunt beatitudo vera.
3.
Cutis eius semper plena
velut uter et lagena;
iungit prandium cum cena,
unde pinguis rubet gena,
et, si quando surgit vena,
fortior est quam catena.
4.
Sic religionis cultus
in ventre movet tumultus,
rugit venter in agone,
vinum pugnat cum medone;
vita felix otiosa,
circa ventrem operosa.
5.
Venter inquit: «nichil curo
preter me. sic me procuro,
ut in pace in id ipsum
molliter gerens me ipsum
super potum, super escam
dormiam et requiescam.»
Вещание Эпикура, пер. М. Л. Гаспарова
Эпикур вещает зычно:
"Брюху сыту быть прилично!
Брюхо будь моим кумиром,
Жертва брюху - пышным пиром,
Храмом брюху - будь поварня,
В ней же дух святой угарней.
Бог удобный, бог угодный,
Бог, с постом отнюдь не сродный:
Поутру едва он встанет -
Натощак вино он тянет:
В винной чаше он обрящет
Благо, благ небесных слаще.
Чрево божье сановито,
Словно мех, вином налитый,
Тело тучностью прекрасно,
Щеки красны, взоры страстны,
Дух покоен, бодр и весел,
И безмерны силы чресел.
Кто утробу чтит примерно,
Тот Венере служит верно!
Брюху бремя не наскучит,
Хоть порой его и пучит;
Жизнь блаженна, жизнь досужна
Тех, кто с сытым брюхом дружны.
Брюхо кличет: "Прочь сомненье,
Мне единому почтенье!
Чтобы в неге и покое,
Сыто вдвое, пьяно втрое,
Я меж блюда и бокала,
Отдыхая, почивало!"
9 Carmina Burana 130
1.
Olim lacus colueram,
olim pulcher exstiteram,
dum cygnus ego fueram.
miser! miser!
Modo niger
et ustus fortiter!
2.
Eram nive candidior,
quavis ave formosior;
modo sum corvo nigrior.
miser! miser…
3.
Me rogus urit fortiter,
gyrat, regyrat garcifer;
propinat me nunc dapifer.
miser! miser…
4.
Mallem in aquis vivere,
nudo semper sub aere,
quam in hoc mergi pipere.
miser! miser…
5.
Nunc in scutella iaceo
et volitare nequeo;
dentes Prendente video –
miser! miser…
Жареный лебедь, пер. М. Л. Гаспарова
Когда-то жил я в озере,
Когда-то был красавчиком,
Когда-то звался лебедем.
Бедный, бедный,
Был я белый —
Черный стал зажаренный.
Милей мне плавать в заводи,
Милей летать под облаком,
Чем здесь лежать наперченным.
Бедный, бедный…
Всех птиц я был пригожее,
Белее снега горного,
А днесь чернее ворона.
Бедный, бедный…
Горячий вертел вертится,
Очаг палит безжалостно
И нож скрежещет яростно.
Бедный, бедный…
Прощайте, глади водные!
Лежу, на блюде поданный,
И рты вокруг голодные.
Бедный, бедный…
10 Carmina Burana 131
Philippus Cancellarius (Филипп Гревский)
1. Dic, Christi veritas,
dic, cara raritas,
dic, rara Caritas:
ubi nunc habitas?
aut in Valle Visionis?
aut in throno Pharaonis?
aut in alto cum Nerone?
aut in antro cum Theone?
vel in fiscella scirpea
cum Moyse plorante?
vel in domo Romulea
cum Bulla fulminante?
2. Respondit Caritas:
«homo, quid dubitas?
quid me sollicitas?
non sum, quo mussitas,
nec in euro nec in austro,
nec in foro nec in claustro,
nec in bysso vel cuculla,
nec in bello nec in bulla:
de Iericho sum veniens,
ploro cum sauciato,
quem duplex Levi transiens
non astitit grabato.»
3. O vox prophetica,
o Nathan, predica:
culpa Davitica
patet non modica!
dicit Nathan: «non clamabo»,
«neque» David «planctum dabo»,
cum sit Christi rupta vestis,
contra Christum Christus testis.
ve, ve vobis, hypocrite,
qui culicem colatis!
que Cesaris sunt, reddite,
ut Christo serviatis!
Пер. М. Л. Гаспарова
Есть ли где пристани
Божией истине,
В светлости редкостной,
В редкости светлостной?
Иль в долине благостыни?
Иль у трона Фараона?
Или в мыслях при Нероне?
Или в недрах при Тимоне?
