Canto General - Cantata de Mikis Theodorakis sobre el poema de Pablo Neruda - 4 - Vienen los pajaros, 1980 - 7 - Vegetaciones, 1980 - 1 - Algunas bestias, 1980 - YOUTUBE ...

==========

Mikis Theodorakis & Pablo Neruda - 1980 - Canto General

Stanislav Palekha

Published on Sep 30, 2011

•01. Amor América (1400) - 0:00

•02. Algunas Bestias - 1:38

•03. Voy A Vivir (1949) - 12:49

•04. Los Libertadores - 18:22

•05. Vienen Los Pájaros - 34:52

•06. La United Fruit Co. - 45:23

•07. Vegetaciones - 53:07

•08. América Insurrecta - 60:21

duration 1:30:46 hours

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

https://www.youtube.com/watch?v=mMp5PF7jems&feature=youtu.be

==========

George Dalaras - Canto General (Theodorakis / Neruda)

ResearcherXM Published on Jan 20, 2011 George Dalaras & Metropole Orchestra of Holland & Fons Musicals choir, at the Athens Odeon of Herode Atticus, Greece September 1995.

"Libertadores / America Insurrecta"

(Excerpts from "Canto General")

Music: Mikis Theodorakis

Lyrics (Poem): Pablo Neruda

duration 11:51 minutes

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

https://www.youtube.com/watch?v=aaOM4PzVJng&feature=youtu.be

==========

Libertadores/America Insurrecta - Γιώργος Νταλάρας

GetGreekMusic

Published on Jul 5, 2013

https://www.getgreekmusic.gr - Μπες και μάθε τα πάντα για την ελληνική μουσική.

▶ Available on iTunes: http://bit.ly/GeorgeDalaras

▶ Share on Facebook:

https://www.facebook.com/sharer/share...

▶ Libertadores/America Insurrecta - Γιώργος Νταλάρας

▶ Δες και άλλα video του Γιώργου Νταλάρα:

https://www.youtube.com/playlist?list...

▶ Μάθε τα πάντα για τον Γιώργο Νταλάρα: http://www.getgreekmusic.gr/blog/gior...

Άλμπουμ:

"Ο Γιώργος Νταλάρας Και Η Φιλαρμονική Ορχήστρα Του Ισραήλ"

"George Dalaras & The Israel Philharmonic Orchestra" - ©1999 EMI Music Greece

GetGreekMusic - Ο μεγαλύτερος κατάλογος ελληνικής μουσικής

♫ Website: http://www.getgreekmusic.gr/

♫ Facebook: http://bit.ly/GetGreekMusicFacebook

♫ Google+: http://bit.ly/GetGreekMusicGooglePlus

♫ Twitter: http://bit.ly/GetGreekMusicTwitter

♫ Pinterest: http://bit.ly/GetGreekMusicPinterest

♫ Tumblr: http://bit.ly/GetGreekMusicTumblr

duration 12:52 minutes

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

https://www.youtube.com/watch?v=5fBrGzfdD4g

==========

Mikis Theodorakis - Canto General 1 Full Album

01. Algunas Bestlas - 02. Voy A Vivir - 03. Los Libertadores - 04. A Mi Partido - 05. Lautaro - 06. Vienen Los Pajaros

duration 58:51 minutes

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

Mikis Theodorakis - Canto General 1 Full Album - YOUTUBE ...

and / or ...

Mikis Theodorakis - Canto General 2 Full Album

01. Sandino - 02. Neruda Requiem Eternam - 03. United Fruit - 04. Vegetaciones - 05. Amor America - 06. Emiliano Zapata - 07. America Insurecta

duration 45:11 minutes

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

Mikis Theodorakis - Canto General 2 Full Album - YOUTUBE ...

