Pływające miasto
(Une Ville flottante)
Źródło opracowania: Pływające miasto, opr. tekstu: Michał Felis i Andrzej Zydorczak
(na podstawie anonimowego przekładu zamieszczonego w tygodniku „Ruch Literacki”
w 1876 r. pod tytułem Miasto pływające)
Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1996
Ilustracje: J.-D. Férat
AFFLEET
Amerykanin, Teksańczyk. Odczytał fragmenty jakiejś książki w wielkim salonie na statku.
AGASSIZ JEAN LOUIS
(1807-1873), szwajcarski zoolog, paleozoolog i geolog. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
ALLOWAY (pani)
Angielka. Grała na fortepianie „Pieśń pasterza” w wielkim salonie na statku.
ANDERSON JAMES (sir)
(1824-1893), Szkot, kapitan, dowódca „Great Eastern”. Lat 50. Był marynarzem mającym znakomitą reputację w angielskiej marynarce handlowej. Był to człowiek o blond włosach, który nie zmieniał się wraz z upływem czasu, wzrostu wysokiego, twarzy otwartej i uśmiechniętej, rysach spokojnych, minie czysto angielskiej. Chodził krokiem spokojnym i jednostajnym, głos miał łagodny, oczy migotały mu nieco, rąk nigdy nie trzymał w kieszeniach, nosił zawsze świeże rękawiczki, ubierał się elegancko. Koniec białej chustki do nosa zawsze wyglądał mu z kieszeni niebieskiego surduta z potrójnymi złotymi galonami. Zabawiał pasażerów pokazywaniem sztuczek z kartami. Opowiedział historię kabla transatlantyckiego, który sam układał. Pokazywał fotografie przedstawiające rozmaite maszyny, wynalezione dla jego zatapiania, modele przyrządów służących do łączenia części kabla.
ARCHANIOŁ MICHAŁ
Jeden z czterech głównych aniołów, wojownik, przeciwnik szatana. Autor porównuje szpadę Drake’a do miecza Archanioła Michała w rękach szatana.
BAKEWELL ROBERT
(1768-1843), angielski geolog, napisał znany, wydany w 1813 roku, „Wstęp do geologii”. Uważał, że wodospad Niagara cofa się o jeden metr rocznie. Wspomina o nim Dean Pitferge.
BARNUM PHINEAS TAYLOR
(1810-1891), amerykański organizator cyrków objazdowych. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary. Wspomina o nim autor.
BERTIN LOUIS FRANCOIS
(1766-1841), dziennikarz francuski. Właściciel „Le Journal des Débats”. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
BLONDIN CHARLES albo WIELKI BLONDIN
(właśc. JEAN FRANÇOIS GRAVELET)
(1824-1897) Francuz, artysta cyrkowy; przeszedł 30 czerwca 1859 r. nad Niagarą po linie rozciągniętej między dwoma brzegami, ale nie ponad wodospadem. Wspomina o nim autor.
BRUNEL ISAMBARD KINGDOM
(w oryg. BRUNNEL)
(1806-1859), syn Francuza, Marca Brunela i Angielki, inżynier, konstruktor mostów, tunelu w Londynie, statków: „Great Western”, „Great Britain” i „Great Eastern”. Wspomina o nim Dean Pitferge.
BURCKHARDT JAKOB
(1818-1897), szwajcarski historyk kultury i sztuki. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
CHINGACHGOOK
Bohater epopei Coopera „Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka”. Wspomina o nim autor.
COKBURN
(w pow. „Pięć tygodni w balonie” KOKBURN)
Anglik z Rochester. Wszechstronny statystyk. Poruszał ciągle głową z góry na dół. Obliczał i przeliczał wszystko, co tylko się dało przeliczyć.
COOPER JAMES FENIMORE
(1789-1851), pisarz amerykański. Napisał romantyczną epopeję amerykańskiego osadnictwa, tzw. „Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka”. Wspomina o nim autor.
CORSICAN ARCHIBALD
Szkot. Kapitan armii „indyjskiej” w Bombaju. Doskonały tropiciel tygrysów. Mężczyzna mający sześć stóp wzrostu, o jasnej brodzie i długich wąsach, łączących się z faworytami, ale według panującej mody z wygolonym podbródkiem. Prezentował sobą typ angielskiego oficera: głowę nosił wysoko, ale bez sztywności, wzrok miał pewny, barki szerokie, w ruchach był zupełnie swobodny. Przyjaciel Fabiana Mac Elwina. Był zaznajomiony z jego sytuacją. Okazywał mu bardzo żywe przywiązanie. Wydawał się jakby starszym bratem Fabiana.
CORTEZ HERNÁN
(1485-1547), hiszpański konkwistador, zdobywca Meksyku, następnie jego namiestnik. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
COTEN ALFRED
Amerykanin. Pochodził z San Francisco. Płynął z żoną.
CUNARD SAMUEL (sir)
(1787-1865), Angielski armator, założyciel w 1840 r. znanej na świecie Cunard Steamships Line między Liverpoolem a Halifaxem; także założyciel linii komunikacyjnej przewożącej pocztę i pasażerów między Ameryką i Europą. Autor zwrócił uwagę na statek Linii Cunarda, który przepływał w pobliżu „Great Eastern”.
D. JULES
Francuz. Założyciel Stowarzyszenia Dzierżawców „Great Eastern”, przedstawiciel Telegraph Construction and Maintenance Company.
DEMOKRYT
(ok. 460-ok. 370 p.n.e.), filozof grecki, twórca materialistycznego systemu filozoficznego. Wspomina o nim autor.
DIANA
W mitologii rzymskiej bogini łowów i lasów. Autor porównuje ogromny salon na statku „Saint John”, którym podróżował po rzece Hudson, do rotundy Diany.
DIUK DE CHARTRES
→ ROBERT PHILIPPE LOUIS EUGÈNE FERDINAND D’ORLÉANS, DUC DE CHARTRES
DRAKE HARRY
Syn kupca z Kalkuty. Gracz, rozpustnik, skory do kłótni, prawie zrujnowany. Wysokiego wzrostu. Na twarzy miał wypisaną jakby ogólną nienawiść. Czoło pokryte pionowymi zmarszczkami, wzrok zarazem zuchwały i wymijający, zrośnięte brwi, barki szerokie, głowa zadarta. Mówił głośno, tonem, w którym jakby przebijała obelga. Poślubił Ellen Hodges wbrew jej woli. Zginął rażony piorunem podczas pojedynku z Fabianem Mac Elwinem na „Great Eastern”.
DUNSTAN
(909-988), mnich angielski i arcybiskup Canterbury. Wspomina o nim kapitan Corsican.
EDWARD (z narzeczoną)
Mężczyzna lat około dwudziestu dwóch oraz siedemnastoletnia panienka. Powracali z podróży po Europie. Po powrocie do Nowego Jorku mieli się pobrać.
ELGIN (lady)
Żona Jamesa Bruce’a Elgina, polityka angielskiego, generalnego gubernatora Kanady. Jej nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
EWING
Anglik. Tenor. Bardzo przystojny chłopiec. Odśpiewał w wielkim salonie z całą szorstkością angielskiego gardła dwie pieśni: „Piękną wyspę morską” oraz „Pamiętaj”.
FIELD CYRUS WEST
(1819-1892), amerykański bankier, promotor ułożenia kabla atlantyckiego.
FORRESTER G.
Współwłaściciel firmy G. Forrester and Comp. z Liverpoolu, która wykonała generalny remont „Great Eastern”. O firmie wspomina autor.
FRANÇOIS FERDINAND PHILIPPE LOUIS MARIE D’ORLÉANS,
PRINCE DE JOINVILLE
(1818-1900), trzeci syn króla Francji Ludwika Filipa, wiceadmirał. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
FRANKLIN JANE (lady)
(1791-1875), żona sir Johna Franklina, żeglarza brytyjskiego, badaczka Australii i Tasmanii. Jej nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
GAULDRÉE‑BOILLEAU CHARLES HENRI PHILIPPE (baron)
Francuski konsul w Nowym Jorku (wcześniej pierwszy konsul francuski w Kanadzie w latach 1858-63). Przyjął autora w czasie jego pobytu w tym mieście.
GAUTIER THÉOPHILE
(1811-1872), poeta i prozaik francuski, twórca parnasizmu. Wspomina o nim autor.
GRANT ULISSES SIMPSON
(1822-1885), Amerykanin, naczelny dowódca wojsk Unii. Był prezydentem Stanów Zjednoczonych w latach 1869-75. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
H.
Francuz. Porucznik. Jeden z pięciu oficerów na „Great Eastern”.
HATCH
Starszy mormonów. Jeden z wielkich kaznodziei Miasta Świętych. Wielki mężczyzna, o rysach nieco dumnych, z czarnymi wąsami. Miał wygłosić przemówienie, które zablokowano.
