Dramat w Inflantach
(Un Drame en Livonie)
Źródło opracowania: Dramat w Inflantach, tł. A. Zydorczak i K. Czubaszek
Zielona Sowa, Kraków 2005
Ilustracje: L. Benett
AKSIEW (pop)
Rosjanin [?]. 70 lat. Człowiek powszechnie szanowany przez wszystkich wyznawców prawosławia. Wysłuchał wyznania Kroffa, który na łożu śmierci przyznał się do zamordowania i okradzenia kuriera Pocha oraz zamordowania i upozorowania samobójstwa Dymitra Nikoliewa. Powiadomił osobiście Władimira i Ilkę o niewinności Nikoliewa i połączył ich w związek małżeński nad jego grobem.
BROKS
Niemiec [?], Inflantczyk [?]. Poczthalter dyliżansu pocztowego z Rygi. Znajomy Pocha. Po awarii karetki pocztowej, która jechała z Rygi do Rewla, udał się z pocztylionem do pobliskiej Parnawy po pomoc. Po odkryciu morderstwa Pocha wrócił do Parnawy, aby zawiadomić policję.
DELAPORTE
Francuz. 40 lat. Konsul francuski w Rydze od 10 lat. Lubiany powszechnie dzięki zaletom umysłowym i wielkiej uprzejmości w stosunkach z ludźmi. Przyjaciel Dymitra Nikoliewa. Nie wierzył, żeby ten mógł popełnić morderstwo.
ECK
Niemiec. Sierżant policji w Rydze. Prawa ręka Verdera. Bardzo oddany swemu zawodowi i niechętnie usposobiony względem Rosjan i Inflantczyków. Wyróżniał się gorliwością i sprytem. Ścigał zbiegłego z Syberii Władimira Janowa. Rozpoznał w szynku „Pod Złamanym Krzyżem” Dymitra Nikoliewa, który przebywał tam incognito. Zwolennik winy Dymitra Nikoliewa w sprawie morderstwa kuriera Pocha.
GORKO
Rosjanin. Generał i namiestnik guberni nadbałtyckich. Był to osobnik o dużej inteligencji, rozumiejący doskonale trudności postawionego przed nim zadania. Ten wysoko postawiony urzędnik był wykonawcą zamierzeń rządu, który dążył do stopniowej rusyfikacji administracji guberni.
GOSPODIN
Estończyk. 19 lat. Pochodził z bogatej rodziny z Rewla. Przyjaciel Jana Nikoliewa. Studiował razem z nim na uniwersytecie w Dorpacie. Lekkomyślny, zapalony do ćwiczeń sportowych, miał dobre serce i niezwykle prawy charakter. Nie lubił Niemców.
GUSTAW II ADOLF
(1594-1632), król Szwecji od 1611 r. Przeprowadził reformy wewnętrzne, modernizując administrację, armię i oświatę. Walczył z Danią, Rosją i Polską (w 1621 r. zdobył Rygę). Wybitny wódz, twórca militarnej potęgi Szwecji w XVII w. Wspomina o nim autor.
HAMINE (doktor)
Inflantczyk. Lat około 50. Przyjaciel rodziny Nikoliewów. Praktykował od 25 lat w Rydze. Cieszył się wielkim uznaniem jako lekarz i jako człowiek. Uczestniczył w oględzinach zamordowanego kuriera Pocha. Nie wierzył w możliwość popełnienia morderstwa przez Dymitra Nikoliewa.
JANOW MICHAŁ
Inflantczyk. Ojciec Władimira Janowa, przyjaciel Dymitra Nikoliewa od lat dziecięcych. W sześć miesięcy po uwięzieniu syna zmarł. Spieniężony przed śmiercią majątek złożył na ręce Dymitra Nikoliewa, który miał go w przyszłości doręczyć Władimirowi.
