2013
Toruń-Szczecin-Krościenko, sierpień 2013 r.
Droga wspólnoto Domowego Kościoła!
Kochani!
Tegoroczny list kręgu centralnego wpisuje się w tradycję zapoczątkowaną przed sześciu laty.
„Rodzina – podstawowe miejsce formacji. Hierarchia ważności spotkań we wspólnocie DK”
(2007);
„Spotkanie kręgu” (2008);
„Rekolekcje” (2009);
„Dzielenie się realizacją zobowiązań” (2010);
„Droga formacyjna w Domowym Kościele” (2011);
„Owoce formacji w Domowym Kościele” (2012)
– oto tematy wiodące dotychczasowych listów. Przypominamy, iż są one na stałe umieszczone na
stronie internetowej DK, w zakładce „Formacja” (www.dk.oaza.pl). Tym, którzy ich jeszcze nie czytali
– gorąco polecamy ich lekturę. Pozostałych zachęcamy: powracajmy do lektury tych listów na różnych
etapach formacji i posługi! Jako Centralna Diakonia Domowego Kościoła, czyli 19-osobowe grono
odpowiedzialnych za DK, staramy się łączyć w nich rozeznanie płynące z wsłuchiwania się w wolę
Bożą z tym, co słyszymy od Was i co przeżywamy z Wami podczas rekolekcji, dni wspólnoty oraz
innych licznych spotkań, w których uczestniczymy z racji pełnionych posług.
W liście na rok formacyjny 2013/2014 postanowiliśmy iść tropem wytyczonym przez listy z ostatnich
dwóch lat. Po przyjrzeniu się etapom drogi formacyjnej w DK (z podaniem kryteriów dojrzałości na
każdym z nich) oraz swoistym rachunku sumienia, jakie ta formacja przynosi owoce (a może tylko
„ogryzki”?), pragniemy nieco bardziej szczegółowo rozważyć jeden z owych „owoców formacji”.
Dlatego tytuł tegorocznego listu brzmi:
ODPOWIEDZIALNOŚĆ MATERIALNA ZA DOMOWY KOŚCIÓŁ
– GAŁĄŹ RODZINNĄ RUCHU ŚWIATŁO-ŻYCIE
1. Dlaczego taki temat?
Wszyscy znamy to z doświadczenia: pieniądze bardzo często wywołują silne emocje. Nie
można ich odrywać od życia duchowego. Nie wolno lekceważyć ich wpływu na życie duchowe.
Niektórzy wręcz mówią (i mają rację), iż sposób korzystania ze środków materialnych wiele mówi o
stanie naszego wnętrza… Małżonkowie doskonale wiedzą, jak ważna jest finansowa stabilność rodziny.
Ile (duchowego!) wysiłku trzeba włożyć, aby wzorem św. Pawła umieć zarówno „cierpieć biedę”, jak i
„obfitować” (por. Flp 4,12); aby w żadnych materialnych uwarunkowaniach nie zejść z drogi
prowadzącej ku życiu wiecznemu…
Jako odpowiedzialni za Domowy Kościół, jesteśmy często pytani o sposób
zagospodarowywania składek zbieranych podczas miesięcznych spotkań kręgów. Mimo wielokrotnych
wyjaśnień pytania te powracają, co świadczy o tym, iż jest to ważny temat.
Podczas niedawnej VI Kongregacji Stowarzyszenia DIAKONIA nie udało się uchwalić
dyrektorium dóbr doczesnych – dokumentu, który miał określić zasady zarządzania dobrami
materialnymi w Ruchu Światło-Życie. Jego projekt wzbudził tak wiele wątpliwości (również w nas, jako
odpowiedzialnych za Domowy Kościół), zarówno co do niektórych zapisów, jak i trybu konsultacji, że
zrezygnowano z głosowania i dyrektorium nie zostało uchwalone. Pozostaliśmy bez dokumentu
porządkującego gospodarkę dobrami materialnymi w Ruchu Światło-Życie, ale z nadzieją, iż w
przyszłości wspólnym wysiłkiem zredagujemy wersję lepiej odpowiadającą potrzebom Ruchu.