С Моисеем ли, плывущим
В тростниковой чаще?
Или в Ромуловой куще
Сбуллою разящей?
11 Carmina Burana 131а
Philippus Cancellarius (Филипп Гревский)
1. Bulla fulminante
sub iudice tonante,
reo appellante,
sententia gravante
Veritas supprimitur,
distrahitur
et venditur
Iustitia prostante;
itur et recurritur
ad Curiam, nec ante
quid consequitur,
quam exuitur quadrante.
2. Pape ianitores
Cerbero surdiores.
in spe vana plores,
nam etiamsi fores
Orphëus, quem audiit
Pluto deus
Tartareus,
non ideo perores,
malleus argenteus
ni feriat ad fores,
ubi Protëus
variat mille colores.
3. Si queris prebendas,
vitam frustra commendas;
mores non pretendas,
ne iudicem offendas!
frustra tuis litteris
inniteris;
moraberis
per plurimas kalendas –
tandem exspectaveris
a ceteris ferendas,
paris ponderis
pretio nisi contendas.
4. Iupiter, dum orat
Danen, frustra laborat;
sed eam deflorat,
auro dum se colorat:
auro nil potentius,
nil gratius,
nec Tullius
facundius perorat.
sed hos urit acrius,
quos amplius honorat;
nichil iustius,
calidum Crassus dum vorat!
Булла разящая, пер. М. Л. Гаспарова
1. Буллою разящей,
От судных мест летящей,
Страждущим грозящей,
Неистовостью мстящей,
Истина освистана
И предана и продана
Пред праведностью спящей!
О чем ни обращается
В курию просящий, –
Сперва прощается
С сумой своей звенящей!
2. Ищешь ли прихода
Средь прочего народа –
Всем служи в угоду,
Или жди отвода:
Со всей твоею честностью,
Известностью, словесностью
Сиди и жди погоды –
Терпи, чтобы растратили
Золото и годы
Враги-искатели,
Отбив твои доходы!
3. Цербера лютее
Привратники-злодеи;
Пой я им нежнее
Звенящих струн Орфея,
Пленивших злой обители
Властителя и жителя, –
Не склонишь их, потея!
Но золотом, как молотом,
Лишь стукнусь у дверей я, –
Замки расколоты,
И склабятся Протеи!
4. Бог во время оно
С Юпитерова трона,
В злате растворенный,
К Данае тек на лоно:
Золото прекрасное,
Всевластное и страстное
Речистей Цицерона!
Но золотом прославленный
Сгинет, им сожженный:
Металл расплавленный
Глотает Красс казненный.
12 Carmina Burana 200
1.
Bacche, bene venies gratus et optatus,
per quem noster animus fit letificatus.
Ref
Istud vinum, bonum vinum, vinum generosum,
reddit virum curialem, probum, animosum.
2.
Bacchus forte superans pectora virorum
in amorem concitat animos eorum. Refl…
3.
Bacchus sepe visitans mulierum genus
facit eas subditas tibi, o tu Venus. Refl…
4.
Bacchus venas penetrans calido liquore
facit eas igneas Veneris ardore. Refl…
5.
Bacchus lenis leniens curas et dolores
confert iocum, gaudia, risus et amores. Refl…
6.
Bacchus mentem femine solet hic lenire
cogit eam citius viro consentire. Refl…
7.
Bacchus illam facile solet expugnare,
a qua prorsus coitum nequit impetrare. Refl…
8.
Bacchus numen faciens hominem iocundum,
reddit eum pariter doctum et facundum. Refl…
9.
Bacche, deus inclite, omnes hic astantes
leti sumus munera tua prelibantes. Refl…
10.
Omnes tibi canimus maxima preconia,
te laudantes merito tempora per omnia.
13 Carmina Burana 118
1.
Doleo, quod nimium
patior exilium.
pereat hoc studium,
si m’en iré,
si non reddit gaudium,
cui tant abé!
2.
Tua pulchra facies
me fey planser milies;
pectus habet glacies.
a remender
statim vivus fierem
per un baser!
3.
Prohdolor, quid faciam?
ut quid novi Franciam?
perdo amicitiam
de la gentil?
miser corde fugiam
de cest pays?
4.
Cum venray in mon pays,
altri drud i avra bris.
† podyra mi lassa dis.
me miserum!
suffero par sue amor
supplicium.
5.
Dies, nox et omnia
michi sunt contraria.
virginum colloquia
me fay planszer.
† oy suvenz suspirer plu
me fay temer.