JANOW WŁADIMIR
Inflantczyk. 32 lata. Syn Michała Janowa. Adwokat z Rygi. Narzeczony Ilki Nikoliew. Wysoki, silnie zbudowany, o szerokich ramionach i potężnym torsie. Miał żywe oczy i gęstą jasną brodę. Za chęć wprowadzenia reform w państwie jako przestępca polityczny został wysłany na Syberię, skąd uciekł po czterech latach. Oddał się w ręce władz by ratować honor Dymitra Nikoliewa. Ułaskawiony na mocy amnestii przez cara. Ożenił się z Ilką Nikoliew.
JEROMIR
Wspomina o nim autor.
JOHAUSEN (pani)
Niemka urodzona we Frankfurcie. Żona Franka Johausena. Była kobietą przeciętną, tak bardzo Niemką jak to było możliwe, z wielką wyniosłością traktująca ludzi pochodzenia słowiańskiego. Z drugiej strony szlachetne urodzenie dawało jej uprzywilejowaną pozycję, co potęgowało wrodzoną próżność.
JOHAUSEN FRANK
Niemiec. 45 lat. Starszy z braci Johausenów. Bankier z Rygi. Był głównym dyrektorem banku i kierował operacjami finansowymi firmy. Był również członkiem rady miejskiej i jednym z najzaciętszych obrońców tradycji germańskich. Był politycznym przeciwnikiem Dymitra Nikoliewa, który był mu winien dużą kwotę pieniędzy. Po zamordowaniu kuriera Pocha był przekonany o winie Nikoliewa i prowadził przeciw niemu kampanię w prasie oraz wśród ludności Rygi. Wykorzystał śmierć swojego pracownika w celach politycznych.
JOHAUSEN KARL
Niemiec. Syn Franka Johausena i starszy brat Margarity. 19 lat. Odbywał studia uniwersyteckie w Dorpacie. W społeczności uniwersyteckiej był przywódcą studentów pochodzenia germańskiego. Młodzieniec silnie zbudowany, o śmiałym, twardym spojrzeniu i ognistorudych włosach, odznaczał się charakterem energicznym, mściwym, zuchwałym i nie cofał się nigdy przed niczym. Obraził ojca Jana Nikoliewa w wyniku czego doszło do pojedynku z tym ostatnim, w którym został ciężko ranny.
JOHAUSEN MARGARITA
Niemka. 12 lat. Córka Franka Johausena i młodsza siostra Karla.
JOHAUSEN
Niemiec. Bankier z Rygi. Młodszy brat Franka i kawaler. Do jego obowiązków w firmie należało nadzorowanie pracy biur i rachunkowości.
KATARZYNA II
(księżna ZOFIA AUGUSTA
ANHALT-ZERBST)
(1729-1796), cesarzowa rosyjska od 1762 r. Zmodernizowała państwo oraz rozszerzyła jego granice kosztem Turcji i Rzeczypospolitej. Jest zaliczana do najwybitniejszych władców Rosji. Wspomina o niej autor.
KERSTORF
Niemiec [?], Inflantczyk [?]. Lat ok. 50. Sędzia śledczy z Rygi. Odznaczał się wielką bezstronnością i sprytem. Był wolny od namiętności narodowościowych, skryty i małomówny. Prowadził w sposób bardzo rzetelny i uczciwy śledztwo w sprawie morderstwa kuriera Pocha. Nie wierzył w winę Dymitra Nikoliewa.
KROFF (ojciec)
Niemiec [?], Inflantczyk [?]. Założyciel gospody „Pod Złamanym Krzyżem” niedaleko Parnawy. Cieszył się bardzo złą opinią, jako oszust i kłusownik.