==========

Pablo Neruda - Πάμπλο Νερούδα "Κανένας εχθρός δεν είναι σημαντικότερος για τον ποιητή από τη δική του ανικανότητα να τον καταλάβουν οι πιο λησμονημένοι και παραγκωνισμένοι από τους συγχρόνους του" Ο Πάμπλο Νερούδα (1904 - 1973) θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα ως «παγκόσμιος ποιητής του λαού» και ως δραστήριος πολιτικός ακτιβιστής υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Πληθωρική προσωπικότητα, ευαίσθητος μύστης του ερωτικού λόγου, το σύνολο του έργου του βρήκε αμέσως ανταπόκριση και στην Ελλάδα. Το 1971 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο έρωτας είναι το κεντρικό θέμα πολλών έργων του, για αυτό και το όνομά του έγινε συνώνυμο με την ρομαντική ποίηση. Συγγραφέας, διπλωμάτης, πολιτικός, η ακτινοβολία του Πάμπλο Νερούδα έφθασε σε όλο τον κόσμο. Ο Νερούδα έγραψε επίσης, ωδές για πιο απλά και στοιχειώδη πράγματα της καθημερινής ζωής. Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Νερούδα, το «Κάντο Χενεράλ». Ο μεγάλος συγγραφέας της Κολομβίας, Γκάμπριελ Γκαρθία Μαρκέζ, χαρακτηρίζει τον Νερούδα ως τον «μεγαλύτερο ποιητή του 20ου αιώνα». O Νερούδα καθιερώθηκε από τα πρώτα κιόλας έργα του. Η συλλογή του, τα «20 ερωτικά τραγούδια και ένα τραγούδι της απόγνωσης», πουλήθηκε σε εκατομμύρια αντίτυπα. Παρόλα αυτά, η ποίησή του δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα της αγάπης. Όταν βρέθηκε στη Βιρμανία, έγραψε το Κατοικία στη Γη (Residence on Earth), για τον χρόνο, τη μεταφυσική, καθώς και για τη σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης. Όπως συνέβη σε πολλούς πνευματικούς ανθρώπους, ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος είχε μεγάλη επίδραση στην ποίησή του. Το 1943 επέστρεψε στη Χιλή, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα έγινε στόχος του καθεστώτος του προέδρου Κονζάλεζ Βιντέλα, επειδή είχε διαμαρτυρηθεί για τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρακωρύχων που απεργούσαν. Το 1949 κατάφερε να φύγει από τη Χιλή και κατευθύνθηκε- εξόριστος πλέον- προς την Ευρώπη. Ανάμεσα στα μέρη που έζησε ήταν και το νησί Κάπρι της νότιας Ιταλίας. Στη ζωή του στο Κάπρι στηρίζεται η ταινία «Ο ταχυδρόμος». Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα ο Πάμπλο Νερούδα πέθανε το 1973 λίγες μέρες μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ που ανέτρεψε την κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αγιέντε. Η κηδεία του ήταν η πρώτη εκδήλωση λαϊκής αντίθεσης στο στρατιωτικό καθεστώς που απαγόρευσε τα έργα του ποιητή. Η απαγόρευση ίσχυε ως το 1990.

==========

Ενα ποίημα μεταφρασμένο στα Ισπανικά απο την κ.Γιανακού

και το σπουδαίο Χιλιανό Miguel Castillo Didier.

Το ποίημα βρίσκεται στο ίδρυμα Pablo Neruda στο Santiago!

Σας το παρουσιάζω για πρώτη φορά στα Ελληνικά και στα Ισπανικά.

Ωδή στον Pablo Neruda

Σε μια άκρη του κόσμου

εκεί που η οξεία αλλάζει στα χείλη

και που η δέηση καλπάζει

την πυκνή βροχή του ονείρου

εκεί που η ανέγγιχτη έρημος φίλησε

τα παγόβουνα των πράσινων θαυμάτων

και που τα μήκη ερωτεύονται την ακτογραμμή

εκεί από ένα βλέμμα κατέρρευσαν πολυόροφοι

κύκλοι σήψης και η σκέψη σχημάτισε

λίμνες νουφάρων με ασταμάτητη χρυσή βροχή.

Εκεί κάποια χείλη κτίσαν τη γη

και έπλασε η γλώσσα τη ζωή.

Εκεί ο Εχέδωρος αβγάτισε τις πηγές

και φύσηξε στο ιστίο του νου που ταξίδεψε

τη κάθαρση στη βρεγμένη άμμο της γης.

Και όταν ο καιρός γεννούσε τη γαλήνη

και το δίσεκτο έτος μόλις είχε αφήσει τη μυρωδιά του

τη διακοσιοστή εξηκοστή έκτη ημέρα

η σιγή διαπέρασε τις Άνδεις

σε ένα νυχτοσκάρι των λέξεων

και στο άτακτο πείσμα των λογισμών

εκεί που η ένωση των ανεντάχτων δεν ήρθε

και το λύχτισμα των λύκων

χάραξε τα ηλιόπηχτα καταμεσήμερα

εκεί δεν θα σκιάζει τα μάτια, το γείσο,

που έσφιγγε ερωτοτροπώντας

τις τελευταίες σκέψεις των νερών.

Σήμερα αιώνες είπαν πως άργησαν

και σκάβουν την αθανασία

στον ίδιο τελικό αριθμό του έτους των νεκρών

συλλαβών.

Σήμερα στις οκτώ του Απρίλη, όπου κατάπια το φώς

τα οστά πήραν τον ήλιο στους πόρους τους.

Πίσω απο το ποτάμι του καθρέπτη

λύθηκαν τα σφιγμένα μίση

και ένα όνομα απέκτησαν οι ρυτίδες μας? Pablo.

==

Αφιερωμένο στο μεγάλο Ποιητή, Αγωνιστή και

Άνθρωπο, Pablo Neruda.

Και σε όλο το λαό της Χιλής.

==========

ESPANOL - GREEK

01. Algunas Bestias - 01. Μερικά ζωντανά

Ήταν το λυκόφως της ιγουάνας.

