Jede bruucht sy Insel
Tage läng u hektisch, d Nacht sy ohni Rueh,
e Wält wo fasch perfäkt isch, doch öppis fählt derzue:
e Troum wod hesch begrabe, so dass er nümme sticht
u glych fasch afa läbe, wenn er wieder füre bricht,
Jede brucht sy Insel, jede sy Palmestrand,
jede leit mall gärn sy blutti Seel i wysse Sand.
Säg, wo isch dy Insel, wo isch dä Palmestrand,
säg bischs Du, nimmsch Du my müedi Seel i dy chlyni Hand?
Ga schaffe u ga pickle, geng am Puls vor Zyt,
wyter sech entwickle, doch sy mer nid scho z wyt?
Nei, Tröim sy nid vergäbe, si sy dis Ventil vom Gmüet,
d Ouge chasch verhäbe, doch Tröim verschwinde niid,
Jede brucht sy Insel...