Het verhaal van Emma

Emma Verhoogh, 18 jaar

Eerstejaarsstudente Bedrijfskunde

Je kent ze wel, medeleerlingen die altijd in de boeken zitten, die altijd alle feitjes weten. Zulk een nerd was Emma vroeger. Een nerd, maar stiekem trots op zichzelf omdat zij goede cijfers haalde.

Een hele middag lang woorden en feiten in haar hoofd stampen was gewoon voor haar. Zelf zegt zij hierover: “Ik leerde altijd alles keihard, ik ging echt door totdat ik zeker wist dat het 100% was.”

Het verschafte haar zelfvertrouwen en idioomtoetsen waren dan ook een makkie. Bovendien vond zij het oerdom als haar vriendinnen onvoldoende geleerd hadden.

“Serieus, kijk een uurtje minder Grey’s Anatomy, Gossip Girl of Prison Break, en je 5 voor Frans zie je zo in een 6 of hoger veranderen&rdquo:, gooide zij haar vrienden betweterig voor de voeten. Want hard werken was volgens Emma dé sleutel tot succes. Ook voor het studie bedrijfskunde aan het HBO was zij ervan overtuigd dat volharding en discipline zonder meer tot een bacherlordiploma zouden leiden.

Alles begon voortreffelijk. Op kamers wonen, zelf beslissen hoe laat je opstaat, iedere avond eten wat je lekker vindt. Het beviel Emma allemaal prima. De toetsen en opdrachten bleken wel heel wat heftiger dan die van de middelbare school, maar goed, het was dan ook Hoger Onderwijs.

Totdat zij haar eerste cijfers zag. Aangezien zij gewoon was zevenen of achten te halen, verwachtte ze die 5 écht niet! Waar kon dat nou aan liggen? Zij had er meer dan vijf uren voor geblokt, alles drie maal doorgelezen en goede notities tijdens de les gemaakt.

Het was goed dat Emma haar leraar opzocht om hem te vragen waar dit aan zou kunnen liggen. Hij vertelde haar dat het niet meer voldoende was om alles van buiten te leren, alle feiten zonder nadenken neer te schrijven. “Je moet inzicht hebben, analytisch kunnen denken en je standpunten met goede argumenten verdedigen”, liet hij haar verstaan.

Emma's kwartje viel. Zij begreep dat zij daar in het middelbaar onderwijs nooit aandacht aan besteed had. Zij besloot haar leergedrag drastisch aan te passen. Gedaan met uren aan een stuk te blokken, zonder zich eerst af te vragen waarom zij dit moest leren, waarvoor die kennis van pas kon komen en hoe het geleerde haar in de toekomst van nut zou kunnen zijn.

Door zich die vragen te stellen kreeg Emma plots ook zin om écht te begrijpen. Wat voorheen gewoon geleerd moest worden, werd nu ineens kennis die je verder brengt.

“Een gouden tip om niet in de valkuil van doelloos leren te trappen”, laat Emma weten: “is leren met zin om te leren. Natuurlijk heb je niet áltijd zin om te leren, maar vertel jezelf dan even wat er zo nuttig aan de lesstof is. Je zult merken, met je motivatie schieten ook je resultaten de hoogte in. De moeite waard, toch?