Pleroma: volheid en vervulling

Waarom Pleroma ?

Als titel van deze website heb ik gekozen voor pleroma, omdat ik geboeid ben door het vervullingsmotief, door de eenheid van de Bijbel, de samenhang tussen Oude en Nieuwe Testament. Dit komt expliciet ter sprake in bijbelteksten waarin sprake is van 'vervulling' en 'volheid'. Pleroma is het Griekse woord voor 'volheid'. Die volheid heeft te maken met het tot bestemming komen van alles wat God geschapen heeft, met schepping en geschiedenis.

Het Grote Verhaal van de Heilsgeschiedenis

De benadering van de Bijbel aan de hand van het vervullingsmotief kan ons ook behoeden voor een te smalle opvatting van het evangelie. Maarten Luther bijvoorbeeld heeft de boodschap van de Bijbel te zeer beperkt tot 'rechtvaardiging door het geloof'. We moeten oog krijgen voor de grote verbanden van schepping, zondeval en verlossing. En ook voor de geestelijke strijd die al duizenden jaren aan de gang is tussen God en de kwade machten. Jezus verlost niet alleen individuen van hun persoonlijke zonden, maar verlost de gehele schepping (Rom 8:19-22). Het gaat niet alleen om mijn persoonlijk heil, maar om het Grote Verhaal van de Heilsgeschiedenis.

Het Absolute Novum

Veel Christenen zijn gewend geraakt aan de inhoud van het evangelie, en zijn zich niet meer bewust van het gigantisch nieuwe van de komst van Jezus Christus en zijn werk. Het is niet overdreven om te stellen dat het herstel van de relatie tussen God en mens door het verzoenend offer van Jezus Christus het Absolute Novum is in de geschiedenis van het heelal. Vooral bij Paulus vinden we de nadruk op de rijkdom van de nieuwe werkelijkheid ten opzichte van de oude tijd.

2Cor 5:17 Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.

Col 1:27 Hun heeft God willen bekendmaken, hoe rijk de heerlijkheid van dit geheimenis is onder de heidenen: Christus onder u, de hoop der heerlijkheid.

2Tim 1:8 Schaam u dus niet voor het getuigenis van onze Here of voor mij, zijn gevangene, maar wees mede bereid voor het evangelie te lijden in de kracht van God, 9 die ons behouden heeft en geroepen met een heilige roeping, niet naar onze werken, maar naar zijn eigen voornemen en de genade, die ons in Christus Jezus gegeven is voor eeuwige tijden, 10 doch die nu geopenbaard is door de verschijning van onze Heiland, Christus Jezus, die de dood van zijn kracht heeft beroofd en onvergankelijk leven aan het licht gebracht heeft door het evangelie.

Het gaat om het contrast tussen 'toen' en 'thans', tussen 'oud' en 'nieuw(s)'. Het evangelie (=goed nieuws) gaat om de openbaring van het grootste nieuws aller tijden, de vervulling van een geheimenis dat voor eeuwen verborgen was in God: om alles onder één hoofd samen te vatten. Wie zou niet nieuws-gierig zijn naar zo'n bericht?

Lezen vanuit het Einddoel

Het OT is de tijd van de schaduwen, het NT de tijd van de vervulling. Impliciet ziet de aandachtige lezer op iedere bladzijde van het OT verwijzingen naar het NT. Uiteindelijk vindt alles zijn vervulling en concentratiepunt in Jezus Christus, de Zoon van God, de Messias. Hij realiseert het grote Einddoel. Lezen vanuit het Einddoel is een goede manier van Bijbellezen. Zie ter illustratie de teksten in het rechter paneel.

Mijn benadering is heilshistorisch en Christocentrisch. De Bijbel is voor mij bron en norm. Als je een onderwerp goed wilt bestuderen, stel je dan altijd de volgende drie vragen:

1. Wat zegt het OT?

2. Wat zegt het NT?

3. Hoe komen deze twee lijnen samen in Jezus Christus?