Απ’ το αψιδωτό λειρί

η γλώσσα της χυνόταν

σαν ακόντιο μες στη βλάστηση·

ο μοναστικός μερμηγκοφάγος πατούσε

τη σέλβα με βάδισμα μελωδικό·

το γουανάκο, ανάερο σαν οξυγόνο,

πήγαινε στα φαιά πλατιά υψώματα

με τις χρυσές του μπότες,

ενώ το λάμα άνοιγε τ’ αθώα του μάτια

μπροστά σ’ ένα κόσμο τρισευγενικό,

γεμάτον δροσοστάλες.

Οι μαϊμούδες πλέκαν το νήμα

του ατελεύτητου ερωτισμού

στα ρείθρα της αυγής,

ρίχνοντας τοίχους από γύρη,

τρομάζοντας του Μούζου τις πεταλούδες

με τα βιολετιά φτερουγίσματα.

Ήταν η νύχτα του καϊμάν,

νύχτα καθάρια, πνιγμένη στα ρύγχη

που πρόβαλαν μες απ’ τη λάσπη,

κι απ’ τα υπναλέα τενάγη

ένας μουντός θόρυβος από πανοπλίες

γυρνούσε στη χθόνια καταγωγή.

Ο ιαγουάρος άγγιζε τα φύλλα

με τη φωσφορική απουσία του·

τρέχει η πούμα μέσα στα κλαδιά

σαν την καταλυτική φωτιά,

ενώ μέσα της καίνε της σέλβας

τα μάτια τα αλκοολικά.

Οι ασβοί γδέρνουν τα πόδια του ποταμού

κι οσμίζονται τη φωλιά

που μέσα και πάνω στη λαχταριστή λιχουδιά της

θα χιμήξουνε με κόκκινα δόντια.

Και στο βάθος του μείζονος νερού,

ίδιος κύκλος της γης,

σκεπασμένος λάσπη λειτουργική,

θρησκευτικός και αδηφάγος

κείται ο γίγας ανακόντα.

==

ESPANOL – GREEK

02. Voy a vivir - Εγω Θα Ζησω

Εγώ δεν θα πεθάνω. Τώρα,

τούτη τη μέρα τη γεμάτη ηφαίστεια

κινάω για τα πλήθη, τη ζωή.

Αφήνω ταχτοποιημένα εδώ τούτα τα πράγματα,,

σήμερα που οι πιστολάδες σεργιανίζουν

με τη “δυτική κουλτούρα” υπό μάλης,

με τα χέρια που σκοτώνουν στην Ισπανία,

και τις κρεμάλες που αιωρούνται στην Αθήνα,

και την ατιμία που κυβερνάει τη Χιλή

και παύω πια να λέω.

Θα μείνω εδώ

με λέξεις και λαούς και δρόμους

που με προσμένουνε ξανά, και που χτυπούν

με χέρια έναστρα την πόρτα μου.

==

ESPANOL – GREEK

03. Los Libertadores - Οι ελευθερωτές

Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο

της καταιγίδας, το δέντρο του λαού.

Απ’ τη γη ανεβαίνουν οι ήρωές του

όπως τα φύλλα απ’ το χυμό,

κι ο άνεμος θρίβει τα φυλλώματα

της βουερής ανθρωποθάλασσας

ώσπου πέφτει στη γη ξανά

[la semilla del pan].

Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο

που τράφηκε με γυμνούς νεκρούς,

νεκρούς μαστιγωμένους και πληγωμένους,

νεκρούς με απίθανη όψη,

παλουκωμένους σε κοντάρια,

κομματιασμένους στην πυρά,

αποκεφαλισμένους με τσεκούρια,

πετσοκομμένους απ’ τα τέσσερα άλογα,

σταυρωμένους μες στην εκκλησιά.

Κι έρχεται το δέντρο, το δέντρο

που ’ναι οι ρίζες του ζωντανές,

πήρε μαρτυρικό νίτρο,

φάγαν οι ρίζες του αίμα,

ρούφηξε δάκρυα απ’ το χώμα:

τ’ ανέβασε με τα κλαδιά του,

τα μοίρασε μες στην αρχιτεκτονική του.

Γίναν αόρατα λουλούδια,

άλλοτε λουλούδια θαμμένα

κι άλλοτε τα πέταλά τους

φωτίσαν σαν πλανήτες.

Κι ο άνθρωπος μάζεψε απ’ τους κλώνους

τα δεμένα μπουμπουκάκια,

χέρι χέρι τα παράδωσε

σα ρόδια ή μαγνόλιες,

και κείνα ευθύς τη γη ανοίξαν,

κι έφτασαν ψηλά ως τ ’αστέρια.

Αυτό το δέντρο των ελεύτερων.

Το δέντρο γη, το δέντρο σύννεφο.

Το δέντρο ψωμί, το δέντρο ακόντιο,

το δέντρο γροθιά, το δέντρο φωτιά.

Το πνίγουν τα φουρτουνιασμένα νερά

του νύχτιου καιρού μας,

μα στο κατάρτι ζυγιάζεται

της εξουσίας του ο τροχός.

Άλλοτε πάλι ξαναπέφτουν

τα κλαδιά σπασμένα απ’ την οργή

και μια στάχτη απειλητική

σκεπάζει το αρχαίο μεγαλείο του:

έτσι πέρασε μες από άλλους καιρούς,

έτσι ξέφυγε το άγχος το θανατερό,

ώσπου ένα χέρι μυστικό,

κάποια μπράτσα αναρίθμητα,

ο λαός, φύλαξε τα κομμάτια,

έκρυψε αναλλοίωτους κορμούς,

και τα χείλη τους ήταν τα φύλλα

του πελώριου μοιρασμένου δέντρου

που διασπάρθηκε σ’ όλες τις μεριές,

που ταξίδεψε μ’ όλες του τις ρίζες.

Αυτό είναι το δέντρο, το δέντρο

του λαού, όλων των λαών

της λευτεριάς, του αγώνα.

Έλα ως τη χαίτη του,

άγγιξε τις ξανανιωμένες του αχτίδες,

βύθισε το χέρι στα εργαστήρια

όπου ο παλλόμενος καρπός του

το φως του διαδίδει καθημερινά.

Σήκωσε τη γη τούτη στα χέρια σου,

μέθεξε σε τούτη τη λαμπρότητα,

πάρε το ψωμί σου και το μήλο σου,

την καρδιά σου και το άτι σου

και στήσε φρούριο στο σύνορο,

στη μεθόριο της φυλλωσιάς του.

Υπερασπίσου τα χείλη κάθε στεφάνης του,

μοιράσου τις εχθρικές του νύχτες,

αγρύπνα για το τόξο της αυγής,

στηρίζοντας το δέντρο, το δέντρο

που μεστώνει καταμεσής στη γη.

==

ESPANOL – GREEK

04. A mi partido – το κομμα μου

Αδερφοσύνη μου ’δωσες γι’ αυτούς που δε γνωρίζω.

Μου πρόστεσες τη δύναμη όλων αυτών που ζούνε.

Μου ’δωσες την πατρίδα μου σα μια καινούρια γέννα.

Μου ’δωσες και τη λευτεριά που δεν την έχει ο μόνος.

Την καλοσύνη μου ’μαθες σαν τη φωτιά ν’ ανάβω.

Μου ’δωσες την ευθύτητα που χρειάζεται το δέντρο.

Τη διαφορά κι ενότητα να βλέπω στους ανθρώπους.

Το πώς πεθαίνει η πίκρα ενός μες σ’ ολονών τη νίκη.

Και στα σκληρά των αδερφιών κρεβάτια να κοιμάμαι.

Μες την πραγματικότητα να χτίζω σα σε βράχο.

Μ’ έκανες τοίχο του τρελού κι αντίπαλο του αχρείου.

Τη δυνατότη της χαράς το μεγαλείο του κόσμου.

Μ’ έκανες ακατάλυτον γιατί μου έχεις μάθει

ότι με σένανε μαζί σ’ εμένα δεν τελειώνω.

==

ESPANOL - GREEK

05. Lautaro - Ο λαουταρο

Ήταν ο Λαουτάρο βέλος λεπτό.

Λυγερός και γαλάζιος ήταν ο πατέρας μας.

Η πρώτη του ηλικία ήτανε σκέτη σιωπή.

Η εφηβεία του ήταν αυτοκυριαρχία.

Η νιότη ήταν οδηγητής άνεμος.

Προετοιμάστηκε σα μακρύ ακόντιο.

Συνήθισε τα πόδια στους καταρράχτες.

Εκπαίδεψε το κεφάλι μες στ’ αγκάθια.

Ασκήθηκε στις δοκιμασίες του γουανάκο.

Έζησε στα φωλιάσματα των πάγων.

Άρπαξε την τροφή των αετών.

Έξυσε της βουνοκορφής τα μυστικά.

Συντήρησε τα πέταλα της φωτιάς.

Βύζαξε κρύαν άνοιξη.

Κάηκε στα λαρύγγια της κόλασης.

Έγινε κυνηγός σ’ άγρια όρνια.

Οι κάπες του βαφτήκανε με νίκες.

Διάβασε της νυχτιάς τις προκλήσεις.

Συγκράτησε τις πτώσεις του θειαφιού.

Έγινε γρηγοράδα, φως ξαφνιαστικό.

Πήρε τους αργούς ρυθμούς του φθινοπώρου.

Δούλεψε στις αθώρητες αϊτοφωλιές.

Κοιμήθηκε στων παγετώνων τα σεντόνια.

Εξομοιώθηκε με του βέλους τη διαγωγή…

Τότε μόνο έγινε άξιος του λαού του.

