پرسش و پاسخ کودک 3ساله و بزرگتر

فرشته در روانشناسی کودک ۶ سالگی: من يه پسر ٦ساله دارم ك در حالت عادي خيلي از خودش سرو صدا ايجاد ميكنه و هميشه ميگه من زامبي ام و دقيقا حركات زامبي ها رو انجام ميده چن روزه گوشيشو ازش گرفتم ولي همچنان همون حركات رو انجام ميده جيغ ميزنه خيلي كاراي وحشتناك انجام ميده بنظرتون چيكار كنم راهنماييم كنيد مچكرم 4 دقیقه پیش خوانده شده

مشاور در راهنمای مادران کودک ۳ ساله تا ۵ ساله: با سلام خدمت شما دوست عزیز نگرانی شما قابل درک می باشد اما اگر این رفتارها به گونه ای است که برای او دچار مشکل می شود بهتر است سعی کنید در رفتارهای خودتان با او کمی تجدید نظر کنید مثلا سعی کنید در زندگی روزانه به او حق انتخاب بدهید ، بگذارید کارهای شرا خودش انجام بدهد استقلال را در او شکل بدهید ، از اینکه از او بخواهید چون شماها بزرگ تر هستید پس حتما برایتان کاری انجام بدهد و یا اینکه به حرف های شماها گوش کند ، اگر اینها را از او بخواهید او به مرور زمان فکر می کند هرکسی می تواند به او زور بگوید و حق انتخابی ندارد . بهتر است سعی کنید برای او قصه بگوید و از او بخواهید که کمک کند شخصیت داستان بتواند مشکلش را حل کند سعی کنید بجای اینکه جواب های همیشه آماده را به او بدهید کاری کنید که او راحل های حل مسئله بیشتری بیاموزد و مشکلاتش را با منطق بیشتری حل کند . او را مجبور نکنید که وسایل شخصی خود را به کودکان دیگر بدهد چون فکر می کند منی در او وجود ندارد. درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 021-22354304 شاد باشید

زهرا در راهنمای مادران کودک ۳ ساله تا ۵ ساله: سلام من يه خواهر ٣ ساله دارم كه نميتونه از خودش دفاع كنه يعني اگه بچه اي اسباب بازيشو ازش بگيره نميتونه پس بگيره يا اگه بچه اي سرش داد بزنه يا هولش بده نميتونه كاري كنه و ميره تو خودش،چيكار بايد كنيم؟

مشاور در روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله: با سلام خدمت شما دوست عزیز احساسات شما قابل درک و احترام می باشد اما بهتر است به خودتان کمی فرصت بدهید در سن نوجوانی اینگونه احساسات بروز می کند و ممکن است خیلی از افراد همین حس شما را داشته باشند که این حسشان هرگز تغییر نخوهد کرد اما بهتر است مدتی را به خودتان فرصت بدهید تا از مرحله نوجوانی خارج شوید چون در این سن هنوز رشد کامل عاطفی، اجتماعی، جنسی و... شکل نگرفته است و احتمال خطا بسیار بالا می باشد و با توجه به اینکه ریسک پذیری بالایی در این سن وجود دارد ممکن است فرد دست به کارهای اشتباهی بزند که بگوید بخاطر عشق آن کار را انجام داده است بهتر است شناخت کافی نسبت به سن خود و نیازهایتان و تغییرات داشته باشید تا بتوانید مدیریت بیشتری بر زندگیتان داشته باشید . با توجه به اینکه این خانم نیز دوسال از شما بزرگ تر می باشند و این دوسال در دوران نوجوانی باعث رشد بالاتری می باشد ممکن است اصلا احساسات شما برایشان معنای درستی نداشته باشد بهتر است به هردوستان این فرصت را بدهید در صورتی که باز هم همین احساسات وجود داشت و به رشد کافی رسیده بودید و از نظر درسی و کار نیز شرایط بهتری را داشتید می توانید با ایشان در آینده صحبت کنید تا متوجه احساسات و دیدگلاه او نیز شوید و بعد در آن مورد تصمیم گیری کنید. اگر بخواهید با خیالپردازی بر این موضوع تمرکز زیادی داشته باشید امکان دارد وابستگی یک طرفه ایجاد شود و این تمرکز نیز بر دیگر اهدافتان نیز تاثیر گذارد و به هردویتان اسیب وارد شود. درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 021-22685741 شاد باشید