KROFF (syn)
Niemiec [?], Inflantczyk [?]. Właściciel gospody „Pod Złamanym Krzyżem”, położonej niedaleko Parnawy. Był to wdowiec mający około czterdziestu, czterdziestu pięciu lat, o silnej budowie, czerwonej twarzy, gęstej brodzie i czuprynie oraz śmiałym spojrzeniu. Zamordował i okradł kuriera Pocha, który po awarii dyliżansu pocztowego, był zmuszony nocować pod jego dachem. Całą winę zrzucił na osobę Dymitra Nikoliewa, który w tym samym czasie przebywał w jego gospodzie incognito. Następnie zamordował tego ostatniego i upozorował samobójstwo. Umierając na zator płucny, przyznał się na łożu śmierci do popełnionych zbrodni przed popem Aksiewem.
MOOR KARL
Bohater dramatu Friedricha Schillera „Zbójcy”. Wspomina o nim autor.
NESTOR
W mitologii greckiej król Pylos. Najstarszy z wodzów greckich walczących pod Troją, znany z ogromnego doświadczenia i mądrych rad. Gospodin porównuje do niego Jana Nikoliewa.
NIKOLIEW DYMITR
Inflantczyk. Był to człowiek czterdziestosiedmioletni, wyglądał jednak o dziesięć lat starzej. Miał wzrost powyżej średniego, szpakowatą brodę, twarz poważną, czoło pocięte zmarszczkami, a raczej bruzdami i był silnie zbudowany. Utrzymywał się z lekcji. Słynął w Rydze jako doskonały profesor nauk matematycznych i bardzo zacny człowiek. Był przywódcą partii słowiańskiej. Został niesłusznie oskarżony o mord rabunkowy na osobie kuriera Pocha w gospodzie „Pod Złamanym Krzyżem”, gdzie w tym samym czasie przebywał incognito. Zamordowany podstępnie przez Kroffa, który upozorował samobójstwo. Został oczyszczony z zarzutów dopiero po śmierci.
NIKOLIEW ILKA
Inflantka. Córka Dymitra Nikoliewa oraz starsza siostra Jana. Narzeczona Władimira Janowa. Miała 24 lata i była Słowianką czystej wody. Była wysoką brunetką o rumianej cerze, szlachetnych, nieco surowych rysach twarzy, które wygładzało nieskończenie łagodne spojrzenie. Ubierała się skromnie, ale z wdziękiem i gustownie. Ilka była sierotą. Matkę straciła mając czternaście lat. Po oczyszczeniu z zarzutów pamięci ojca, wyszła za mąż za Władimira Janowa.
NIKOLIEW JAN
Inflantczyk. Syn Dymitra Nikoliewa oraz młodszy brat Ilki, którym się troskliwie opiekowała od dziecka po śmierci matki. Miał osiemnaście lat i studiował w Dorpacie prawo. W społeczności uniwersyteckiej był przywódcą studentów pochodzenia słowiańskiego. Był wysoki, silnie zbudowany, o bystrym i szczerym spojrzeniu. Mały wąsik zdobił mu usta. Piękna, myśląca twarz na pierwszy rzut oka budziła ogólną sympatię. Pojedynkował się z Karlem Johausenem w obronie honoru swojego ojca, zadając mu ciężką ranę.
NIKOLIEW
Inflantczyk. Nieżyjący ojciec Dymitra Nikoliewa. Kupiec ryski. Zostawił po śmierci duży dług, który postanowił spłacić jego syn. Głównymi wierzycielami byli bracia Johausen.
PARENSOW ZINAIDA
Niemka [?], Inflantka [?]. 45 lat. Narzeczona Pocha, za którego miała wyjść za mąż. O śmierci przyszłego męża dowiedziała się przypadkowo z gazety. Wiadomość ta bardzo nią wstrząsnęła i odbiła się na jej zdrowiu.