Το αίμα αγγίζει ένα κοίτασμα χαλαζία.

Θεριεύει το πέτρωμα εκεί που πέφτει η στάλα.

Έτσι γεννιέται από τη γη ο Λαουτάρο.

=

Related post: Lautaro

for more information please visit the following web page ...

για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ακόλουθη ιστοσελίδα ...

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

https://theodorakisfriends.com/2017/07/23/lautaro/

==

ESPANOL – GREEK

06. Vienen los pájaros - Ερχονται τα πουλια

Όλα ήταν πέταγμα στη γη μας.

Σταγόνες αίμα και φτερό

οι καρδερίνες, αφαίμαζαν

τη χαραυγή του Ανάγουακ.

Το τουκάν, αξιολάτρευτο ήταν κουτί

με καλογυαλισμένα φρούτα.

Το κολιμπρί διαιώνιζε τα πρωτεϊκά

σπιθοβολήματα της αστραπής

κι οι μικρές πυρκαγιές του

φουντώναν στον ασάλευτο αγέρα.

Οι λαμπερόχρωμοι παπαγάλοι πλημμύριζαν

τα βάθη των φυλλωμάτων

σα λάμες από πράσινο χρυσάφι

φρεσκοβγαλμένο απ’ τον πολτό

του αποπνιχτικού βάλτου,

και μες από τα μάτια τους τα κυκλικά

ένας κίτρινος κοίταζε κύκλος

παλιός όσο τα ορυχτά.

Όλοι οι αϊτοί τα’ ουρανού

σιτίζαν το ματωμένο σόι τους

στο ακατοίκητο γαλάζιο,

και με τα σαρκοβόρα του φτερά

πέταγε πάνω από τον κόσμο

ο κόντωρ, ο βασιλιάς δολοφόνος,

καλόγερος ερημικός των ουρανών,

του χιονιού μαύρο χαϊμαλί,

λαίλαπα σε γερακιού φωλιά.

Το ορνέρο, με την επιδέξια μηχανική του

έφτιαχνε από λάσπη ευωδιαστή

μικρά εύηχα θέατρα

όπου εμφανιζόταν τραγουδώντας.

Το αταχακαμίνος πέρναγε

μπήζοντας την υγρή κρωξιά του,

στον όχθο της υπόγειας πηγής.

Η αραουκάνικη τρυγόνα έχτιζε

τραχιές φωλιές στους αγριόβατους

κι εκεί απίθωνε το δώρο το βασιλικό

των πιτσιλωτών αυγών της.

Η λόικα του Νότου, μυρωμένη,

γλυκιά φθινοπωρινή ξυλουργός,

καμάρωνε το έναστρο στήθος της

πλουμισμένο με πορφυρούς αστερισμούς,

κι ο ανταρκτικός τσινγκόλο ανασήκωνε

τη φλογέρα του που μόλις περιμάζεψε

απ’ την αιωνιότητα των νερών.

Και το φλαμένκο, υγρό νούφαρο,

άνοιγε τις ρόδινες

καθεδρικές του πύλες,

και φτερούγιζε σαν την αυγή

πέρ’ απ’ το δάσος το πνιχτό,

όπου κρέμονται τα πολύτιμα πετράδια

του κετσάλ, που άξαφνα ξυπνάει,

αναδεύει, ξεγλιστράει και σκάει τη λάμψη του

ταξιδεύοντας στα ύψη την παρθένα του φλόγα.

Φτερουγίζει ένα βουνό πελαγίσιο

κατά τα νησιά, ένα φεγγάρι πουλιά

που οδεύουνε κατά το Νότο,

πάνω στα λιπασματικά νησιά

του Περού.

Είναι ένα ζωντανό ποτάμι από σκιά,

είναι κομήτης απροσμέτρητες

μικρές καρδιές,

που τον ήλιο σκοτεινιάζουν του κόσμου,

ένα αστέρι με ουρά δασιά

που αρμενίζει κατά το αρχιπέλαγος.

Και στο τέρμα του οργισμένου

πελάγου, στη βροχή του ωκεανού

προβάλλουν τα φτερά του άλμπατρος,

δίδυμα συστήματα αλατιού,

και εγκαθιδρύουν στη σιωπή,

σε χειμαρρώδεις μέσα τρικυμίες,

με την αυστηρή ιεραρχία τους

την τάξη των μοναξιών.

==

ESPANOL – GREEK

07. Sandino - Ο Σαντινο

Συνέβη τότε που θάφτηκαν

σε δικά μας χώματα που ρήμαξαν,

ανάπηροι, επαγγελματικοί, οι σταυροί.

Έφτασε το δολλάριο με δόντια επιθετικά

να δαγκάσει γη,

στον ποιμενικό λαιμό της Αμερικής.

