14 november 2018 Groningen

Huub van Helvoort wint laatste Goud Leven toernooi van het jaar 2018

door Theo Mooijman

We beginnen in het Denksportcentrum altijd om 10.00 uur (in plaats van 10.30 uur) om de avondspits te vermijden en, hoe kan het ook anders, iedereen was keurig op tijd. Om tien uur beginnen, bleek echter niet haalbaar vanwege een indelingsprobleempje. Het valt niet mee om kijkend op zo'n klein schermpje immer de juiste actie uit te voeren. We zouden later op de dag nog een klein ongelukje hebben, door een verkeerd genoteerde (of verkeerd doorgegeven of verkeerd verstane) uitslag. Daardoor hadden wij in feite een gecorrumpeerde indeling in de vierde ronde. Beide spelers verloren echter, dus uiteindelijke had het met name enige invloed op de weerstandspunten, want de score is natuurlijk direct na de melding gecorrigeerd.

Ik heb vooral de partijen op bord 1 gevolgd. Dat begon al met een hele interessante partij tussen Fons van Hamond en Rob Nieuwenweg. Rob verdedigde zich zeer vindingrijk door semi-permanent een stuk te laten instaan dat niet geslagen mocht worden omwille van een mat aanval. In het centrum stond de boel vast en eigenlijk bleef een damezijde opmars de enige optie. Fons besloot eerst nog wat te manoeuvreren in de hoop dat Rob ergens een foutje zou maken. En dat geschiedde. In plaats van tot elke prijs d6 met een stuk bezet te houden, liet hij d5-d6 toe waarna de coördinatie in zijn stelling binnen de kortste weg was. Jammer, want ik had graag gezien hoe het verder was gegaan als de aanval over damevleugel had moeten komen.

In ronde 2 bood Ger Bos lange tijd hardnekkige tegenstand. Zelfs een lastig niet te verdrijven paard in de stelling kon hem niet van slag brengen. Toen hij echter meende dat hij zijn zwarte loper moest behouden en verloor hij daardoor belangrijke tempi. De druk op f2 werd te groot. Ger besloot f2-f4 wat hem na en passant nemen en een paardschaak een pion kostte. Daarna probeerde Fons op zijn bekende wijze als een anker kader 72/2 biljarter het voordeel subtiel uit te breiden. Dat ging crescendo. Als Fons intussen niet op zijn klok had gekeken, zou hij in grote schoonheid door zijn vlag gegaan zijn. Hij deed dat wel en schrok. Verdikkeme, ik moet in twee minuten dit eindspel binnenhalen. Vanaf dat moment koos hij het verkeerde plan, miste minstens één keer de opgelegde winst en kwam toen hij paard tegen loper ruilde in een remisestelling terecht. Door deze onverwachte ontwikkelingen was Ger ook een beetje in de war geraakt en gaf op omdat hij dacht te laat bij een promotieveld te komen. Nee dus, lieten de omstanders zien. Een juiste uitslag, dat wel, maar bereikt op onorthodoxe wijze.

In de 4e ronde speelde Huub van Helvoort met wit tegen Fons. Een goed gedekte vrijpion beperkte de mogelijkheden van Fons. Het zal voor mij verborgen blijven of puur verdedigen met als thema het beperken van het sterke paard van Huub meer kansen had geboden. Het zoeken naar tegenspel werd direct afgestraft met een kwaliteitsoffer. De witte koning had zijn vooraf diagonale lange mars al in het vizier, waartegen de beide torens weinig konden doen.

In ronde 5 wist Rudy Frieswijk geen raad met het Frans van Huub. De dame uitval g4 en slaan op g7 bracht niets dan ellende na Pf6, Tg8 en Tg6. Er zat totaal geen samenhang meer in de stelling en die werd dan in ook no-time uitgeperst.

Een waarlijk schitterende partij werd gespeeld op bord 2 door Ger Bos en Boudewijn Hoogeboom. Ger kwam met twee vrijpionnen over de damevleugel, Boudewijn had een koningsaanval. Het leek wel of alles in stond. Boudewijn had veel tijd gestoken in zijn aanval en had uiteindelijk geen tijd meer om iets fatsoenlijk uit te rekenen. Ger, die meer gedwongen zetten uit te voeren had, speelde alles à tempo, daarbij Boudewijn geen gelegenheid biedend nauwkeurig te rekenen. De aanval sloeg uiteindelijk net niet door en dat deden de damevleugel pionnen wel.