POCH
Niemiec [?], Inflantczyk [?]. 50 lat. Narzeczony Zinaidy Parensow, z którą miał się ożenić. Kurier banku braci Johausen. Cieszył się dużym zaufaniem swoich pryncypałów, dlatego zlecano mu często przewożenie do innych banków znacznych sum. Człowiek uśmiechnięty wesoło, wyglądał bardzo dobrodusznie i poczciwie. Ubrany był w obszerną opończę, pod którą nosił marynarkę z grubego sukna. Został zamordowany i okradziony w szynku „Pod Złamanym Krzyżem” przez właściciela Kroffa, za co niesłusznie został oskarżony Dymitr Nikoliew. Jego śmierć została wykorzystana przez Franka Johausena w celach politycznych.
RAGIENOW
Rosjanin. Lat ok. 50. Pułkownik policji w Rydze i jej szef. Gorliwy patriota, wrogo usposobiony do wszystkiego, co niemieckie. Śmiały, przedsiębiorczy, policjant z powołania, nie cofał się przed żadną przeszkodą i bez skrupułów uciekał się do środków surowych, byle tylko osiągnąć zamierzony cel. Wątpił w możliwość popełnienia morderstwa przez Dymitra Nikoliewa.
ROUSSEAU JEAN JACQUES
(1712-1778), francuski pisarz i filozof. Wybitny przedstawiciel oświecenia, prekursor idei rewolucji francuskiej, teoretyk wychowania. Wspomina o nim autor.
SBOGAR JEAN
Tytułowy bohater powieści Charlesa Nodiera. Wspomina o nim autor.
SIEGFRIED
Niemiec. Przyjaciel Karla Johausena. Studiował razem z nim w Dorpacie. Nie lubił Inflantczyków.
ŚWIĘTY MICHAŁ
W chrześcijaństwie jeden z archaniołów, uważany za opiekuna Kościoła i obrońcę każdej duszy ludzkiej. Wg „Księgi Daniela” anioł wspierający Izraela w boju. W „Apokalipsie św. Jana” książę aniołów zwyciężający smoka-szatana. Wspomina o nim Poch.
TRANKEL
Niemiec. Kamerdyner Johausenów. Czasami grzeszył niedbalstwem. Często strofowany i karany przez swoich pryncypałów.
VERDER
Niemiec. Major policji w Rydze i zastępca Ragienowa. Zacięty Niemiec oraz gorliwy służbista. Gorliwość ta jednak zwracała się wyłącznie przeciwko Inflantczykom. Współrodaków swoich osłaniał przy każdej okazji. Zaciekły zwolennik winy Dymitra Nikoliewa w sprawie morderstwa kuriera Pocha.
[bez imienia i nazwiska]
Inflantczyk [?], Niemiec [?]. Pisarz sądowy z Rygi. Był członkiem zespołu, który przybył do karczmy „Pod Złamanym Krzyżem”, aby przeprowadzić śledztwo w sprawie morderstwa kuriera Pocha. Protokołował również zeznania Dymitra Nikoliewa.
[bez imienia i nazwiska]
Inflantczyk [?]. Kołodziej z Parnawy. Przybył wraz z Broksem w okolice gospody „Pod Złamanym Krzyżem”, aby naprawić dyliżans pocztowy.
[bez imienia i nazwiska]
Inflantczyk. Młynarz. Był wypytywany przez sierżanta Ecka o Władimira Janowa, który ukrył się w jego młynie. Nie wydał go. Dał mu na dalszą drogę pożywienie.
[bez imienia i nazwiska]
Inflantczyk [?]. Pocztylion dyliżansu pocztowego jadącego z Rygi do Rewla. Po awarii powozu udał się z Broksem do Parnawy po pomoc.
[bez imienia i nazwiska]
Inflantka [?]. Służąca w domu Dymitra Nikoliewa.
[bez imienia i nazwiska]
Niemiec [?]. Agent policji. Towarzyszył Eckowi w pościgu za Władimirem Janowem oraz w szynku „Pod Złamanym Krzyżem”.
[bez imienia i nazwiska]
Rosjanie [?]. Dwaj strażnicy na brzegach Jeziora Pejpus. Strzelali do Władimira Janowa, który uciekając z Syberii przekraczał granicę Inflant.