Brak dyrektorium dóbr doczesnych dla całego Ruchu Światło-Życie nie stanowi przeszkody, by
uczynić zadość zapisowi zawartemu w pkt. 40 „Zasad DK”, w którym czytamy: Sposoby
gospodarowania dobrami doczesnymi są regulowane odrębnymi ustaleniami kręgu centralnego po
zasięgnięciu opinii par odpowiedzialnych za DK. Krąg centralny od pewnego czasu pracuje nad
stosowną instrukcją, której zadaniem będzie uregulowanie wewnętrznego obiegu środków w
Domowym Kościele. Zanim jednak taka instrukcja zostanie uchwalona, pragniemy przypomnieć i
doprecyzować zasady, którymi winniśmy się kierować w trosce o finansowanie potrzeb naszej
wspólnoty.
2. Finansowanie potrzeb Domowego Kościoła
a/ składka małżeńska
Odpowiedzialność finansowa członków DK za swoją wspólnotę wyraża się w przekazywaniu tzw.
składki małżeńskiej. Wysokość składki jest określona jako jedna dniówka (czyli 1/365)
łącznego rocznego dochodu netto w skali roku każdego małżeństwa będącego członkiem DK
(czyli po okresie pilotażu). Zasada ta została zaczerpnięta z Equipes Notre-Dame.
Serdecznie dziękujemy członkom DK wszystkim członkom DK za coraz lepsze rozumienie potrzeb
finansowych DK, które wyraża się poprzez wzrost wpływów ze składki małżeńskiej.
Po co składki? Chodzi o to, by małżeństwa posługujące w Ruchu mogły inwestować w posługę tylko
czas, a nie musiały jeszcze dodatkowo łożyć swoich pieniędzy; by sytuacja materialna rodzin nie
stanowiła przeszkody w podejmowaniu poszczególnych posług; by posługa w DK nie
odbywała się w wymiarze finansowym kosztem słusznych potrzeb rodziny; by mogła być realizowana
zasada: „równi usługują równym” („Zasady DK”, pkt 22).
Składki są dobrowolne i opierają się na „darze serca” oraz odpowiedzialności za misję DK i
całego Ruchu Światło-Życie. Wysokość składki (jedna dniówka z rocznego dochodu) jest tylko
pewną wskazówką i może być przez małżonków podwyższona lub obniżona – jeśli tak rozeznają. Nie
chodzi też o to, by składkę dokładnie obliczać według rocznego zeznania podatkowego (choć
zachęcamy do takich wyliczeń, gdyż one dają nam obraz, jakiego zaangażowania materialnego Ruch
od nas oczekuje).
Składkę małżeńską zbierają animatorzy kręgu lub wybrani przez krąg skarbnicy w cyklu rocznym.
Składka może być zbierana jednorazowo lub w ratach (np. podczas miesięcznych spotkań kręgów),
stosownie do tego, co postanowią członkowie kręgu.
b/ sposób podziału składki małżeńskiej
- Składka małżeńska zebrana w kręgu jest w całości przekazywana parze rejonowej lub skarbnikom
rejonowym.
- Para rejonowa pozostawia 20% składek na potrzeby posługi w rejonie, resztę zaś (80%) przekazuje
parze diecezjalnej.
- Para diecezjalna dzieli owe 80% na pół; 40% całości składek pozostawia na potrzeby posługi w
diecezji, zaś resztę (40%) przekazuje kręgowi centralnemu (a konkretnie skarbnikom DK).
- Krąg centralny przekazuje część otrzymanej kwoty na potrzeby Stowarzyszenia DIAKONIA (obecnie
jest czwarta część kwoty przekazanej przez pary diecezjalne czyli 10% całości składek). Reszta
środków (30% całości składek) jest przeznaczana na pełnienie posługi oraz na finansowanie potrzeb
DK na szczeblu krajowym.
Rejon
20%
Diecezja
40%
Krąg centralny
40%, w tym:
Krąg centralny
30%
Stowarzyszenie
DIAKONIA
10%
c/ wydatki pokrywane ze składek małżeńskich
Środki pieniężne zgromadzone na szczeblu rejonu DK przeznaczone są na:
- pokrycie kosztów posługi pary rejonowej i moderatora rejonowego;
- pokrycie kosztów posługi par pilotujących;
- organizację spotkań rejonowych;
- inne potrzeby wynikające z „Zasad DK” (w oparciu o decyzję kręgu rejonowego).
