Gil Braltar

(Gil Braltar)

Źródło opracowania: Gil Braltar, tł. Agnieszka i Andrzej Zydorczak

„Nautilus” nr 3-4, Kraków 1997

Ilustracje: G. Roux

BARNUM PHINEAS TAYLOR

(1810-1891), amerykański organizator cyrków objazdowych. Zjednoczone Królestwo sprzedało mu Braltara za gotówkę, którego ten obwoził, twierdząc jednakże, że jest to generał Mac Kackmale. Wspomina o nim autor.

BRALTAR GIL

Hiszpański szlachcic, obłąkany, utrzymujący, że Gibraltar jest jego własnością. Miał osobliwy wygląd: był wysokiego wzrostu, odziany w skórę małpy obróconą futrem na wierzch; nosił krótką brodę i gęste, skołtunione włosy na głowie; stopy miał gołe i twarde; uzbrojony był w pałkę. Przez długie lata ukrywał się w swej rodzinnej posiadłości, żyjąc jak troglodyta. Dowodził armią złożoną z monosów – małp zamieszkujących Gibraltar.

CROMWELL OLIVER

(1599-1658), wybitny polityk angielski, regent. Zwycięstwami morskimi nad Holandią i Hiszpanią oraz przyłączeniem Irlandii i Szkocji zapewnił Anglii dominującą pozycję w Europie. Marzył o przyłączeniu Gibraltaru do Anglii. Wspomina o nim autor.

HERKULES

Postać z mitologii greckiej. Syn Zeusa i Alkmeny. Słynny z dwunastu prac. Wzięty na Olimp i unieśmiertelniony. Wspomina o nim autor.

KACKMALE MAC

Generał. Dowódca garnizonu angielskiego w Gibraltarze. Posiadał nadmiernie długie ręce, okrągłe oczy, wciśnięte pod krzaczaste brwi, skrzywiony wyraz twarzy okolonej szorstką brodą. Ruchy pitekantropusa oraz niezwykły prognatyzm szczęki tworzyły z niego niesamowitego brzydala – nawet jak na angielskiego generała. Był to skądinąd wyśmienity wojskowy, wyglądał jednak jak prawdziwa małpa, pozbawiona jedynie swego małpiego okrycia. Przebrał się w okrycie Gila Braltara i wyprowadził małpy poza teren miasta, za co został odznaczony Krzyżem Świętego Jerzego.

ŚWIĘTY DUNSTAN

(909-988), mnich angielski i arcybiskup Canterbury. Był głównym doradcą królów Edreda i Edgara. Wprowadził, razem z Edgarem, narodowy program reform kościelnych.

ŚWIĘTY JERZY

(III/IV w.), poniósł śmierć męczeńską za wiarę w Kapadocji w IV w. Patron Anglii, rycerzy i skautów.

TELL WILHELM

(początek XIV w.), legendarny bohater szwajcarski. Za odmowę ukłonu przed kapeluszem, symbolizującym władzę cesarską, miał zostać skazany przez habsburskiego wójta Gesslera na śmierć. Karę obiecano mu darować, jeżeli zestrzeli kuszą jabłko z głowy własnego syna. Uwięziony mimo danej obietnicy, uciekł i zabił Gesslera, co jakoby przyśpieszyło wybuch powstania gmin szwajcarskich przeciwko Habsburgom. Wątek Tella spopularyzowano w XVIII w., wydając kroniki A. Tschudiego, powszechny zasięg zyskał zaś m.in. dzięki dramatowi F. Schillera (1804) i operze G. Rossiniego (1829). Autor porównuje go z Gilem Braltarem.

(bez imienia i nazwiska)

Anglik, adiutant generała Kackmale, który poinformował generała o ataku na Gibraltar.

(bez imienia i nazwiska)

Gubernator Gibraltaru, zamieszkujący w willi na cyplu Europa, o którego pytał się generał adiutanta.