HODGES ELLEN
Wydana za mąż za Harry’ego Drake’a wbrew własnej woli. Zakochana w Fabianie Mac Elwinie. Była na statku. Po śmierci Drake’a połączyła się ze swym ukochanym. Była w skrajnym wyczerpaniu psychicznym. Zamieszkała tymczasowo z Fabianem u rodziny jego siostry, pani R..., w pobliżu wodospadu Niagara.
HODGES
Ojciec Ellen. Człowiek praktyczny, twardy, mało poddający się uczuciom. Oddał rękę swojej córki człowiekowi, którego nie kochała. Był to „interes”. Hodges znajdował się w delikatnym położeniu względem Drake’a, przebywającego w Kalkucie.
HOFFMANN
Bankier. Autor, będąc w Nowym Jorku, odwiedził jego bank w celu podjęcia weksla.
HOHENLOHE (książę)
Mógł to być: Adolf (1797-1873), polityk pruski, prezydent ministrów; Friedrich Karl Joseph (1814-1884), heraldyk; Chlodwig (1819-1901), niemiecki mąż stanu, Kanclerz Rzeszy. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
HRABIA PARYŻA
→ LOUIS PHILIPPE ALBERT D’ORLÉANS, COMTE DE PARIS
INGMAN WILLIAM
(właśc. INMAN)
(1825-1881), Anglik, założyciel Linii Oceanicznych, armator. Autor zwrócił uwagę na statki Linii Inmana, które przepływały w pobliżu „Great Eastern”.
JOHNSON ANDREW
(1808-1875), prezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1865-69. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
JOINVILLE (książę)
→ FRANÇOIS FERDINAND PHILIPPE LOUIS MARIE D’ORLÉANS, PRINCE DE JOINVILLE
LIEBIG JUSTUS (von)
(1803-1873), chemik niemiecki. Opracował m.in. metody analizy elementarnej. Wspomina o nim Dean Pitferge.
LISZT FERENC
(1811-1886), węgierski kompozytor i pianista. Wspomina o nim autor.
LOUIS PHILIPPE ALBERT D’ORLÉANS, COMTE DE PARIS
(1838-1894). Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
LUDWIK NAPOLEON
(1808-1873), cesarz Francji Napoleon III. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
LYELL CHARLES (sir)
(1797-1875), geolog szkocki. Uzasadnił pogląd o długotrwałym przebiegu procesów kształtujących oblicze Ziemi oraz o podobieństwie dawnych procesów geologicznych do obecnych (aktualizm geologiczny). Uważał, że Niagara cofa się o jedną stopę rocznie. Wspomina o nim Dean Pitferge.
MAC ALPINE
Dogmatyczny Amerykanin (w tekście jest też napisane Kanadyjczyk [?]). Pochodził z Nowego Jorku. Odczytał publicznie gazetę pokładową „Ocean Time”.
MAC ELWIN FABIAN
Anglik. Kapitan armii „indyjskiej” w Bombaju. Młody, potężny mężczyzna o arystokratycznych rysach, cechujących angielskiego oficera. Z natury był wesoły, beztroski, lubiący się bawić. Nieszczęśliwie zakochany w Ellen Hodges, którą bezwzględny ojciec wydał za mąż za człowieka, którego nie kochała, Drake’a. Zrozpaczony udał się w podróż z Indii do Europy, a potem dalej do Ameryki na pokładzie „Great Eastern”. Na statku przypadkowo spotkał Drake’a, który również płynął do Ameryki wraz z Ellen. Między rywalami doszło do pojedynku na szpady, w którym Drake zginął rażony piorunem. Po jego śmierci Fabian połączył się ze swoją ukochaną Ellen, którą zabrał ze sobą do rodziny swojej siostry w Ameryce. Przyjaciel autora oraz kapitana Corsicana.
MAC KARTHY
Anglik. Mianowany sędzią zawodów biegowych.
MAC PH.
Jeden z pasażerów na „Great Eastern”; płynął z żoną.
MAGELLAN FERDYNAND
(ok. 1480-1521), żeglarz portugalski, w służbie hiszpańskiej. Zapoczątkował wyprawę, która jako pierwsza opłynęła świat dookoła. Zginął na Filipinach. Autor porównuje szkuner, którym przybył pilot z Nowego Jorku, z karawelami Magellana.