Środki pieniężne zgromadzone na szczeblu diecezji przeznaczone są na:
- pokrycie kosztów posługi pary diecezjalnej, moderatora diecezjalnego DK i skarbników diecezjalnych;
- organizację spotkań wspólnoty diecezjalnej DK;
- organizację rekolekcji (np. dofinansowanie uczestników znajdujących się w trudnej sytuacji
materialnej);
- na inne potrzeby wynikające z „Zasad DK” (w oparciu o decyzję kręgu diecezjalnego).
Środki pieniężne zgromadzone na szczeblu krajowym przeznaczone są na:
- pokrycie kosztów posługi pary krajowej i moderatora krajowego DK, par filialnych i skarbników DK;
- pokrycie kosztów funkcjonowania Sekretariatu DK;
- pokrycie części kosztów funkcjonowania Centralnego Domu Rekolekcyjnego w Krościenku przy ul.
Jagiellońskiej 100;
- pokrycie kosztów przygotowania, druku i kolportażu materiałów formacyjnych;
- organizację ogólnopolskich spotkań odpowiedzialnych za DK;
- organizację ogólnopolskich spotkań członków DK;
- współfinansowanie działań ewangelizacyjnych Domowego Kościoła w kraju i poza jego granicami;
- pokrycie kosztów posługi osób delegowanych przez krąg centralny (np. par łącznikowych z DK
zagranicą);
- pokrywanie części kosztów posługi par odpowiedzialnych za DK w niektórych krajach;
- inne cele zgodne z „Zasadami DK” (w oparciu o decyzję kręgu centralnego).
d/ inne źródła finansowania potrzeb DK (przykłady)
- Fundusze celowe. Środki na te fundusze mogą być pozyskiwane od członków Domowego Kościoła na
zasadach pełnej dobrowolności;
- zyski z dystrybucji „Listu DK”;
- zyski z materiałów formacyjnych tworzonych przez Centralną Diakonię DK;
- zyski z balów, zabaw, festynów itp.
e/ sprawozdawczość i przejrzystość finansowa
Gorąco zachęcamy, by pary odpowiedzialne wszystkich szczebli (zwłaszcza rejonowe i diecezjalne) nie
zajmowały się same zbiórkami pieniędzy, ale powoływały do tego celu skarbników.
Diakonie Domowego Kościoła na szczeblu krajowym, diecezjalnym i rejonowym gospodarują
samodzielnie zgromadzonymi funduszami, przestrzegając zasady bezwzględnej uczciwości i
przejrzystości w wydatkowaniu środków pozostających do ich dyspozycji. Podobny apel kierujemy
do par moderatorskich na rekolekcjach. Prosimy o roztropne kalkulowanie kosztów udziału oraz o
rozliczanie się wobec pary diecezjalnej z poniesionych wydatków.
Dokumentowanie przychodów i rozchodów winno następować w formie pisemnej, na zasadzie
uproszczonej ewidencji, w postaci zestawień opartych na dokumentach przychodu i rozchodu środków
pieniężnych (można wykorzystać druki KP i KW) lub na stosownych oświadczeniach.
Osoby zajmujące się na poszczególnych szczeblach struktury Ruchu finansami (skarbnicy), powinny
przynajmniej raz w roku (najlepiej na ostatnim spotkaniu kręgu rejonowego/diecezjalnego w danym
roku formacyjnym) złożyć sprawozdanie finansowe.
Członkowie kręgu centralnego służą pomocą poszczególnym parom odpowiedzialnym i ich skarbnikom
w wyjaśnianiu wątpliwości i problemów związanych z finansami DK.
3. Słowo do par odpowiedzialnych
Paście stado Boże, które jest przy was, strzegąc go nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg
chce; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale z oddaniem; i nie jak ci, którzy ciemiężą gminy, ale jako
żywe przykłady dla stada (1 P 5,2-3). Drogie pary odpowiedzialne! Jesteśmy zobowiązani do
szczególnej sumienności w gospodarowaniu środkami, które są owocem ofiarności (a często
poważnych wyrzeczeń) członków DK. Obracajmy nimi tak, aby służyły jak największemu pożytkowi
duchowemu tych, którym służymy. Traktujmy obowiązek rozliczania się z wydatków jako coś
oczywistego, jako wyraz szacunku dla ofiarodawców!
4. Słowo do ofiarodawców, czyli do nas wszystkich
Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie (2 Kor 9,6).
Pamiętajmy o zasadzie dobrowolności, która stanowi fundament każdej składki w Domowym Kościele.
Bądźmy radosnymi dawcami (por. 2 Kor 9,7), którzy składają ofiary na rozwój wspólnoty nie dlatego,
że muszą („bo tak wypada”, „bo co inni powiedzą?”, „bo inni patrzą”), tylko dlatego, że chcą. Chcą
zaś, ponieważ kochają Kościół, kochają Ruch, w którym się formują i świetnie rozumieją,
że wielkie dzieła duchowe potrzebują dużych środków materialnych. Domowy Kościół,
którego misja adresowana jest do małżeństw sakramentalnych to niewątpliwie dzieło duchowe wielkiej
rangi!
Jeśli uważamy, że nie stać nas na najmniejszą nawet ofiarę na rzecz Ruchu, to trudno w tym miejscu
nie zachęcić do swoistego rachunku sumienia. Jaką hierarchią wartości kierujemy się w naszych
wydatkach? Oczywiście - jak w każdej dziedzinie życia, tak i w okazywaniu hojności wskazany jest
zdrowy rozsądek; nie można łożyć na potrzeby DK kosztem istotnych potrzeb rodziny.
5. Odpowiedzialność DK za materialny wymiar
misji całego Ruchu Światło-Życie
Domowy Kościół jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach
Ruchu Światło-Życie (zob. „Zasady DK”, pkt 2), stąd też nasza odpowiedzialność materialna
powinna obejmować cały Ruch.
Domowy Kościół na wiele sposobów partycypuje w materialnych kosztach Ruchu Światło-Życie. Przede
wszystkim sam jest częścią tego Ruchu, a zatem każda złotówka wydana na potrzeby misji
Domowego Kościoła jest złotówką wydaną na potrzeby Ruchu Światło-Życie.
Należy jednak podkreślić, iż Domowy Kościół nie poprzestaje na zaspokajaniu potrzeb związanych z
realizacją własnej misji. Oprócz tego, że krąg centralny przekazuje 10% ogółu składek małżeńskich na
potrzeby Stowarzyszenia DIAKONIA, Domowy Kościół wspiera Ruch Światło-Życie na wiele innych
sposobów.
Oto niektóre przykłady:
wielu członków DK przekazuje 1% podatku na dzieła prowadzone przez Ruch Światło-Życie;
krąg centralny regularnie wspiera działalność Archiwum Ruchu Światło-Życie w Lublinie;
Domowy Kościół dzieli się zyskami z dystrybucji materiałów swoich formacyjnych DK z
Centralną Diakonią Słowa;
wielu członków DK składa ofiary na potrzeby procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks.
Franciszka Blachnickiego;
wielu członków DK włącza się w zbiórki mające na celu pokrycie konkretnych potrzeb
materialnych w Ruchu Światło-Życie;
członkowie DK prowadzący działalność gospodarczą świadczą konkretne usługi na rzecz Ruchu
Światło-Życie, nie pobierając za to żadnych opłat, lub po „kosztach własnych”;
w niektórych diecezjach istnieje praktyka pobierania opłaty rekolekcyjnej na rzecz Ruchu
Światło-Życie nie tylko od dzieci i młodzieży, ale także od rodzin (choć pamiętajmy, że dzieci i
młodzież nie płacą składek w ciągu roku, a małżonkowie - tak);
w wielu przypadkach opłata od uczestnika oaz dziecięcych i młodzieżowych pochodzi od
rodziców - członków DK;
ofiary od uczestników rekolekcji, przekazywane na Ruch (np. ze środków pozostałych po
zakończeniu rekolekcji);
w niektórych diecezjach DK finansuje budowę lub utrzymuje domy rekolekcyjne służące
całemu Ruchowi;
pokrywanie całości lub części kosztów organizacji DWDD.
To tylko niektóre przejawy materialnego zaangażowania DK w potrzeby całego Ruchu Światło-Życie.
Jeśli je tutaj wyliczamy, to nie z małostkowości, czy dla próżnej chwały, lecz z szacunku dla faktów,
które są szerzej nieznane, a niekiedy bywają podważane.
6. Rozbudowa Domu przy Jagiellońskiej
Latem ubiegłego roku, po wielu latach marzeń i planów, by zwiększyć bazę noclegową i poprawić
warunki do godnego przeżywania rekolekcji, rozpoczęliśmy rozbudowę Centralnego Domu
Rekolekcyjnego Domowego Kościoła przy ul. Jagiellońskiej 100 w Krościenku. Dzięki środkom od wielu
lat gromadzonym na ten cel na koncie DK prace budowlane, rozpoczęte 28 sierpnia 2012 r., trwały
niemal nieprzerwanie aż do czerwca tego roku. W tym czasie doświadczyliśmy zarówno
błogosławieństwa Bożego (sprzyjająca pogoda!), jak i ludzkiej życzliwości ze strony projektanta
budynku (członka DK) oraz całej rzeszy osób wspierających to dzieło modlitwą, pracą i ofiarą
materialną. Pozwoliło to na postawienie nowego budynku w stanie surowym (stan na czerwiec 2013
r.). Latem, ze względu na trwające rekolekcje, prace budowlane były wykonywane w ograniczonym
zakresie (m.in. zostały dokończone instalacje hydrauliczne oraz wykonane instalacje elektryczne).
Podjęcie dalszych prac po wakacjach będzie uzależnione między innymi od wysokości środków
finansowych pozostających do naszej dyspozycji. Kolejne planowane prace to między innymi:
wykonanie i wstawienie okien, ocieplenie budynku, tynkowanie ścian oraz wylewki.
Gorąco dziękujemy wszystkim, którzy już wspierają dzieło rozbudowy - przede wszystkim
modlitwą (bo „dowodów” na to mamy na co dzień mnóstwo - Jeżeli Pan nie zbuduje domu, daremnie
się trudzą budujący - Ps 127,1), ale także materialnie - poprzez Krąg Przyjaciół Domu przy
Jagiellońskiej oraz ofiary składane przy innych okazjach. W dalszym ciągu liczymy na Was!
Składki i darowizny członków DK z minionych lat umożliwiły rozpoczęcie rozbudowy, natomiast jej
kontynuacja zależy od naszej dalszej ofiarności. Statystycznie rzecz biorąc, kwota przypadająca na
jedno małżeństwo wynosi około 70-80 zł. Zdajemy sobie jednak sprawę, że rodziny Domowego
Kościoła są w zróżnicowanej sytuacji materialnej i nie można tu stosować równej miary. Zachęcamy
zatem do ofiarności na miarę Waszych możliwości. Niech będzie to dar Waszych serc: radosny i
niewymuszony, złożony jednorazowo lub rozłożony w czasie.
Teksty i zdjęcia obrazujące szczegółowo postępy prac są umieszczane w zakładce ROZBUDOWA na
stronie DK (www.dk.oaza.pl/v7/dom.php). Zachęcamy do śledzenia zawartych tam informacji.
Wpatrując się w przykład ks. Franciszka Blachnickiego i mocno licząc na jego wstawiennictwo,
jesteśmy spokojni o losy rozbudowy. On nigdy nie pytał, czy go stać na nowe inwestycje, tylko czy są
one potrzebne dla dobra Bożej sprawy. „Nie stać nas na kupno jednego domu? Zatem kupmy dwa, bo
przecież to nie czyni żadnej różnicy” – oto była jego logika; pozornie szalona, ale – patrząc z
dzisiejszej perspektywy – oparta na bezgranicznym zaufaniu do Bożej Opatrzności. To właśnie dzięki
tej „szalonej” logice wiary ks. Franciszka, a także dzięki ofiarności członków DK, którzy złożyli się na
kwotę umożliwiającą kupno drugiej części domu (zob. historia Domu:
http://dk.oaza.pl/v7/dom.php?rdz=3), Domowy Kościół dysponuje dziś w Krościenku własnym domem
rekolekcyjnym. Założyciel od początku bowiem przeznaczył dom przy ul. Jagiellońskiej 100 na
potrzeby rodzinnej gałęzi Ruchu Światło-Życie. Dziesiątki lat, wypełnione modlitwą, rekolekcjami oraz
staraniami o utrzymanie budynku w należytym stanie materialnym przyniosły namacalny efekt - każdy
członek Domowego Kościoła ma prawo myśleć o tym miejscu – „to jest nasz Dom”, a odwiedzając to
miejsce – tak właśnie się tu czuć.