فرهاد در روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله: سلام من ۱۶سالمه قبلا به دختر های فامیل بی توجه و یا اگه توجهی بود از نظر جنسی بود ولی از همین عید دیدنی که یکی از دختر های فامیلمونو دیدم حس دیگه ای داشتم دوسش داشتم و این حس اصلا جنسی نبود و فقط عاطفی بود.. امسال اولین بار که که دیدمش و اون حسرو بهش پیدا کردم بعد پنج روز اومدن خونمون...نمیدونید تا اونوقتی که بیاد چقدر ناراحت بودم از دوری و ندیدنش و تصمیم داشتم که با کارام نشون بدم که بهش علاقه دارم ولی نتونستم درضمن ما از بچگی باهم بازی میکردیم ولی الان که بزرگتر شدیم حرف هم نمیزنیم حتی سلام و خداحافظ رو هم بزور میکنیم...نمیدونم اونم عاشق منه با نه؟؟ اولن چطور بفهمم اونم حسی که من دارمو داره؟؟ ویا چیکار کنم که بفهمه عاشقشم؟ اون از من دو سال بزرگتره ولی قدش مثل منه بهش بگم ایا؟ کلا هم من و هم اون خجالتی هستیم یکم و مطمئنم این عشق واقعیع چون بعد از دیدن اون دیگه هیچ حسی نسبت به دخترای دیگه ندارم و فقط اون مهمه

فرهاد در روانشناسی نوجوان ۱۶ ساله: سلام من ۱۶سالمه قبلا به دختر های فامیل بی توجه و یا اگه توجهی بود از نظر جنسی بود ولی از همین عید دیدنی که یکی از دختر های فامیلمونو دیدم حس دیگه ای داشتم دوسش داشتم و این حس اصلا جنسی نبود و فقط عاطفی بود.. امسال اولین بار که که دیدمش و اون حسرو بهش پیدا کردم بعد پنج روز اومدن خونمون...نمیدونید تا اونوقتی که بیاد چقدر ناراحت بودم از دوری و ندیدنش و تصمیم داشتم که با کارام نشون بدم که بهش علاقه دارم ولی نتونستم درضمن ما از بچگی باهم بازی میکردیم ولی الان که بزرگتر شدیم حرف هم نمیزنیم حتی سلام و خداحافظ رو هم بزور میکنیم...نمیدونم اونم عاشق منه با نه؟؟ اولن چطور بفهمم اونم حسی که من دارمو داره؟؟ ویا چیکار کنم که بفهمه عاشقشم؟ اون از من دو سال بزرگتره ولی قدش مثل منه بهش بگم ایا؟ کلا هم من و هم اون خجالتی هستیم یکم و مطمئنم این عشق واقعیع چون بعد از دیدن اون دیگه هیچ حسی نسبت به دخترای دیگه ندارم و فقط اون مهمه

مشاور در روانشناسی کودک سه سالگی: با سلام خدمت شما دوست عزیز ببینید دوست عزیز شما بیان می کنید وقتی روبراه نیست و یا سرحال نمی باشد همه انسان ها در این زمان ها واکنش منفی به دیگران نشان می دهند و این موضوع حتی برای بزرگ تر ها نیز اتفاق می افتد و زمانی که از نظر روحی آمادگی ندارند ممکن است واکنش شدید نسبت به رفتار دیگران انجام می دهند . رفتار فرزند شنا مشکلی ندارد و بخاطر دیدگاه دیگران فرزندتان را اذیت نکنید و در مورد او قضاوت نکنید و بگذارید احساساتش را بشناسد نهایتا می توانید در این مسیر به او کمک کنید مثلا بگویید می دانم الان ناراحتی اما بهتر است کمی آرام باشی و به من بگویی چه چیزی تو را اذیت کرده است. درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید 02122354783 شاد باشید

آیا بقیه ی نوجوانان هم بی نظم و شلخته اند؟

باتوجه به خصوصیات دوران رشد و شرایط روانی بلوغ، باید گفت این تنها نوجوان شما نیست که بی نظم و شلخته است.

بسیاری از نوجوانان در این سن، بی نظمی افراطی و یا نقطه ی مقابل آن یعنی وسواس و حساسیت در نظم را نشان می دهند.

ممکن است دچار کم خوابی یا پرخوابی شوند، علی رغم گفته های شما به غذا لب نزنند و یا بر عکس بسیار پرخوری کنند.