6.
O sodales, ludite!
vos qui scitis, dicite;
michi mesto parcite:
grand ey dolur!
attamen consulite
per vostre honur!
7.
Amia, pro vostre honur
doleo, suspir et plur;
par tut semplant ey dolur
grande d’amer.
fugio nunc; socii,
laissiez m’aler!
14Carmina Burana 59
1.
Ecce, chorus virginum,
tempore vernali,
dum solis incendium
radios equali
moderatur ordine,
nubilo semoto
fronde pausa tilie
Cypridis in voto!
Refl.
Cypridis in voto
fronde pausa tilie,
Cypridis in voto!
2.
In hac valle florida
floreus flagratus,
inter septa lilia
locus purpuratus.
dum garritus merule
dulciter alludit,
philomena carnmine
dulcia concludit. Refl.
3.
Acies virginea
redimita flore –
quis enarret talia!
quantoque decore
prenitent ad liquidum
Veneris occulta!
Dido necis meritum
proferat inulta. Refl.
4.
Per florenta nemorum
me fortuna vexit.
arcum Cupidineum
vernula retexit.
quam inter Veneream
diligo cohortem,
langueo, dum videam
libiti consortem. Refl.
5.
Questio per singulas
oritur: honesta
potiorque dignitas
casta vel incesta?
Flora, consors Phyllidis,
est sententiata:
«caste non est similis
turpiter amata.» Refl.
6.
Iuno, Pallas, Dione,
Cytherea dura
affirmant interprete
Flore verbi iura:
«flagrabit felicius
nectare mellito
castam amans potius
quam in ‘infinito’.» Refl.
7.
Iura grata refero
puellarum ludis.
Vigeant in prospero
pudice futuris!
actibus emeritas
nulla salutaris,
contingat iocunditas
† spes adulta caris! Refl.
15 Carmina Burana
1.
Exiit diluculo
rustica puella
cum grege, cum baculo,
cum lana novella.
2.
Sunt in grege parvulo
ovis et asella,
vitula cum vitulo,
caper et capella.
3.
Conspexit in cespite
scolarem sedere:
«quid tu facis, domine?
veni mecum ludere!»
Пастушка, пер. Л. Гинзбурга
На заре пастушка шла
берегом, вдоль речки.
Пели птицы. Жизнь цвела.
Блеяли овечки.
Паствой резвою своей
правила пастушка,
и покорно шли за ней
козлик да телушка.
Вдруг навстречу ей - школяр,
юный оборванец.
У пастушки - как пожар
на лице румянец.
Платье девушка сняла,
к школяру прижалась.
Пели птицы. Жизнь цвела.
Стадо разбежалось.
16 Carmina Burana 116
1.
Sic mea fata canendo solor,
ut nece proxima facit olor.
blandus heret meo corde dolor,
roseus effugit ore color.
cura crescente,
labore vigente,
vigore labente
miser morior;
tam male pectora multat amor.
a morior,
a morior,
a morior,
dum, quod amem, cogor et non amor!
2.
Felicitate Iovem supero,
si me dignetur, quam desidero,
si sua labra semel novero;
una cum illa si dormiero,
mortem subire,
placenter obire
vitamque finire
statim potero,
tanta si gaudia non rupero.
a potero,
a potero,
a potero,
prima si gaudia concepero!
17 Carmina Burana 180
O mi dilectissima!
vultu serenissima
et mente legis sedula,
ut mea refert littera?
Refl.
Mandaliet! mandaliet!
min geselle chovmet niet!
2.
«Que est hec puellula,»
dixi, «tam precandida,
in cuius nitet facie
candor cum rubedine?» Refl…
3.
Vultus tuus indicat,
quanta sit nobilitas,
que in tuo pectore
lac miscet cum sanguine. Refl…
4.
Ǡ Que est puellula
dulcis et suavissima?
eius amore caleo,
quod vivere vix valeo.» Refl…
5.
Circa mea pectora
multa sunt suspiria
de tua pulchritudine,
que me ledunt misere. Refl…
6.
Tui lucent oculi
sicut solis radii,
sicut splendor fulguris,
qui lucem donat tenebris.Refl…
7.
«Vellet Deus, vellent di,
quod mente proposui:
ut eius virginea
reserassem vincula!» Refl…
18 Carmina Burana 174
Veni, veni, venias,
ne me mori facias!
hyria hyrie
nazaza trillirivos!
Pulchra tibi facies,
oculorum acies,
capiliorum series —
o quam clara species!
