hetkasteelvanhelmond2

Niet minder dan drie kastelen zijn er in Helmond geweest: het huidige kasteel dat dateert uit de veertiende eeuw, zijn voorganger, het zogenaamde “Oude Huys” dat waarschijnlijk rond 1175 werd gebouwd. Daarnaast moet er nog een derde kasteel zijn geweest, “de Borg”, niet ver van het Oude Huys. Op al die kastelen hebben mensen gewoond: heren en vrouwen, soldaten en knechts. Er is eeuwenlang bestuurd, recht gesproken, oorlog gevoerd, maar ook gewoond en geleefd.

Over de vele kasteelheren en -vrouwen is veel te vertellen. Er waren kleurrijke figuren bij, zoals een keizerin die bijna verdronk in het destijds uitgestrekte Peelmoeras en uit dankbaarheid een klooster stichtte. En wat te denken van een kasteelheer die er naast een wettige echtgenote negen minnaressen op nahield? Niet allemaal tegelijk, maar toch. Uit die buitenechtelijke relaties kwamen nogal eens kinderen voort. Jongens kregen een toelage en gingen verder hun weg, meisjes werden vaak naar een klooster gestuurd. Van één van die dochters hebben we een kostbaar gebedenboek overgehouden, het Vesperale van Margriet van Cortenbach,dat na vele omzwervingen weer terug in Helmond is gekomen.

Verschillende heren waren behoorlijke vechtersbazen, generaals die ten strijde trokken in dienst van de koning. Sommigen beheerden hun goederen goed, anderen verteerden alleen maar. Nog weer anderen hadden meer kastelen, gingen ver weg wonen en lieten het kasteel vervallen. Totdat op het einde van de achttiende eeuw een, mede door slavenhandel rijk geworden koopman het kasteel en de bijbehorende landerijen voor een habbekrats kocht en flink liet verbouwen.

Zo werd het kasteel in de negentiende eeuw een luxueuze woning, waarin achtereenvolgende leden van de familie Wesselman van Helmond hun residentie hielden. Totdat het familiekapitaal verdampte, het onderhoud van het kasteel onbetaalbaar werd en de weduwe van de laatste Wesselman in 1922 het kasteel verkocht aan de gemeente Helmond.