برخی از نوجوانان در این سن نسبت به درس سهل انگار و بی تفاوت می شوند و برخی دیگر به شدت نسبت به آن جدی و کوشا هستند.

به عنوان متخصص کار با افراد در سنین نوجوانی لازم است خیال تان را راحت کنم که اگر رفتارهایی از قبیل پر حرفی یا کم حرفی، تنبلی، گوشه گیری، افسردگی.

وقت گذرانی با سرگرمی های شخصی برای مدت طولانی و یا نداشتن تمرکز جزء ویژگی های فرزندتان است با امری کاملا طبیعی مواجه هستید.

اگر چه مخالفت و لجبازی مداوم یک فرد ۲۰ ساله با پدر و مادرش طبیعی نیست، اما از یک فرزند نوجوان انتظار می رود رفتارهای مخالفت آمیز زیادی بروز دهد.

ممکن است حتی برای شما عجیب به نظر برسد که چطور او با همسالانش خوشحال و خوش برخورد است و فقط با شما رفتاری توام با سرکشی و مخالفت دارد!

این قبیل تناقضات علی رغم عادی بودن می تواند شما را به عنوان والدین با سردرگمی مواجه کند.

در این خصوص باید گفت مهم نیست فرزندتان کدام یک از رفتارهای بالا را بروز می دهد، آنچه مهم است “نحوه ی رفتار شما” با اوست.

چه کارهایی نکنیم؟

به عنوان والدین لازم است بدانید مهم ترین چیزی که برای حفظ آن نیاز به تلاش دارید، “رابطه ی” شماست.

توهم کنترل کردن فرزندتان به بهای از دست دادن رابطه ی شما تمام خواهد شد و می تواند شرایط را بسیار آشفته و دشوار کند.

برای لحظه ای سکوت کرده و با خود فکر کنید “در طی روز چقدر سعی در کنترل نوجوانم دارم؟ “

بسیاری از امر و نهی ها، بکن و نکن ها، سرزنش ها و تهدیدهای ما در طی روز علت اصلی تداوم رفتارهای آزار دهنده ی نوجوان است.

بهتر است به عنوان شخص سوم، کمی دورتر ایستاده و ارتباط خود با فرزندتان را ارزیابی کنید. آیا شما مدام سعی در کنترل او دارید و او نیز دایما از پذیرش کنترل شما سرباز می زند؟

در بسیاری از موارد اتفاق دردسر آفرین همین مورد است. آیا شما بر رفتار فردی جر خودتان کنترل دارید؟ چگونه خواهید توانست فردی با تمایل شدید به استقلال آن هم در دوره ی نوجوانی که اوج تمایلات استقلال خواهانه است را تحت کنترل خود در آورید؟

پیشنهاد متخصصان روانشناسی نوجوانی آن است که کنترل گری را فراموش کنید و رویه ی ارتباطی خود را تغییر دهید. برای این کار نیاز دارید از خود بپرسید ” در طی روز چه میزان از ۷ عادت مخرب رابطه استفاده می کنم؟ “.

برای کنار گذاشتن این عادات، لازم است در ابتدا آن ها را بشناسید.

تخریب گران هفت ریشتری

براساس تئوری واقیت درمانی، هفت عادت زیر می تواند به راحتی آب خوردن و به شدت زلزله ای هفت ریشتری ارتباط شما را تخریب کند.

۱) انتقاد کردن

۲) غرغر کردن

۳) سرزنش کردن

۴) تنبیه کردن

۵) تهدید کردن

۶) گلایه و شکایت

۷) باج و رشوه دادن

اما خواندن عبارات ۷ کلمه ای بالا اکتفا نمی کند و برای حل مسائل شما کافی نخواهد بود.

برای بهبود ارتباط تان لازم است لیستی از این عوامل در جایی مقابل دیدتان نصب کنید و در طی روز به بررسی این سوال بپردازید که “تخریب گران ارتباطی در رابطه ی شما چقدر فعال هستند؟”

پس از شناسایی این عوامل، می توانید گام بعدی را شروع کنید.

در این مرحله لازم است گله، شکایت، تهدید و.. را متوقف کنید و فعالیتی مناسب تر جایگزین آن کنید.

این فعالیت چه خواهد بود؟ برای آشنایی با شیوه ی صحیح رفتار، با ادامه ی متن همراه باشید.

جدیدترین روش های روانشناسی کودک

اگر سرزنش و تهدید نه، پس چه؟!