MENDELSSOHN-BARTHOLDY FELIX
(1809-1847), kompozytor niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli romantyzmu. Wspomina o nim jeden ze stewardów.
NAPOLEON (książę, z żoną)
Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
NAPOLEON EUGENE LOUIS JEAN JOSEPH
(1856-1879), syn Napoleona III. Zginął w wojnie z Zulusami. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
NAPOLEON III
(1808-1873), cesarz Francuzów 1852-70. Bratanek Napoleona I. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”. Wspomina o nim autor.
NORVILL
Śpiewał „Szczęśliwą chwilę” w wielkim salonie.
O’KELLY
Irlandczyk. Jeden z uczestników zawodów biegowych. Wielki drab, dobrze zbudowany, długi jak koń wyścigowy. Uchodził za jednego z faworytów. Przegrał z Wilmorem.
PAPIN DENIS
(1647-1714), francuski fizyk i wynalazca. Wynalazł kocioł z zaworem bezpieczeństwa. Wspomina o nim autor.
PEEL ROBERT
(1788-1850), brytyjski mąż stanu, minister spraw wewnętrznych, premier i kanclerz skarbu. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
PITFERGE DEAN (doktor)
Anglik. Doktor medycyny. Człowiek ekscentryczny. Był to mężczyzna niewielkiego wzrostu, chudy, o gorączkowych ruchach, oczach niemal całkowicie ukrytych pod powiekami. Kilkakrotnie przeprawiał się przez Atlantyk. Doskonale zorientowany w historii „Great Eastern”. Posiadał wiele informacji o współpasażerach. Przepowiadał katastrofę „Great Eastern” i oczekiwał jej. Zaprzyjaźnił się z autorem i stał się jego towarzyszem podróży, także w podróży nad Niagarę.
PIUS IX
(1792-1878), papież od 1846 r. Doprowadził do przyjęcia dogmatu o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
PLEYEL IGNAZ JOSEPH
(1757-1831), austriacki kompozytor i kapelmistrz. W 1807 r. założył fabrykę fortepianów. Autor zwraca uwagę na organy pochodzące z jego fabryki, będące na wyposażeniu „Great Eastern”.
PONCJUSZ PIŁAT
Żył w I w. Prokurator Judei. Autor porównuje schody na „Great Eastern” ze schodami Scala Santa Ponckiego Piłata w Rzymie.
PORTER JUDGE AUGUSTUS
[oraz PORTER PETER (generał) – bracia]
Właściciele terenu nad Niagarą, na Wyspie Koziej (do czasu utworzenia Parku Narodowego), zbudowali pomost widokowy, na którego końcu znajdowała się, wzniesiona w 1929 r. wieża widokowa Terrapin Tower. Autor wspomina o Judge Porterze.
R... (pani)
Siostra Fabiana Mac Elwina. Mieszkała w Nowym Jorku. Zaopiekowała się chorą Ellen Hodges.
ROB ROY
Tytułowy bohater powieści Waltera Scotta. Wspomina o nim autor.
ROBERT PHILIPPE LOUIS EUGÈNE FERDINAND D’ORLÉANS,
DUC DE CHARTRES
(1840-1910), członek rodu orleańskiego. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
ROEBLING JOHN A.
(1806-1869), Amerykanin urodzony w Prusach, konstruktor mostów wiszących; inżynier z Trenton (w oryg. Trendon) (stan New Jersey). Wybudował m.in. most nad Niagarą, łączący brzeg kanadyjski z amerykańskim. Budowę ukończono w 1855 r. Wspomina o nim autor.
ROSE JOHN
Pochodził z Kanady. Pastor. Wygłosił „płomienne” kazanie.
ROTSZYLD ANZELM
(1773-1857), właściciel firmy handlowej we Frankfurcie. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
ROUGET LISLE CLAUDE JOSEPH (de)
(1760-1836), twórca „Marsylianki”, kapitan saperów w Strasburgu. Wspomina o nim autor.
SAND MAURICE
(1823-1889), Francuz, syn George Sand i barona Casimira Dudevanta; ilustrator książek matki, twórca wystroju teatru de Nohant. Jego nazwisko figurowało w księdze podróżnych w pewnym angielskim hotelu, po kanadyjskiej stronie Niagary.
SCOTT WALTER (sir)
(1771-1832), szkocki poeta i powieściopisarz. Napisał m.in. powieść „Rob Roy”. Wspomina o nim autor.
