Bonsai - Materiał

Odkład powietrzny

Odkład powietrzny pozwala na zachowanie przy życiu rośliny matecznej, a równocześnie możemy wybrać ciekawy jej fragment i ukorzenić – stąd definicja odkładu powietrznego: „jest to część rośliny, która wytworzyła korzenie przybyszowe na roślinie matecznej i została od niej odłączona”.

Najlepiej przygotować folię dwuwarstwową, aluminiowo-polietylenową, perforowaną, w formie mankietu oraz torfowiec.

Wiosną po rozpoczęciu wegetacji przy pomocy noża zdejmujemy na kilkuletnim pędzie obrączkę kory dwucentymetrowej szerokości. Na gałązkach, których grubość przekracza 1 cm, szerokość obrączki należy zwiększyć do 4 cm. Dla poprawy skuteczności miejsce zdjętej kory smarujemy stymulatorem wzrostu. Całość nacięcia otulamy świeżym torfowcem i otaczamy wspomnianym mankietem, po czym mocno obwiązujemy sznurkiem po obu końcach mankietu. Jeżeli mamy taki właśnie oryginalny mankiet, to zwracamy uwagę, aby folia aluminiowa była na zewnątrz torfowca – po to, by skutecznie odbijać promienie słoneczne.

Ja takiej specjalistycznej folii nie miałem, używałem folii czarnej i po owinięciu torfowca całość dodatkowo owijałem aluminiową folią, używaną do celów spożywczych – nie zapominając o perforacji.

W okresie lata kontrolujemy wilgotność torfowca. Niektóre odkłady odcinałem od rośliny matecznej już we wrześniu (buk, grab, lipa, dąb), niektóre, jak np. głóg, dopiero w następnym roku (pamiętać trzeba, aby w okresie zimowym ocieplić miejsce odkładu).

Z doświadczenia wiem, że najłatwiej rosną korzenie przybyszowe w okresie intensywnego rozwoju rośliny (przyrost wiosenny).

Zaobserwowałem pozytywną cechę odkładów powietrznych – to pięknie tworzące się nebari oraz cała nasada grubiejącego pnia (lipa, dąb, buk).

O tak przygotowane i ukorzenione odkłady musimy zadbać szczególnie w okresie zimy, ponieważ młode korzonki są niezwykle wrażliwe.

Rozmnażanie wegetatywne

Rozmnażanie przez sadzonki zielne

Rozmnażanie tym sposobem rodzimych drzew liściastych w przyszłości może okazać się bardzo wydajną metodą, pozwalającą na dziedziczenie cech podstawowych, co jest największą zaletą takiego rozmnażania.

Zasadniczymi warunkami ukorzeniania się sadzonek rodzimych drzew liściastych są:

• 1. Bardzo wczesne sadzonkowanie – najlepiej pierwsza dekada czerwca

  2. Pobieranie sadzonek ze zdrowych, dostatecznie silnie rosnących drzew matecznych. W momencie pobierania sadzonek wzrost na długość powinien być lekko zahamowany, a liście szczytowe dobrze rozwinięte. Sadzonka powinna mieć 3-4 międzywęźla. Sadzonki zawsze tnie się prostopadle ostrym nożem.

3. Dolne dwa liście sadzonki należy usunąć oraz można u podstawy sadzonki zdjąć korę

na długości 1 cm aż do miazgi. Zbyt duże liście można o połowę skrócić.

4. Dolny odcinek sadzonki 1-1,5 cm należy hormonizować środkiem ułatwiającym

ukorzenianie.

5. Podłoże do ukorzeniania nie powinno być nigdy mokre, ani nigdy suche.

6. Podłoże powinno być jałowe, o składzie: torf wysoki, piasek rzeczny, kompostowana kora w stosunku 1:1:1

7. Sadzonki umieszczamy 1,5-2cm podłożu bez ugniatania. Niezależnie od ilości wykonanych sadzonek, całość przykrywamy

folią. Przez okres 2-3 dni sadzonki cieniujemy całkowicie. Potem ograniczamy dostęp światła do 50%.

8. Po 10 dniach można dopuścić 100% światła oraz zacząć zraszać sadzonki co tydzień aż do końca sierpnia (do zraszającej

wody należy dodać np.: Florovit oraz Topsin w dopuszczalnych stężeniach).

9. Jeżeli temperatura pod folią przekroczy 30°C to należy wietrzyć. Optymalna temperatura do ukorzeniania to 20-25°C.