کلیدی ترین کلمه ای که برای تربیت نوجوانی سالم به آن احتیاج خواهید داشت ” رابطه ” است.

اگر بتوانید رابطه ی خود با نوجوان را به درستی حفظ کنید، بیش از نیمی از مسیر را با موفقیت طی کرده اید.

ممکن است بگویید با تهیه ی چک لیست روزانه متوجه شده ام که در ارتباط با فرزندم زیادی غرغر می کنم، همواره در حال تهدید او هستم و یا بسیار سرزنش گر هستم.

می خواهم این رفتارها را تغییر دهم اما چگونه؟ اگر سرزنش و تهدید نکنم پس باید چه کاری انجام دهم؟

والدین که برای سال های طولانی بر اساس سیستم تخریبی با فرزندشان روبه رو شده اند، ممکن است برای تغییر عادات ارتباطی خود تا حد زیادی گیج شوند و احساس کنند تغییر ممکن نیست.

در اینجا نیاز دارید تا عادت های ۷ گانه ی تحکیم رابطه را جایگزین عادت های قبلی خود کنید.

این عوامل عبارتند از:

۱) حمایت کردن

۲) احترام گذاشتن

۳) تشویق کردن

۴) اعتماد کردن

۵) پذیرش نوجوان همان گونه که هست

۶)گوش سپردن

۷) گفت و گو درباره تفاوت ها و اختلاف ‌ها

• لجبازی کودک دو ساله
• با نوجوان بی نظم و شلخته چگونه برخورد کنم؟
• با کودک کم توجه چگونه برخورد کنم؟
• لجبازی چیست؟
• تکنیک های پرورش خلاقیت در کودکان

آیا تغییر خواهم کرد؟

ممکن است با خودتان بگویید بعد از سال ها رفتار کنترل گرانه چگونه ممکن است بتوانم به شیوه ای جدید رفتار کنم؟

من نه تنها در ارتباط با فرزندم بلکه در تمامی ارتباطاتم از عادات مخرب استفاده می کنم. آیا ممکن است تغییر کنم؟

باید گفت تغییر عادات برای هیجکس کار آسانی نیست. حتی وقتی تصمیم دارید عادت ساده ای مانند مسواک زدن را نیز در خود ایجاد کنید با چالش هایی مواجه خواهید بود.

بنابراین اگر با مراحل تغییر رفتار و ایجاد عادات مناسب آشنا شوید، خواهید توانست تغیرات رفتاری را راحت تر پیش ببرید و به اهداف تان نزدیک شوید.

سه گام تا تغییر رفتار

۱) آیا برای تغییر آماده ام؟ این بدین معناست که آیا قصد دارم نحوه ی رفتار خود با نوجوانم را تغییر دهم؟ آیا در این زمینه اطلاعات کافی دارم و منابع لازم را می شناسم؟

۲) آیا موانع لازم در مسیر تغییر را می شناسم؟

در مسیر تغییر عادات مخرب به عادات موثر ممکن است با چه موانعی مواجه شوم؟

در بسیاری از موارد ممکن است ببینید فرزندتان با تهدید و تنبیه در ظاهر از شما حساب می برد .

همین باعث شود تا تصمیم بگیرید رویه ی سابق تان را پیش ببرید. بنابراین لازم است تا موانع را بشناسید و آن ها را کنترل کنید.

۳) چه عواملی ممکن است باعث بازگشت به عادات منفی شود؟

برای تغییر هر عادتی ممکن است پس از برداشتن چند گام، احساس خستگی و یا تنبلی کنید، احساس کنید این کار از شما گذشته و از این طریق به عادات قبلی تان برگردید.

باید گفت امکان بازگشت به گذشته در رویه ی تغییر عادات امری طبیعی محسوب می شود.

بنابراین ناامید نشوید، تغییرات مثبت هرچند جزیی را تشویق کنید و با انگیزه و اشتیاق به مسیرتان ادامه دهید.

به یاد داشته باشید موفقیت شما در جایگزینی عادات موثر می تواند نه تنها ارتباط شما با نوجوان تان، بلکه کلیه ی ارتباطات کاری، زناشویی و دوستانه ی تان را نیز تحت تاثیر قرار دهد و زندگی تان را شادتر، آرام تر و رضایت بخش تر کند.

منبع:ساینس دیلی

تربیت کودک – کودک و نوجوان