SEMMES RAPHAEL
(1809-1877), Amerykanin, admirał marynarki Konfederacji. Zasłynął przełamaniem blokady okrętów Unii. Wymieniony w gazecie pokładowej „Ocean Time”.
SKÓRZANA POŃCZOCHA
Bohater epopei Coopera „Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka”. Wspomina o nim autor.
SOKOLE OKO
Bohater epopei Coopera „Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka”. Wspomina o nim autor.
T... (doktor)
Szkot. Przy akompaniamencie fortepianu gwizdał piosenki z tupetem kabotyna. Wesołek. Podczas przedstawienia w wielkim salonie odśpiewał farsę szkocką. Sekundant Drake’a.
V. PAUL
Francuz. Wykonał dwa śliczne walce oraz „Partant pour la Syrie” i „Marsyliankę” w wielkim salonie.
WHITNEY (państwo)
Pochodzili z Montrealu.
WILMORE
Szkot z Dundee. Jeden z uczestników zawodów biegowych. Mały, chudy, o szerokich piersiach i bystrym spojrzeniu. Uchodził za jednego z faworytów. Zwycięzca.
WILSON
Majtek. Zraniony podczas cyklonu w głowę. Młody rybak, żonaty, ojciec dwojga dzieci, pierwszy raz biorący udział w podróży zamorskiej. Zmarł na skutek odniesionej rany. Został pochowany w morzu.
YORICK
Postać z tragedii Szekspira „Hamlet”. Był to błazen zamordowanego króla, „człowiek niezrównanej fantazji”. Autor porównuje do tej postaci Johna Rose’a.
YOUNG BRIGHAM
(1801-1877), Amerykanin, drugi prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dnia Ostatniego. Wspomina o nim Dean Pitferge.
[bez imienia i nazwiska – narrator]
Verne Jules, (1828-1905), pisarz francuski, klasyk science fiction. Pisał głównie powieści podróżnicze i fantastycznonaukowe.
Tematem przewodnim książki jest intryga miłosna. Ellen Hodges została wydana za mąż wbrew swej woli za brutalnego Harry’ego Drake’a. Nie mogąc poślubić tego, którego kochała, Fabiana Mac Elwina, postradała zmysły. Podczas rejsu przez Atlantyk na pokładzie „Great Eastern”, mąż zamknął ją w kabinie. Wskutek zbiegu okoliczności Fabian również znajduje się na pokładzie tego statku. Podczas sztormu dochodzi do pojedynku pomiędzy nim i Drake’em. W trakcie pojedynku Harry Drake pada rażony piorunem. Po przybyciu do Nowego Jorku Fabian zabiera Ellen do domku usytuowanego w pobliżu wodospadu Niagara. Pozostaje duża nadzieja, że Ellen powróci do zdrowia i będzie mogła wyjść za mąż za swojego ukochanego. Większość tych wydarzeń rozgrywa się na gigantycznym parowcu „Great Eastern”, którego pokłady przypominają prawdziwe bulwary. Za sprawą autora mamy również okazję zwiedzić dziewiętnastowieczny Nowy Jork, popłynąć parowcem w górę rzeki Hudson, do wodospadu Niagara oraz dowiedzieć się kilku rzeczy o tym cudzie natury.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin, człowiek „ważny”, pochodzący z Massachussetts. Pastor protestancki. Mały z zadartym nosem. Ubrany był w długi surdut i czarne spodnie, nieco krótkie. Udawał się do swej żony, byłej nauczycielki, bardzo skompromitowanej w pewnym sławnym procesie, którego wyniosła korzyści.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin, człowiek „ważny”. Był bardzo bogaty. Cała jedna dzielnica Nowego Jorku zbudowana była na jego gruntach. Był wielki i ponury, cały zatopiony w obliczeniach.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin, człowiek „ważny”. Dyrektor Banku w Chicago. Był potężny, podobny do adwokackiego praktykanta. Nosił zawsze pod pachą album, zawierający główne widoki jego ulubionego miasta.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin, inżynier z Kentucky, z tytułem doktorskim. Przeprawiał się wraz z doktorem Pitferge’em i autorem przez rzekę Niagarę z brzegu kanadyjskiego na amerykański. Narzekał, że w wodospadzie Niagara spoczywa niewykorzystana siła mechaniczna.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin, wieśniak. W 1817 r. w stanie Connecticut człowiek ten, który był chory na astmę, został na polu rażony piorunem, co go podobno uzdrowiło. Tę nieprawdopodobną historię opowiedział autorowi Dean Pitferge.
