Vo,

10 joar Hesselse Loch.

10 joar ziéver èn pèkskes.

En nóéets heb iech op oech mutte vloeke.

Ma weet mar zeker da iech de lèsde wiéek m’n schââj lillek hèb èngehââld.

M’n tekste vir oer liedsjes weure altèèd ’t ieste vjarig,

tenmènste, zoe géû as alle kaarte verkoch weure.

En nog rapper kant dzjie oeren teks,

zellefs zoe goëd, da vieëlejs elleken oavend stonte te bibbere achter de gordèène, wa gie t’m ter vandaag wir van make.

Dèk koem de lèsde regel van ‘t coupletsje as ieste,

en dan weur ‘t aafwachte wa de res goenk wiere.

Gin kat inne zaal hèd ter oéets iejt van gemerk.

Het eupeningsnummer weur altèèd vir oas twieje.

Ni omda dzjie den iénige weurt dieë kos zènge,

ma omda iech per sé in oer zonneke weu stoan.

Ve hebbe mekaandere te lâât gevonne.

De zanger zonder teks, en den teksschrijver te âât virre revues vanne Jonge Balie.

Ma ‘t kliekde drèk. Het voenkde tèsse oas twiej.

Rapleer dzje nog het eupeningnummer van e koppel joar trèk.

Dzjie zoenk ever “den acteur dië ni actere kan”,

en iech moch dan replicere bè “de sjanteur dië ni zinge kan”.

’t Oer weur woar …’t mèèn weur ‘n lege … en dee oech e bietsje pèèn.

De Hesselse Loch smaakde oas noëts zoe goëd as toën.

En de stèrrem dië ve ever oas krege toen oas affiche vir ’t Zeveste Joar geried weur. Lom Pesjeu obben errem vanne Virga Jes. Hallef Hasselt sproek schaan.

Ma toën haan ze oer gebedsje nog ni gehiert.

Mos Dzjiézeke oech dèk vroage vir het doabeuve nog ins te zènge,

doet miech dan astebliejf ié plezejer,

kap ies e borrelke bènne.

dan zèèt dzjie teksvas.