«Η αξία ενός Περιβαλλοντικού & Πολιτιστικού Πάρκου για έναν τόπο…»

Η τελευταία μου επίσκεψη στο νησί της Πάρου «στιγματίστηκε» από το θαυμασμό μου για το Περιβαλλοντικό & Πολιτιστικό Πάρκο στο μοναστήρι του Αι Γιάννη Δέτη. Λειτούργησε για πρώτη χρονιά φέτος το καλοκαίρι και αποτελεί μία αξιέπαινη προσπάθεια, γιατί αποδεικνύει περίτρανα πως ένα νησί, όπως η Πάρος, που μέχρι τώρα προσέλκυε τουρισμό αποκλειστικά μέσα από το μοντέλο ήλιος-θάλασσα-νυχτερινή ζωή κάνει ένα σημαντικό βήμα προς πιο εναλλακτικές μορφές τουρισμού.

Το πάρκο αυτό είναι ένας τόπος ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς με ιστορικό και γεωλογικό ενδιαφέρον, έκτασης 800 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του Δήμου Πάρου. Με πρωτοβουλία πολιτών και ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, η χερσόνησος μετατράπηκε σταδιακά σε ένα σύγχρονο εναλλακτικό χώρο όπου φιλοξενούνται δράσεις πολιτισμού, περιβάλλοντος, αναψυχής και αθλητισμού.

Τους καλοκαιρινούς μήνες το Πάρκο διοργανώνει φεστιβάλ πολιτιστικών εκδηλώσεων, στο υπέροχο υπαίθριο θέατρο μέσα στα βράχια, με άψογη ακουστική και θέα την ανατολή του φεγγαριού, τον κόλπο και τον οικισμό της Νάουσας. Στη διάρκεια του χρόνου στο Πάρκο φιλοξενούνται προγράμματα για την ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης, της ομαδικότητας και του εθελοντισμού.

Ωστόσο, θεωρώ πολύ σημαντικό να κατανοηθεί η φιλοσοφία της δημιουργίας ενός Περιβαλλοντικού & Πολιτιστικού Πάρκου που είναι εντελώς διαφορετική από την κατασκευή μιας πλατείας ή ενός κέντρου με αθλητικές εγκαταστάσεις. Το Πάρκο αξιοποιεί με ήπιο τρόπο τα φυσικά πλεονεκτήματα της χερσονήσου, στοχεύοντας στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των επισκεπτών του και στην πολιτιστική άνθηση του τόπου. Δεν αλλοιώνει και δεν επεμβαίνει με κανέναν τρόπο στο φυσικό τοπίο, αλλά αντιθέτως το προστατεύει και το αναδεικνύει και δεν απαιτούνται μεγάλα χρηματικά ποσά για την κατασκευή του, ενώ η λειτουργία και η διαχείρισή του μπορεί να επιφέρει και σημαντικά έσοδα.

Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να περιδιαβούν στο δίκτυο χαρτογραφημένων μονοπατιών μήκους 7 χιλιομέτρων, κατάλληλο για όλες τις ηλικίες, να γνωρίσουν τα Καρνάγια, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Πάρκου, το Μοναστήρι του Αι Γιάννη Δέτη, έναν σημαντικό Φάρο στον Κάβο Κόρακα, να θαυμάσουν τους ξεχωριστούς βραχώδεις σχηματισμούς και να κολυμπήσουν σε κάποιον από τους φυσικούς όρμους, ενώ παράλληλα μέσα στο Πάρκο λειτουργεί δημοτικό Καφέ Μπάρ με ελαφριά γεύματα και ποτά.

Το Δάσος της Φανερωμένης, το Δάσος στα Κανάκια και η ευρύτερη περιοχή της Κυνοσούρας στη Σαλαμίνα θα μπορούσαν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να μετατραπούν εύκολα σε αντίστοιχα Πάρκα, αναδεικνύοντας την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά και το φυσικό κάλλος του νησιού μας.

Κανάκη Μαίρη,

Γραμματέας του Περιβαλλοντικού Ομίλου Σαλαμίνας