[bez imienia i nazwiska]
Amerykanin. Inżynier. Naprawił pióro steru „Great Eastern”, uszkodzone w trakcie podróży.
[bez imienia i nazwiska]
Anglik, pierwszy oficer na „Great Eastern”. Był prawdopodobnie oficerem floty angielskiej, oddelegowanym na mocy specjalnego polecenia na pokład „Great Eastern”. Małego wzrostu, żywy, o cerze mocno ogorzałej, z czarną brodą zachodzącą prawie pod same oczy, nogami łukowatymi, które nie obawiały się największego kołysania okrętu. Marynarz ruchliwy, energiczny, doskonale obeznany ze szczegółami, rozkazy wydawał głosem dobitnym. Wyglądał jak prawdziwy wilk morski.
[bez imienia i nazwiska]
Bosman. Wydawał rozkazy „rykiem zakatarzonego lwa”, właściwym marynarzom angielskim.
[bez imienia i nazwiska]
Doktor pokładowy, młody brunet. Recytował komiczną scenę podczas przedstawienia w wielkim salonie, rodzaj parodii z „Damy z Lyonu”.
[bez imienia i nazwiska]
Francuz. Wiózł ze sobą trzydzieści tysięcy kartonowych lalek, mówiących z bardzo dobrze udawanym amerykańskim akcentem słowo „papa”. Sądził, że zrobi na tym w Ameryce majątek.
[bez imienia i nazwiska]
Jankes. Kupiec eklektyczny. Drugi sekundant Drake’a.
[bez imienia i nazwiska]
Majtek. Szkot z Dundee, starszy załogi. Jeden z dwunastu rannych w wypadku podczas podnoszenia kotwicy.
[bez imienia i nazwiska]
Marynarz. W imieniu całej załogi „Great Eastern” podziękował kapitanowi Corsicanowi za przekazanie datku pieniężnego wdowie po tragicznie zmarłym Wilsonie.
[bez imienia i nazwiska]
Naczelny inżynier. Był odpowiedzialny za maszyny pokładowe „Great Eastern”.
[bez imienia i nazwiska]
Niemiecki Żyd, z domieszką krwi Francuza z Bordeaux. Był człowiekiem małym o okrągłej twarzy, zadartym nosie, grubych wargach, w złotych okularach. Twierdził, że jest lekarzem, będącym w drodze do Quebecu. Był wielbicielem Drake’a.
[bez imienia i nazwiska]
Peruwiańskie młode małżeństwo. Postanowili spędzić miodowy miesiąc we wszystkich strefach klimatycznych świata.
[bez imienia i nazwiska]
Pilot. Francuz z wyspy Molène koło Quessant. Miał w drodze powrotnej wprowadzić parowiec do przystani w Breście.
[bez imienia i nazwiska]
Pilot. Mężczyzna niewielkiego wzrostu, nie wyglądający na marynarza, w kaszkiecie z lakierowanego płótna, czarnych spodniach, ciemnoorzechowym surducie z czerwoną podszewką i z parasolem w ręku. Był żonaty, nosił jasne wąsy. Wprowadził „Great Eastern” do Nowego Jorku.
[bez imienia i nazwiska]
Pilot. Wyprowadził „Great Eastern” z Liverpoolu na pełne morze korytem rzeki Mersey.
[bez imienia i nazwiska]
Podróżny. Skaleczony podczas wypadku przy podnoszeniu kotwicy. Zrezygnował z podróży i powrócił na ląd.
[bez imienia i nazwiska]
Steward. Jeden z dwustu obsługujących na okręcie. Ulokował autora w kajucie.
[bez imienia i nazwiska]
Uczony chemik, rywal doktora Liebiga. Utrzymywał, że wynalazł sposób skondensowania wszystkich pożywnych części z całego wołu w tabletce mięsnej wielkości monety pięciofrankowej.
[bez imienia i nazwiska]
Wielka koścista dama. Grała w salonie na fortepianie. Aby ułatwić sobie odczytywanie partytury, wszystkie nuty oznaczała numerami, a wszystkie klawisze takimi samymi numerami.
[bez imienia i nazwiska]
Wynalazca przenośnego motoru o sile jednego konia mechanicznego, który mógł być zawarty w kopercie od zegarka. Płynął do Nowej Anglii aby otrzymać patent i pozwolenie na wykorzystanie wynalazku.