Rosa rubicundior,
lilio candidior,
omnibus formosior,
semper in te glorior!
Простая песня, пер. М. Л. Гаспарова
Ах, приди, приди, приди!
Гибель чувствую в груди!
Кирие, кирие,
На-за-за, триллиривос!
Ясный свет очей твоих,
нежный звук речей твоих,
Ровный ряд кудрей твоих, —
О, какая сладость в них!
Алой розы ты алей,
Белой лилии белей,
Всех красавиц ты милей,
Ты — краса души моей!
19 Carmina Burana 185 (Немецкие строки в пер. Л. Гинзбурга)
Я скромной девушкой была,
Virgo dum florebam,
Нежна, приветлива, мила,
Omnibus placebam.
Пошла я как-то на лужок
Flores adunare
Да захотел меня дружок
Ibi deflorare
Он взял меня под локоток,
Sed non indecenter,
И прямо в рощу уволок,
Valde fraudulenter
Он платье стал с меня срывать
Valde indecenter
Мне ручки белые ломать
Multum violenter
Потом он молвил: «Посмотри!
Nemus est remotum
Всё у меня горит внутри!
Planxi et hoc totum
Пойдём под липу поскорей
Non procul a via
Моя свирель висит на ней,
Tympanum cum lira
Пришли мы к дереву тому,
Dixit: sedeamus
Гляжу: не терпится ему,
Ludum faciamus
Тут он склонился надо мной
Non absque timore
«Тебя я сделаю женой…»
Dulcis est cum ore
Он мне сорочку снять помог,
Corpore detecta
И стал мне взламывать замок,
Cuspide erecta
Вонзилось в жертву копьецо,
Bene venebatur
И надо мной – его лицо:
Ludus compleatur
20 Carmina Burana 179
Tempus est iocundum, o virgines!
modo congaudete, vos iuvenes!
O! o! totus floreo!
Refrain: Iam amore virginali totus ardeo,
novus, novus amor est, quo pereo!
Cantat philomena sic dulciter,
et modulans auditur; intus caleo.
O! o! totus floreo! Refrain
Flos est puellarum, quam diligo,
et rosa rosarum, quam sepe video.
O! o! totus floreo! Refrain
Mea me confortat promissio,
mea me deportat negatio.
O! o! totus floreo! Refrain
Mea mecum ludit virginitas,
mea me detrudit simplicitas.
O! o! totus floreo! Refrain
Sile, philomena, pro tempore!
surge cantilena de pectore!
O! o! totus floreo! Refrain
Tempore brumali vir patiens,
animo vernali lasciviens.
O! o! totus floreo! Refrain
Veni, domicella, cum gaudio!
veni, veni, pulchra! iam pereo!
O! o! totus floreo! Refrain
Третья весенняя песня, пер. М. Л. Гаспарова
Дни светлы, погожи, О девушки!
Радуйтесь, ликуйте, О юноши!
Припев:
О, о! Сердце расцвело!
Ах, недаром новым жаром
Душу обожгло!
Новой властью новой страсти
В гибель повлекло!
Щекот соловьиный Разносится,
Сладкою истомой В сердце просится.
О, о! (и т.д.)
Ты всех дев милее, Желанная!
Ты — лилей лилея, Благоуханная!
О, о! (и т.д.)
Взглянешь благосклонно — Я радуюсь;
Взглянешь непреклонно — Я мучаюсь.
О, о! (и т.д.)
Ты играешь мною, Жестокая!
Нет мне дня покоя, Светлоокая!
О, о! (и т.д.)
Пусть умолкнут трели Соловьиные!
В сердце зазвенели Песни дивные.
О, о! (и т.д.)
Я имел зимою Терпение;
Днесь владеет мною Хотение!
О, о! (и т.д.)
Жду тебя с волненьем, Красавица!
Сердце чрез мгновенье Расплавится!
О, о! (и т.д.)
21 Carmina Burana 142
1.
Tempus adest floridum, surgunt namque flores
vernales; mox in omnibus immutantur mores.
hoc, quod frigus leserat, reparant calores;
cernimus hoc fieri per multos colores.
2.
Stant prata plena floribus, in quibus nos ludamus!
virgines cum clericis simul procedamus,
per amorem Veneris ludum faciamus,
ceteris virginibus ut hoc referamus!
3.
«O dilecta domina, cur sic alienaris?
an nescis, o carissima, quod sic adamaris?
si tu esses Helena, vellem esse Paris!
tamen potest fieri noster amor talis.»