วัฒนธรรมของประเทศลาว Loas
ลาว เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งไม่มีทางออกสู่ทะเล ซึ่งมีพรมแดนติดกับประเทศจีนและประเทศพม่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดต่อกับเวียดนามทางทิศตะวันออก ติดต่อกับกัมพูชาทางทิศใต้ และติดต่อกับประเทศไทยทางทิศตะวันตก
และชาวลาวส่วนใหญ่จะนับถือศาสนาพุทธเป็นส่วนใหญ่ และซึ่งเป็นศาสนาประจำชาติ (ร้อยละ 60 ของชาวลาวทั้งหมด) ควบคู่ไปกับลัทธิการนับถือ ผีบรรพบุรุษของชนชาติส่วนน้อยในแถบภูเขาสูง และยังมีชาวลาวที่นับถือศาสนาคริสต์และศาสนาอิสลามโดยมีจำนวนที่ค่อนข้างน้อยมาก
โดยทางด้าน วัฒนธรรม จะมีความคล้ายคลึงกับคนภาคอีสานของไทยเป็นอย่างมาก และยังมีคำกล่าวที่ว่า “มีลาวอยู่แห่งใด มีมัดหมี่แลลายจกอยู่ที่นั้น” โดยลาวมีประเพณีทางพระพุทธศาสนาและอื่นๆ อีกมากมาย อาทิ เช่น วันมาฆบูชา วันสงกรานต์ วันออกพรรษา บุญเข้าประดับดิน บุญเข้าฉลาก บุญส่วงเฮือ (แข่งเรือ) บุญธาตุหลวง เวียงจันทน์ ในเดือน 12 เป็นต้น พุทธศาสนาแบบเถรวาท นับเป็นแบบแผนหลักของวัฒนธรรมลาว ซึ่งปรากฏให้เห็นทั่วประเทศ ทั้งในด้านภาษา และศิลปะ วรรณคดี ศิลปะการแสดง ฯลฯ
สำหรับดนตรีของลาวนั้นมี "แคน" ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีประจำชาติ วงดนตรีของลาวก็ คือ วงหมอลำ มีหมอลำ และหมอแคน ท่วงทำนองของการขับร้อง หรือ ลำก็จะมีความแตกต่างกันออกไปตามท้องถิ่น นั้น ๆ และมีรำ วงบาสโลบ (Paslop Dance) ซึ่งเป็นการเต้นของคนลาว ท่าเต้นนั้นก็จะเต้นตามจังหวะของเพลง โดยจะเต้นพร้อมกันไปอย่างเป็นระเบียบ ถือเป็นการร่วมสนุกกันของชาวลาวใน งานมงคลต่างๆ
การแสดงในประเทศลาว ได้แก่
พระลักษมณ์พระราม
เป็นนาฏศิลป์ที่พัฒนาขึ้นในราชสำนักล้านช้างซึ่งคล้ายกับที่พบในราชสำนักสยามและกัมพูชา ส่วนใหญ่แสดงเรื่องพระลักษมณ์พระราม (รามเกียรติ์หรือรามายณะฉบับลาว) หรือจากนิทานชาดก รวมทั้งวรรณคดีท้องถิ่นเช่นสินไซ (สังข์ศิลป์ชัย) การแสดงแบบนี้มีสองประเภทคือโขนและละคร โขนเป็นการแสดงเรื่องพระลักษมณ์พระราม ใช้ตัวแสดงชายหญิง ละครเป็นการแสดงที่ส่วนใหญ่ใช้ผู้หญิง
ลำลาว
ลำลาวหรือหมอลำเป็นการแสดงดนตรีพื้นบ้านของลาว โดยนักร้องเป็นผู้เล่าเรื่อง ใช้แคนเป็นเครื่องดนตรีหลัก แต่ก็ใช้เครื่องดนตรีอื่นประกอบได้ การแสดงแบบเดียวกันนี้ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทยเรียกหมอลำ แต่ในลาว คำว่าหมอลำจะเน้นที่ตัวผู้ขับร้อง
ลำเรื่อง
เป็นหมอลำประเภทหนึ่ง โดยหมอลำผู้ขับร้องจะแต่งตัวและแสดงท่าทางประกอบได้หลากหลาย เรื่องราวที่แสดงมีหลากหลาย เช่นนิทานชาดก ไปจนถึงโครงการพัฒนาและปัญหาในชุมชน ดนตรีที่ใช้บรรเลงประกอบมีหลากหลายทั้งดนตรีคลาสสิกและดนตรีสมัยใหม่ ขึ้นกับลักษณะของเรื่องที่จะเล่า
ฟ้อนพื้นเมือง
ฟ้อนรำพื้นเมืองเป็นการฟ้อนรำที่มีความหลากหลาย โดยที่มีชื่อเสียงที่สุดคือลำตังหวายและลำสาละวันทางภาคใต้ของลาว ฟ้อนรำพื้นเมืองที่เป็นที่นิยมคือรำวง ซึ่งเป็นการแสดงประจำชาติของลาวที่มีลักษณะร่วมกับรำวงในไทยและกัมพูชา นิยมเล่นในงานฉลองรื่นเริงต่างๆ