Άρπαξε τον Παναμά μ’ άγρια σαγόνια,

έμπηξε στην αφράτη γη τα καπρόδοντά του,

ανατάραξε στο βόρβορο ουίσκυ κι αίμα

κι όρκισε έναν Πρόεδρο με ρεντικότα:

“Έσεται μεθ’ ημών η δωροδοκία

η επιούσιος.”

Ύστερα ήρθε ο χάλυβας,

και το κανάλι διαίρεσε τις κατοικίες:

από δω οι αφέντες, από κει οι υπηρέτες.

Τρέξανε κατά τη Νικαράγουα.

Κατέβηκαν ντυμένοι στ’ άσπρα,

ρίχνοντας δολλάρια και πιστολιές.

Εκεί όμως σηκώθηκε ένας καπετάνιος

που είπε: “Όχι, δε θα φέρεις

εδώ τις λιτανείες σου και τις μποτίλιες σου.”

Του υποσχέθηκαν ένα πορτραίτο

Προέδρου με γάντια,

με ταινία στο στήθος και γόβες

από ολοκαίνουριο λουστρίνι.

Ο Σαντίνο πέταξε τις μπότες του,

βουτήχτηκε στους πηχτούς βάλτους,

τυλίχτηκε γύρω του τη νοτισμένη ταινία

της λευτεριάς μέσα στη σέλβα,

και σφαίρα τη σφαίρα αποκρίθηκε

στους “εκπολιτιστές”.

Η βορειοαμερικάνικη λύσσα

στάθηκε ανείπωτη: κατατοπισμένοι

πρεσβευτές έπεισαν

τον κοσμάκη πως η Νικαράγουα ήταν

η αγάπη τους, πως κάποτε

έπρεπε να μπει στα νυσταλέα

σπλάχνα της ο νόμος και η τάξη.

Ο Σαντίνο κρέμασε τους παρείσαχτους…

==

ESPANOL – GREEK

08. Neruda Requiem Aeternam

Λάκρυμα για τους ζωντανούς

Αμέρικα σκλάβα

Σκλάβοι όλοι οι λαοί

Λακρυμόζα

Ήσουν ο στερνός ήλιος

Τώρα κυβερνούν νάνοι

Ορφάνεψε η γη.

==

ESPANOL – GREEK

09. La United Fruit Co - H United Fruit Co.

Όταν ήχησαν οι σάλπιγγες, όλα

είχαν ετοιμαστεί πάνω στη γη,

κι ο Ιεχωβά μοίρασε τον κόσμο

σε Coca Cola Inc., Ανακόντα,

Ford Motors και σε άλλες μονάδες.

Η Εταιρία Φρούτων Ιnc.

κράτησε γι αυτήν το πιο ζουμερό:

το κεντρικό παράλιο της γης μου,

τη γλυκιά μέση της Αμερικής.

Της ξαναβάφτισε τα χώματά της,

“Δημοκρατίες της Μπανάνας”,

και πάνω στους ξεχασμένους νεκρούς,

πάνω στους ταραγμένους ήρωες

που καταχτήσανε το μεγαλείο,

τη λευτεριά και τις σημαίες,

ίδρυσε την “Όπερα Μπούφα” της:

αλλοτρίωσε τις λεύτερες θελήσεις,

πρόσφερε καισαρικά στέμματα,

εξαπόλυσε τον φθόνο, κουβάλησε

τη διχτατορία “της Μύγας”,

μύγα Τρουχίγιο, μύγα Τάτσος,

μύγα Καρρίας, μύγα Μαρτίνες,

μύγα Ουβίκο, μύγες ποτισμένες

με αίμα ταπεινό και μαρμελάδα,

μύγες μπεκρούδες που βουίζουνε,

πάνω στα ομαδικά λαϊκά νεκροταφεία,

μύγες τσίρκου, σοφές μύγες

ειδικευμένες στην τυραννία.

Μέσα στις αιμόχαρες μύγες

ξεμπαρκάρει η “Φρούτων”,

ξεχειλίζοντας με καφέ και φρούτα

τα καράβια της που ξεγλιστράνε

σα νταβάδες με θησαυρούς

απ’ τα στραγγαλισμένα μας χώματα.

Και την ίδια ώρα, απ’ τις ζαχαρωτές

αβύσσους των λιμανιών,

οι ίνδιοι γκρεμίζονταν και θάβονταν

μέσα στην πάχνη του πρωινού:

κυλάει ένα κορμί, ένα πράμα

χωρίς όνομα, ένα νούμερο πεσμένο,

ένα κλαδί νεκρή οπώρα,

λιωμένη στα σαπιστήρια.

==

ESPANOL – GREEK

10. Vegetaciones - Βλαστησεις

Στα χώματα, που δεν είχαν όνομα κι ούτε αριθμό

κατέβαινε ο άνεμος από κυριαρχίες άλλες.

Έφερνε η βροχή κλωστές ουράνιες,

και των κυοφορούντων βωμών ο υγρός θεός

ξανάδινε τα λουλούδια και τις ζωές.

Μέσα στη γονιμότητα αυγάταινε ο καιρός.

Το χακαραντά έσκαγε αφρό από

φωτοβολήματα γαλάζια,

η αραουκάρια με τις εχθρικές της λόγχες

ήτανε η μεγαλοπρέπεια αντίκρυ στο χιόνι,

το αρχέγονο δέντρο καόβα

διύλιζε στην κορφή του αίμα,

κι εκεί στο Νότο των αλέρσε

το δέντρο-κεραυνός, το κόκκινο δέντρο,

το δέντρο-αγκάθι και το δέντρο-μάνα,

το πορφυρό σέιβο, το δέντρο κάουτσο,

ήτανε χθόνιοι όγκοι, ήτανε ήχος,

υπάρξεις ήταν του χώρου τούτου.

Ένα διάχυτο καινούργιο άρωμα

πλημμύριζε, απ’ τις ρωγμές

της γης, ανάσες

που άλλαζαν σε μύρο και καπνό:

ο χλωρός άγριος ταμπάκος ύψωνε

τους αέρινους φανταστικούς ροδώνες του…

==

ESPANOL – GREEK

11. Amor América - Αμορ Αμερικα

Πριν από την περούκα και την καζάκα

ήταν τα ποτάμια, ποτάμια αρτηριακά,

ήταν οι οροσειρές που πάνω στο φαγωμένο κύμα τους

ο κόντωρ και το χιόνι μοιάζαν ασάλευτα,

ήταν η υγράδα και η λόχμη, ο κεραυνός,

δίχως όνομα ακόμη, οι πάμπες οι πλανητικές.

Ο άνθρωπος γη ήτανε, στάμνα, βλέφαρο

τρεμουλιαστού πηλού, μορφή του άργιλου,

ήταν κανάτι καρίβε, πέτρα τσίμπτσα

κούπα ιμπεριάλ ή πυρίτης αραουκάνικος.

Τρυφερός και ματωμένος ήταν, αλλά στου όπλου του

τη λαβή από υγρό κρύσταλλο

τ’ αρχικά της γης ήταν

γραμμένα.

Κανείς δεν μπόρεσε

ύστερα να τα θυμηθεί: ο άνεμος

τα λησμόνησε, η γλώσσα του νερού

θάφτηκε, οι κώδικες χάθηκαν

ή πνιγήκανε στο αίμα ή στη σιωπή.

Η ζωή δε χάθηκε, βοσκαδέρφια.

Μα σαν άγριο τριαντάφυλλο

έπεσε μια πορφυρή σταλαγματιά στη λόχμη,

και σβήστηκε ένα φωτιστικό της γης.

Εγώ είμαι εδώ για να πω την ιστορία.

Απ’ την ειρήνη του βουβαλιού

ως τις μαστιγωμένες αμμουδιές της τελικής γης

ως εκεί που στοιβάχτηκαν

όλοι οι αφροί, στο φως το ανταρκτικό,

και στις σπηλιές των γκρεμνών

της ζοφερής βενεζολάνικης ειρήνης

σ΄ αναζήτησα, πατέρα μου,

νεαρέ πολεμιστή από χαλκό και καταχνιά,

κι εσένα, γαμήλιο φυτό, αδάμαστη χαίτη,

μάνα του κροκόδειλου, μεταλλική περιστέρα.

Εγώ, Ινκαϊκός του κόκκινου άργιλου

άγγιξα την πέτρα και είπα:

Ποιος

με περιμένει; Κι έσφιξα το χέρι μου

πάνω σε μια χουφτιά κούφιο κρύσταλλο.

Μα πήγα μες απ’ τα λουλούδια του σαπότε

κι ήταν το φως γλυκό σαν ελαφάκι,

κι ήταν ίδιο πράσινο βλέφαρο η σκιά.

Γη μου χωρίς όνομα, χωρίς Αμερική,

στημόνι ισημερινό, δόρυ άλικο,

το άρωμά σου σκαρφάλωσε πάνω μου απ’ τις ρίζες

ως το ποτήρι που ’πινα , ως την παραμικρή

λέξη, αγέννητη ακόμα, στο στόμα μου

==

ESPANOL – GREEK

12. Emiliano Zapata - Στον Εμιλιανο Ζαπατα

Σαν πληθύναν οι συφορές

πάνω στη γη κι οι ερημικές ξεραγκαθιές

απόμειναν της αγροτιάς μοναδική κληρονομιά

κι απαράλλαχτα σαν πρώτα οι αρπαχτικές

μεγαλόπρεπες γενειάδες, και τα μαστίγια,

τότε, ανθός και φωτιά μανιάσανε…

Μπεκρούλα, φεύγω

στην πρωτεύουσα πάω…

Τότε ο Ζαπάτα έγινε γη και αυγή.

Ξεφύτρωσε σ’ ολόκληρο τον ορίζοντα

το πλήθος της αρματωμένης σποράς του.

Σε μιαν επίθεση σε νερά και σύνορα

Η σιδεροπηγή της Κοαγουίλα

Και τ’ αστρικά λιθάρια της Σονόρα,

όλα σμίξανε στο βήμα του το πρωτοπόρο,

στον καμπίσιο από αλογοπέταλα καταρράχτη του.

…πως απ’ το ράντσο αν φύγει

γρήγορα θα ‘ρθει πίσω…

…κορδελίτσες για τα μαλλάκια σου

μην κλαις τον Πάντσο σου…

…Μπεκρούλα, φεύγω

για να σε ξεχάσω…

Ζητάμε πατρίδα για τον ταπεινωμένο.

Το μαχαίρι σου διαιρεί την πατρική κληρονομιά

και οι ντουφεκιές και τα άτια κάνουνε

τα βασανιστήρια και τα γένια του μπόγια να τρέμουν.

Η γη μοιράζεται με το δίκανο.

Αγρότη που σε τρώει το χώμα μην περιμένεις

απ’ τον ιδρώτα σου το άπλερο φως,

ούτε το στρέμμα τ’ ουρανού σου να στο φέρουνε

μπρος στα πόδια σου.

Πετάξου απάνω και κάλπασε με τον Ζαπάτα.

Μεξικό, παράξενη γεωργία, αγαπημένο

χώμα, μοιρασμένο στους μελαμψούς:

απ’ τις λόγχες του καλαμποκιού ξεπετάχτηκαν

στον ήλιο οι ιδρωμένοι κένταυροί σου.

Απ’ το χιόνι του Νότου έρχομαι να σε τραγουδήσω.

Άσε με να καλπάσω μες στη μοίρα σου,

να πνιγώ στο μπαρούτι και στ’ αλέτρια.

…Κι αν είναι να κλαις

γιατί να ξαναρθείς…

=

Related post: Emiliano Zapata

for more information please visit the following web page ...

για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ακόλουθη ιστοσελίδα ...

( please using the right click of your mouse, and Open Link in Next Private Window, )

https://theodorakisfriends.com/2017/07/26/emiliano-zapata/

==

ESPANOL – GREEK

13. América Insurrecta - Ξεσηκωμενη Αμερικη

Η γη μας, γη πλατιά, ερημιές,

πλημμύρισε βουητό, μπράτσα, στόματα.

Μια βουβαμένη συλλαβή άναβε λίγο λίγο

συγκρατώντας το παράνομο ρόδο,

ωσότου οι πεδιάδες δονήθηκαν

όλο σίδερο και καλπασμό.

Σκληρή η αλήθεια σαν αλέτρι.

Έσκισε τη γη, θεμέλιωσε τον πόθο,

έπνιξε τις φύτρες της προπαγάνδας τους

και λευτερώθηκε μέσα στη μυστική άνοιξη.

Είχε βουβαθεί το λουλούδι της, είχε κυνηγηθεί

το συναγμένο φως της, είχε χτυπηθεί

το μαζικό της προζύμι, των κρυμμένων

λάβαρων το φιλί,

αυτή όμως ξεπετάχτηκε σκίζοντας τοίχους

αποσπώντας τις φυλακές απ’ τη γη.

Κούπα της έγινε ο σκούρος λαός.

Παράλαβε το εξοστρακισμένο υλικό

το διάδωσε στης θάλασσας τα πέρατα,

το κοπάνισε σ’ αδάμαστα γουδιά

και βγήκε, με χτυπημένες σελίδες

και με την άνοιξη στο δρόμο.

Ώρα χτεσινή, ώρα μεσημεριού,

ώρα σημερινή ξανά, ώρα καρτερεμένη

ανάμεσα στο λεφτό που πέθανε και σ’ αυτό που γεννιέται,

στην αγκαθιασμένη εποχή της ψευτιάς.

Πατρίδα, έχεις γεννηθεί από ξυλοκόπους,

από τέκνα αβάφτιστα, από μαραγκούς,

από κείνους που δώσαν σαν παράξενο πουλί

μια σταγόνα αίμα πετούμενο

και σήμερα θα γεννηθείς και πάλι σκληρή,

μες από κει που ο προδότης και ο δεσμοφύλακας

σε πιστεύανε παντοτινά θαμμένη.

Σήμερα, όπως και τότε, θα γεννηθείς απ’ το λαό.

Σήμερα θα βγεις μες απ’ το κάρβουνο και τη δρόσι.

Σήμερα θα καταφέρεις να τραντάξεις τις πόρτες

με χέρια κακοπαθιασμένα, με κομμάτια

ψυχής που περισώθηκε, με δέσμες

από βλέμματα που ο θάνατος δεν έσβησε:

εργαλεία φοβερά

κάτω απ’ τα κουρέλια, έτοιμα για τη μάχη.

==