Nie mamy żadnej wątpliwości, że rozbudowa Domu stanowi warunek jego dalszego owocnego
funkcjonowania dla dobra rodzin Domowego Kościoła. Jest to szczególne miejsce; przybywamy tam,
aby nauczyć się kochać Boga, zaś wychodzimy – aby kochać człowieka (zob. napis na drzwiach do
kaplicy). Dzieło jest potrzebne, a zatem pieniądze się znajdą. Pozostaje tylko pytanie, czy
Ty bracie, oraz Ty, siostro będziecie mieli w tym swój udział…
Rozbudowę CDR DK można wesprzeć wpłatą na konto:
Instytut Niepokalanej Matki Kościoła
ul. Blachnickiego 25, 34-450 Krościenko n.D
Nr rachunku: 61 8817 0000 2001 0020 3964 0001
z dopiskiem:
„Krąg przyjaciół Domu przy Jagiellońskiej”
7. Zakończenie
Kończąc tegoroczny list zachęcamy Was, kochani, do wnikliwego przeczytania i refleksji nad jego
treścią. Niech w tym pomogą poniższe pytania, które – zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią – winny
zostać rozważone podczas wrześniowych spotkań kręgów.
W jaki sposób rozeznajemy, jaka powinna być nasza odpowiedzialność materialna za Domowy
Kościół? Czy znamy wysokość 1/365 naszych dochodów netto (jako orientacyjnej kwoty dla wyliczenia
składki małżeńskiej)?
Jak często modlimy się w intencji zaspokojenia materialnych potrzeb Domowego Kościoła i całego
Ruchu Światło-Życie?
Jakimi jesteśmy dawcami: radosnymi („dajemy, bo chcemy”), czy narzekającymi („dajemy, bo
musimy”)?
Czy czynimy konkretne drobne wyrzeczenia, aby zaoszczędzone środki przeznaczyć na wsparcie
materialne dla Ruchu? Jakie?
Czy jest w nas chęć, by (stosownie do naszych możliwości) wesprzeć dzieło rozbudowy Domu przy
Jagiellońskiej zarówno modlitwą, jak i ofiarą materialną?
8. Kalendarz wydarzeń w roku formacyjnym 2013/2014
6-8 września 2013 - Podsumowanie roku pracy DK w Koszalinie;
wrzesień-październik 2013 - rekolekcje dla par rejonowych i diecezjalnych;
13 października 2013 - dzień wspólnoty Ruchu Światło-Życie;
25-26 października 2013 – jesienny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych;
8 grudnia 2013 – dzień wspólnoty Ruchu Światło-Życie;
29 grudnia 2013 – Niedziela Świętej Rodziny. Uroczystość patronalna Domowego Kościoła;
10-12 stycznia 2014 - spotkanie opłatkowe DK w Skorzeszycach (diecezja kielecka);
28 luty-3 marca 2014 - Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie na Jasnej Górze;
23 marca 2014 - dzień wspólnoty Ruchu Światło-Życie;
4-5 kwietnia 2014 - wiosenny Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych;
1-4 maja, 2014 - spotkanie kręgu centralnego w Krościenku;
11 maja 2014 - dzień wspólnoty Ruchu Światło-Życie;
24 maja 2014 – Pielgrzymka Domowego Kościoła do sanktuarium św. Józefa w Kaliszu;
6-9 czerwca 2014 - Centralna Oaza Matka w Krościenku;
12-14 września 2014 – Podsumowanie roku pracy DK w Łomży;
Przez cały rok:
- odwiedziny kręgów (przez pary rejonowe i łącznikowe), rejonowych (przez pary diecezjalne)
i diecezjalnych (przez pary filialne);
- przygotowania diakonii rekolekcyjnych do rekolekcji.
Sługo Boży, księże Franciszku, „gwałtowniku Królestwa Bożego” – wstawiaj się za nami!
W imieniu kręgu centralnego DK
Z pamięcią w modlitwie
Ks. Marek Borowski Beata i Tomasz Strużanowscy
Moderator krajowy DK Para krajowa DK