2016
De liefde en de dood
Als bomen langs een oude laan,
terwijl de wind huilt door de kruinen
staan wij hier tussen Eik en Duinen
ter ere van wat moest vergaan
Wanneer de laatste der bazuinen
weerklinkt, wanneer de klok zal slaan
gedenken wij wat bleef bestaan
in onze harten, onze tuinen
Nu wij hier samen zijn gekomen,
nu onze woorden zijn ontbloot
van schuld en schaamte zonder schromen
Nu wordt het tijd om thuis te komen,
te delen in het avondbrood,
te wortelen als oude bomen
De liefde overleeft de dood
De liefde overstijgt de dood
De liefde overwint de dood
Eelco van der Waals
Zie verder op deze site: